~until that moment ft. mainstreet~

part 37

{vanuit Roos}

Het is een week verder. Ik ben in die week goed bevriend geraakt met Aletha. 'Heb je zin om vanmiddag mee te gaan met mij mee naar huis?' vraagt ze. 'jaa gezellig' dit is ons ena laatste laatste uurtje, en daarna hebben we weekend. De bel gaat en we lopen naar het volgende uur. Handvaardigheid. We lopen naar het lokaal en zoeken ons plekje. Natuurlijk zitten Aletha en ik naast elkaar. Zoals altijd eigenlijk. Eindelijk gaat de bel en nu hebben we eindelijk weekend. De bel gaat en ik loop samen met Aletha naar onze kluisjes. We pakken onze jassen en stappen dan op de fiets naar haar huis. 'MAM, IK BEN THUIS!' roept ze als we haar huis binnen lopen. Er komt een vrouw de keuken binnen gelopen. 'hoi ik ben Melanie, de moeder van Aletha' zegt ze vriendelijk. Ik schud haar de hand. 'hoii, ik ben Roos' zeg ik vrolijk terug. ik zie dat ze schrikt. We lopen naar de woonkamer. er staan en hangen allemaal foto's. Er staat een foto van 2 babytjes. 'wie zijn dit?' vraag ik nieuwschierig. Aletha komt naast me staan. 'dit ben ik' zegt ze terwijl ze naar een van de babytjes wijst. 'en die?' vraag ik terwijl ik naar het andere babytje wijs. 'dat is mijn tweelingzus' ik zie dat ze het er moeilijk mee heeft. wacht wat? dit kan niet...