Jongin'in dediklerinden sonra çok şaşırmıştım.Asla böyle birşey beklemiyordum.Ona baktığımda gözlerinin dolu olduğunu görmüştüm.
"Jennie?" Çok narin ve kırılgan bakıyordu. "Efendim?" "Ben seni seviyorum." Gözlerimi kaçırmıştım. "Benimle-benimle denemek istermisin?Birlikte mutlu olabiliriz." Çok korkak bir şekilde bu soruyu sormuştu,ama ona istediği cevabı veremezdim. "Jongin ben gerçekten şaşırdım-" sözümü kesip "Jennie soruma cevap ver." "B-ben,senin bana karşı hissettiklerini hissetmiyorum." Yüzünde acı bir gülümseme oluşmuştu. "Biliyorum." Sesi çok kısık çıkıyordu. "Onu unutamadığınıda biliyorum." Cümlesini bitirdikten sonra bana baktı. "Efendim?" "Taeyong diyorum,onu sen hâlâ unutamadın!" "Konu neden Taeyong'a geldi?!" "Sen hâlâ onu seviyorsun değil mi?" "Jongin onun hakkında konuşmayalım." "Bak 'hayır' bile diyemiyorsun." Dedi ve derin bir nefes alıp devam etti. "Onun için benimle olmuyorsun,sen hâlâ onu seviyorsun." Patlamaya hazır bir bomba gibiydi,ve yeniden derin bir nefes almaya çalıştı ama nefesi daralıyor gibiydi. "O sana onca şey yaptı ama sen hâlâ onu seviyorsun.Sen onun yüzünden çocuğunu kaybettin ve hâlâ onu mu düşünüyorsun.Sen onun bunları yapmasına rağmen daha nasıl seviyorsun!" Bağırmıştı,ve ağlıyordu. "Onu sevdiğimi söylemedim." Kısık bir sesle "Ama sevmediğinide söylemedin." Dedi.Haklıydı,belkide hâlâ onu seviyordum. "Onun sana yaptıkları canımı acıtıyor." "Benimde canımı acıtıyor." İkimizde ağlıyorduk. Ona sarıldığımda o da ellerini belime koymuştu.
"Vay unnie!" "Ne Lisa?!" "Demek seni en başından beridir tanıyormuş." "Evet." Lisa kafasını eğip,geri bana döndü.Gergin gözüküyordu. "Peki sen hâlâ-hâlâ Taeyong'u seviyor musun?" Ben bile bunu bilmiyordumki ona ne diyecektim. "Bilmiyorum." Lisa bana biraz daha yaklaşıp elini dizime koydu ve "Sana yaşattıkları hiç hoş değil ama buna rağmen hâlâ seviyorsan sen ona gerçekten çok aşıksın demektir." Dedikleri mantıklı geliyordu.Onu sevmek istemiyordum,ama olmuyordu ki.Yeniden karşıma çıktı,yineden aklıma girdi,yine beni ele geçirdi.
Pijamalarımı giyip yatağa uzandım.Çok uykum vardı.Tam uykuya dalacakken telefonumun sesi ile geri kalktım.
Taeyong:Aşağı inebilir misin?
Okuduğum mesaj ile şaşırıp,cevap verip vermemek arasında kalmıştım ama daha sonra cevap vermeye karar verdim.
Jennie:Hayır.
Niye beni aşağı çağıyordu ki? Yavaşca ayağa kalktım ve balkona doğru yürüdüm,oradaydı.Siyah Range Rover'ına yaslanmış.Bana bakıyordu.Ama daha sonra telefona döndü,bana mesaj atıyordu.
Taeyong:Eğer gelmezsen sabaha kadar burada duracağım.
Yapamazdı ki?Ya da yaparmıydı?Aman banane be!Ama gönlüm el vermiyordu ki.Yani o diye değil kim olsa gönlüm el vermezdi.Ama Taeyong yapardı,çünkü önceden de yapmıştı.
Jennie:Sadece 5 dakika!
Yeniden ona baktığımda,mesajı okuduğu anda gülümsemişti.Üzerime ceket alıp aşağı indim.Ses çıkarmamaya dikkat ettim!
Kapıyı açtığımda direk karşımda,burnumun ucunda durduğu için çok korkmuştum.Durumu kavradığımda bana çok derin baktığını gördüm.Çok yakın olduğumuzu fark ettiğimde geri çekildim."Dışarı çıkalım!" Sert ses tonumla konuşmuştum.
"Ne oldu?!" Onun gözleri mi dolmuştu?Yoksa hayal filan mıydı? Elini yanağıma getirdi ve yanağımı okşadı. "Jennie" Sesi çok kısık ve narin çıkıyordu.Serçe elini tutup ittim.İttiğim eline bakıyordu.O-o çok kötü görünüyordu.Ama ona inanmamalı soğuk tavrımı korumalıydım.
"Ne diyeceksen de uyuyacağım!" "Bu kadar sert olma lütfen." Sinirle "Zamanında bana yaptığını yapıyorum Taeyong,ne oldu çok kötüymüş değil mi?" "Sana ihtiyacım var." Demişti sorumu görmezden gelerek. "Biliyor musun bilmiyorum ama bir zamanlar benim de sana vardı!" "Jennie- y-yapma." Ağlamaya başlamıştım. "Çok kötüymüş degil mi Lee Taeyong! İhtiyacın olduğu birinin yanında olmaması canını çok yakıyor değil mi?" Biraz susup devam ettim. "İyi bilirim bu hissi.Benim sana aylarca,yıllarca ihtiyacım vardı,herşeyi geçtim benim bir çocuğum vardı,o-o bizimdi.AMA SEN ONU BİLE GÖRMEZDEN GELDİN!" Hıçkırıklar içinde ağlıyordum.O da ağlıyordu.Bana sarıldı,ellerim omzundaydı. "Elimde değildi,yapma lütfen affet beni." Birden ondan çekildim ve yüzüne baktım. "Ben onu bir kere yaptım,bir kere daha yapmam." Dedim ve içeri girdim.
