6.Bölüm <Gökyüzüm>

329 27 15
                                    

  Odama girdim ve kapıyı kapattım.Elim karnım da yere çökmüş ağlıyordum.Hıçkırıklarım kimse duymasın diye sessizdi. "Yok birşey bebeğim o fotoğraftaki senin baban değil." Oydu,Taeyong'du ama bebeğimiz üzülmemeliydi,hissetmemeliydi bunu.

Yavaşça ayağa kalktım ve göz yaşlarımı sildim.Aşağı inip "Ben biraz dışarı çıkacağım." "Neden?Saat geç oldu." "Yok baba ya ne geçi,sıkıldım görüşürüz." Ben kapıdayken "Dikkatli Ol!" Diye arkamdan bağırmıştı babam.Arkama bakıp buruk bir gülümseme sundum ve açtığım kapıdan çıktım.

Gözlerimde akmamak için zorluk çeken göz yaşlarımı serbest bıraktım.Gökyüzüne baktım,korkuyordum ama yine bakıyordum.Taeyong'a hep Gökyüzüm derdim.Şimdi o gece ben ise gündüzdüm.Ne yapacağımı bilmezken kendimi kızların yanında buldum.

Onlara herşeyi anlattım.Lisa Ten'i aradı ve Taeyong'u sordu.O da bugün hiç görüşmediklerini söyledi.Lisa Ten'e herşeyi söylemişti.Ten Taeyong'un asla öyle birşey yapmayacağını insan herşeyi beklediğini ama bunu yapmasını asla beklemediğini söyledi.Bende beklemiyordum ama fotoğraf vardı.

Ten,Jaehyun'a Taeyong'u aramasını söylemişti.Taeyong evdeyim demişti.Direk evden çıktım ve hayallerimle tasarladığımız eve adım atmaya başladım.

Yetiştiğimde elimdeki anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim.Belkide içeride bir kız vardı,bilmiyordum.Hâlâ ağlıyordum elimden başka birşey gelmiyordu. "J-Jennie?" Acı bir gülümseme attım ve "Adımı ağzıma alma!" Sustum ve devam ettim. "Bunu bize nasıl yaptın?" Jaehyun ona herşeyi anlatmış olmalıydı,biliyordu biliyorum. "Nasıl yaptın?TAEYONG BİRŞEY DE!" Yutkunduktan sonra devam ettim.Yere bakan kafamı sakince ona çevirdim "İçin rahat mıydı?!" Boş gözler ile bana bakıyordu.Mutfağa geçtim ve oda benim arkamdan ilerledi. "Bu masada ben seni ne kadar bekledim haberin var mı?" Alay dolu ama içinde acı yatan bir gülümseme takındıktan sonra devam ettim. "Tabi ki YOK!" Kendi soruna kendim cevap veriyordum.Masanın üstündekilerini tek elimle yere ittim.Açıkta olan ne varsa hepsini yere attım.Elim kanıyordu ama umrumda değildi.Ağlıyordum,bağırıyordum.Yavaşca yere çöktüm yanıma geldi ve kollarını bana sardı,güçsüz çıkan sesimle konuştum. "Dokunma bana." "Sana yemin ederim seni aldatmadım." "Taeyong yalan söyleme!" "Yalan değil." Kollarını bana sarmıştı,omzunda hıçkırarak ağlıyordum. "Senden nefret ediyorum!" Sessiz çıkan sesime hıçkırıklarım eşlik ediyordu. "Ben seni seviyorum."

10 oydan sonra yeni bölüm. Gerçekten özür dilerim.Hem geç geldi hemde yeni gelecek kişi gelmedi.Yazdım elimde hazır ama bölümler karışmıştı.Yeni bölüm için birşey demiyorum telefonum bozuk olduğundan annemin telefonundan yazıyorum.Gelecek bölüm gerçekten yeni karakterimiz geliyor.Sonra da güncel karakterleri tanıtırım.Kendimize iyi bakın.

NEED LOVE |JenyongHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin