-5-

125 17 1
                                    

Sabah uyandığımda Jin yanımda yoktu. Erkenden gitmişti demek. 1 hafta tek başımaydım. Kalkıp kendime kahve yaptım. Defteri ve kahvemi alıp balkona çıkıp oturdum. Kaldığım sayfayı açıp okumaya başladım.

"Taehyung o günden 1 hafta sonra kadar ben hayatımı bitiricek bir gerçeği öğrendim. Senin hakkındaydı. İnanmak istemedim ama doğruydu. Jungkook ile çıkıyordun ve bu eşcinsel olduğunu kanıtlıyordu. Ve ben bunu öğrendikten sonra bir hata yaptım.
Jungkook...
Kaza yapmasına neden olan bendim.
Özür dilerim Taehyung."

Okuduklarımdan sonra biraz duraksadım. Ciddi olamazdı değil mi ? Okumaya devam ettim. Okurken sessizce ağladım. Jin vardı ama. Jungkook ilk aşkımdı. Duygularıma engel olamıyordum. 1 belkide 2 saat boyunca ağladım. Jin'i seviyordum. Ama Jungkook'uda seviyordum.

"Tekrardan üzgünüm Taehyung. Ama ben bunu o senin sevgilin diye yapmadım. Jungkook kötü birisydi. Seni aldatıyordu. Senin için doğru tek bir isim vardı. Oda Seokjin. Jungkook'u kaza yaptırttıktan sonra öldüğünü sanmanı sağladım. Ve planım güzelce işledi. Seokjin'le seni yakınlaştırdım. Taehyung bu benim için çok zordu. Ben sevdiğim adamı başka biriyle ve kendi ellerimle birleştirdim.
Ama Taehyung mutluluğun için herşeyi yapardım ben."

Satırları okurken kendimi sorgulamaya başladım. Ama neden ? Neden onu farkedemedim diye kendime soruyorum ki ? Benim kendi hayatım var. Şimdi farketmem doğru olmaz. Hem kim o ?

Defteri kapatıp kahvemi bitirdim. "Jungkook cidden yaşıyor mu ?" gözlerimi kapadım. "Yaşıyorsa bile... Jin'i bırakamam. Onu seviyorum." elimi başıma götürüp ovdum. "Taehyung kendine gel !" , "Sen Seokjin'in Taehyung'usun. Kendine gel !" elimi yumruk yapıp bacağıma vurdum. "Sen ona aitsin. Oda sana. Jungkook da kim ? Kendine gel !" göz yaşlarıma hakim olamayıp onları serbest bırakmıştım.

10 dakika sonra kendime gelince Jin'i aradım. Açmamıştı toplantıda olduğunu düşünüp sesli mesaj bıraktım. "Jin benim Taehyung. Seni özledim. Çok özledim. Bu süreyi kısaltmak istiyorum, 1 hafta bana fazla. Gel artık." sesli mesajı bitirip telefonu masaya fırlattım. Koltuğa uzanıp Jin'den beni aramasını beklemeye başladım.

Uyuya kalmıştım. Uyandığımda saat gece 2 civarıydı. Elime telefonumu aldım. Jin ne aramış ne de mesaj atmıştı. Korkmalı mıydım ?

Devam edicek...

Letter From Caroline | TAEJINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin