Karaborsa

10.Bölüm - Sesi yakışıklı enişte bey

Bu bölüm burada tanıdığım bilmem kaçıncı Zeynep'e gelsin. Zeynepleri çok severim ben çünkü.  Hikayesi Uçurum'u okuyun derim ayrıca :) Öpüldün kuzucuğum seviyorum seni :)

10. Bölüm

Yavaş yavaş yanlarına doğru gidiyorum. Annem değişik değişik bakıyor bana.

Demet : Hani bir şey almamışsın?

"Ne?" diyorum. İlk cümlesinin bu olacağını hiç düşünmemiştim. Ne demeye çalıştığını anlamaya çalışıyorum.

Zülal : Hani benden erken çıktın geç saate kadar alış veriş yapacağım dedin yaZeynepciğim

"Hee öyle mi demişim? Tabi tabi ben öyle dedim alış veriş dedim geç saat dedim ,dedim yani ben" diyorum sonunda saçmalamayı bırakıp susuyorum.

Demet : Bir şey almamışsın?

"Bulamadım kafama göre bir şey ya" diyorum. Usta yalancı oldum 2 dakikada.

Cihan : Hadi bakalım ben yatmaya gidiyorum sabah erkenden toplantım var. 

"İyi geceler babacığııım" diyerek yanağını öpüyorum. 

Babam çıktıktan sonra annem de çıkıyor çalışma odasına. Sonunda Zülal ile ben kalıyoruz. Hemen benim odama çıkıyoruz.

Zülal : Dökülüyorsun hemen

"Zülü anlatacak bir şey yok ki"

Zülal : Yolarım seni kızııım. Kaç takla attım burada yarım saattir. Arıyorum mesaj atıyorum dönmüyorsun da. Nerdeydin tüm gün?

"Iııı şey Kerem ile"

Zülal : O kim?

"Sevgilim"

Zülal : Nee! Hemen bana anlatıyorsun nerde ne zaman nasıl sevgili oldunuz. Hemen. Ya daha duruyorsun. Hadisene anlat. Susmasana. Kime diyorum. Hey konuş!

"İki dakika susarsa anlatacağım Zülü"

Zülal : İyi iyi hadi tıp

Baştan sona tüm hikayeyi anlatıyorum Zülü'ye. Dikkatle dinliyor. Bir ara öyle dalmıştı ki gözleri açık uyudu falan sandım yani. 

Zülal : Vay anasını. Kızım şanslı köpeksin ya! Bak bana ben sürünüyorum resmen. Sen gittiğin gibi hop yakışıklı kapmışsın. Hemide Amerikalı vey veeyy.

"Ehh biraz şanslıyız"

Zülal : Çirkin şansı dedikleri bu olsa gerek

"Çok fenasın" diyerek yatağımdaki yastıkla vuruyorum bir tane. Ama hanımefendi durur mu! Hemen o da bir tane alıyor yastık ve yastık savaşımız başlıyor! En sonunda yorulunca olduğumuz yere yığılıyoruz.

Zülal : Ya Zeyno ben Anlatya'ya gidiyorum.

"Nedeen?"

Zülal : Teyzem orada ya. Annem de tutturdu oraya taşınalım diye. Bende Ege Üniversitesi'nden Akdeniz Üniversitesi'ne geçişimi istedim onaylandı.

"Yaa ama ama Zülüüüüüü"

Zülal : Maalesef canım benim. Hatta bu hafta sonu yola çıkıyoruz. Anca yerleşicez okul kayıt işlemlerini halledicem falan.

"Ben buraya geldiğimde artık bir Zülü'm var diyemeyecek miyim yaniiii"

Zülal : Saçmalama ben hep varım çatlak!

"Off Zülü yaa"

Zülal : Yazın bir ara yanıma kaçarsın belki enişte beyle.

Söylediği şeyden sonra göz kırpıyor bir de. Pisliiiiiiiiiik. Hemen sarılıyorum sıkı sıkı. Tüm gece yan yana yatıp dertleşiyoruz. Bir ara saate bakıyorum üç olmuş. Vuhuu.