That Nerdy Gangster Goddess Queen [COMPLETED]

Chapter 15- Coincidence

Nathalia's

"And why the heck am I here?" Kalmado kong tanong. I didn't mind cussing in front of them, like, so what? Duh.

"Well you passed out?"

I just hummed. And picked up my bag. I gave them a sincere smile,  "Aalis na ako, salamat." Mabilis ako tumalikod at naglakad palabas. Ilang hakbang palang ang nagagawa ko ng biglang kumidlat at bumuhos ang malakas na ulan.

"Tang-inang panahon yan"

Gamit ang bag, ginawa ko iyong pangsilong ata gad na sumulong sa ulan. I heard a call from one of them pero hinid ko na inabala ang sarili kong lingunin sila at nagpatuloy na sa madahang pagtakbo sa ulan.

Grabeng kahihiyan na yun pag nadulas pako sa harap nila.

Mas may ikamamalas pa ata ako ng biglang kumidlat na naman ulit at mas lumakas pa talaga ang ulan. Kaya ko pa namang maglakad pero dahil sa lamig nawawalan ako ng lakas at para na akong dahon na nadadala ng hangin. 

Medyo malayo na kasi ang naitakbo ko dahil mukhang nasa dulo at likorang bahagi ng school ang hideout nila. Dahil na rin sa sobrang lakas ng hangin, halos manikip na ang dibdib ko at namamanhid na nag katawan ko dahil sa lamig. Bwesit, bakit kasi ang laki ng school nato.

Yung pakiramdam na yung gate nitong school parang pinto na rin sa lahat. Kaya kong tingnan pero hirap pasukan. Hindi ko na talaga kaya yung lamig. Napahawak na lamang ako sa railing sa may tabi ko at kumuha dun ng supporta. Ayaw ko sa ulan...ayaw ko sa apoy.... ba't ngayon pa ko tinitira ng mga kahinaan ko.

"Nathalia Hamada, is it just a coincidence na lagi kaming nasa paligid mo kapag nahihimatay ka? O talagang nag iinarte ka lang? Kunwari ka pa, sabihin mo lang kong gusto mong magpahatid." That deep voice. Isang bully lang naman ang nagmamay-ari nun.

"Manahimik ka. Iuwi mo nalang ako sa bahay diyan sa kanto. And excuse me, i'm not trying to act you dumbass." Narinig ko pa ang mahina niyang pagtawa bago ako tuluyang tinulungan makatayo habang ang kambal naman niya ang nakahawak sa payong.

 "Dyron, hinaan mo muna yung aircon."

"Tsk."

"Dyron!"

"Tsh"

"Dyran Aze!"

"Okay"

"Aish"

Nakiramdam rang ako sa kanilang dalawa. Si Dyron lang itong maingay sa kotse at sumasabay sa kanta. Habang si Dyran Aze naman ang nagmamaneho. Then biglang huminto yung kotse.

"Nathalia? Dito na ba yung bahay niyo? O dun sa kabila?"

Iminulat ko ang mata ko. Mabuti nalang at tinted ang kotse kaya di masyadong nakakasilaw ang liwang ng poste galing sa labas. The windows were blurry but I manage to get a sight of the outside.

"Dito na, salamat ulit. Pasensya sa disturbo" lumabas ako ng kotse. At tumakbo patungo sa veranda. Hinatid ko pa sila ng tingin hanggang maka-alis na

"EG member  yun ah" rinig kong may nagsalita. Napatingin ako sa likuran ko at nakita si Nathan na nakatayo sa may pintuan habang nakatingin sa daang pinagtunguhan ng sasakyan.

"Yes. And what are you doing here?" Wala sa tono kong salita. As of now, ayoko pa talaga siyang makita dahil naiinis parin talaga ako sakanya. "San kayo galing?"

"Rain gave me hell, and they were the one who's there." Sagot ko para matahimik na iyang kaluluwa niya. "Was it a coincidence na nakita ka nilang nahimatay? O kasama mo na naman sila?" nanunuyo niyang tanong. Ano bang pinalalabas niya?

"First of all, ano bang pake mo? Pangalawa, anong ginagawa mo dito? Pangatlo, wag mo nalang sagutin lahat ng yun, and last, umalis ka na at wag nang babalik pa."

May kalakasang hinila ko ang pinto at pabagsak iyong sinarado. Bumungad sakin ang mukha ng magkapatid at mukhang nag-aalala.

"Sorry for making you worry, andito na ko" napalingon sila sa direksyon ko at parehong nagliwanag ang mukha. "San ka galing?" Tanong ni Kris na sinundan naman ni Nathalie, "Magpalit ka muna ate, basang basa ka." Nakasimangot niyang sabi.

"Hmm, magpapahinga na rin muna ako. Mauna na kayong kumain." I caress their heads and kiss them on their heads. Umakyat na ko sa taas at pumasok sa kwarto ko.

I need stress reliever.

- -

Ingay ang sumalubong sakin pagpasok ko sa Arena. The sound of clashing swords at ang boses ng emcee ang mas lalong nagpapa-ingay sa crowd. Seems like Princess held a swords night.

I press that red button and automatically natahimik ang arena dahil nagsisimula nang pumuli ang wheel of gangsters. The Arena with me is hell.

Bago pa man matapos ang pag ikot nito ay may sumigaw na sa bandang harapan ko.

"I will fight with the Queen" a guy with his maroon mask, that black gloves, that black coat and maroon g-outfit, meet the King, my brother.

"So it's Queen vs King, am I right?" He gave the emcee a thumbs up bilang pagsang ayon. I sighed. Pati sa gangster arena susundan niya ko.

 I'm supposedly here to let out my stress not to fight with my stress.

"Let's have a good fight, Queen" nakangisi niyang sabi at nang-aasar na yumuko. Isang ngisi ang pinakawalan ko "I always did" saka ko malakas na sinipa ang nakayuko niyang ulo. Pero nasalo niya yun at inikot ako.

Mabilis kong natukod ang kamay ko at umikot at malakas na pwersang hinablot pabalik ang paa ko.

Nakarinig ako ng mahinang pagtawa na alam kong galing sakanya. Nakaramdam ako ng inis, pero kailangan kong pakalamahin ang sarili ko. Mahirap na kapag hinayaan ko pa ang sarili kong magalit.  I shouldn't let my emotions drive me or else, i'll get defeated easily.

Sa bawat suntok na ibinibigay niya ay siya ring pag-iwas ko ng paulit ulit. If he thinks of making me feel tired, he got the bad idea. Wala sa bokabolaryo ko ang magpatalo sa isang taong di ako karapat dapat talunin.

Am I that cold to my brother? Yes? Well I don't care.

Malakas kong siyang sinipa sa paa na muntikan niyang ikinabagsak. I smirked. "Isang sipa lang naman pala ang katapat mo, King."

He showered me again with punches, but I just keep on dodging. I gave him a jaw punch at bahagya siyang umatras dahil dun. And then I heard a sound of a breaking bone, it was mine. But I managed to not let out a scream, it was my left wrist.

"Fuck, you dumb ass"

"You're not my sister anymore"

Sinubukan kong bawiin ang kamay ko pero sobrang higpit ng pagkakahawak niya. I got no choice but to kick his stomach. Ngunit hindi iyon ang nagpabitaw niya sakin.

"Sorry brother-mine."

I smiled at him before kicking his face. Binitawan niya ang paa ko at sasanggain na sana iyon but I faked it at mabilis na inangat ang kaliwang paa ko para sipain siya sa ulo. It dozed him off and I won.

Lumapit ako sakanya at ini-akbay ang kamay niya sa balikat ko. I gave Princess a signal. Sigundo lang ang lumipas at nasa ibaba na kami ng Gangster Arena, ang underground ng Arena.