Senden sonra şehir şehir gezdim.
Kitap okudum, şiir yazdım, şarkılar dinledim.
Kabuğumdan çıkıp kalabalığın içine karıştım, kaç insan tanıdım.
Ağladım, güldüm, sigarayı çoğalttım, ara sıra içtim daha çok ağladım.
Acı çektim, yaramı kaşıyıp kaşıyıp tekrar sardım.
Senden sonra biraz daha büyüdüm.
Hani çocuğun gibi severdin ya beni, senden sonra şımaracak kimsem olmadı.
Ayağıma taş değse, evhamlanır kıyamazdın.
Senden sonra ne duvarlar yıkıldı üzerime, hepsinden sağ çıktım ama şuram acıyor diyemedim kimseye.
Acımın üstüne nicesi katlandı, ne imtihanlar verdim, nelerle sınandım senden sonra.
Hepsinin içinde en güzeli hala sensin.
En güzel acımsın benim, geçmeyen.
Senin acın bile güzel.
Herşey biraz yarım kaldı, eksildi, anlamını yitirdi ama sen aynı kaldın.
Her nerede, kiminle mutluysan sonsuz olsun mutluluğun.
Bilmeni istediğim tek şey;
Acımın üstüne yerin var canımın içi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O şarkı
PoetryHer çığlık sesli olmaz. Kimisini duyamazsın ama görürsün Görünen daha çok can yakar çünkü tuzludur, acıdır ve çoğu içine akmıştır.
