~until that moment ft. mainstreet~

part 33

{vanuit Roos}

Het is midden in de nacht, ik kan niet slapen terwijl iedereen al slaapt. Ik zoek in mijn tas mijn mobiel. Luca had blijkbaar al mijn tas in gepakt. Ik zie mijn mobiel liggen en pak hem er uit. Ook zie ik nog een boekje liggen. idk van wie die is, in ieder geval niet van mij. Ik pak het boekje uit mijn tas en loop voorzichtig de tent uit. Ik ga in het zand zitten. Ik sla het boekje open en schijn met mijn mobiel erop zodat ik kan lezen wat er in staat. Het is een dagboek die mama bij hield toen ze
mij kreeg.

"Melanie krijgt een tweeling, ze wilt helemaal geen kideren. Marco en ik hebben besloten om een van de meisjes bij ons te laten komen wonen. Ik vind het moeilijk. Moeilijk om een kind op te voeden die niet eens mijn kind is. Ik ga haar behandelen als mijn kind. Ik twijfel of ik het haar moet vertellen als ze wat ouder is..."

schrijft mijn moeder. Er rolt een traan over mijn wang. De moeder die ik dacht dat mijn moeder was, is mijn moeder niet. De vader van wie ik dacht dat mijn vader was, was mijn vader helemaal niet. En Luca, Jada en Senna dan? dat zijn dus ook niet mijn broertjes en zusjes. Er rollen meer tranen over mijn wangen. Zou Luca dit weten? idk het liefst ga ik nu naar huis om het hem te vragen maar nee. Er komt iemand naast me zitten. Ik kijk hem met betraande ogen aan. Ik twijfel maar laat me dan toch in zijn armen vallen. Dit voelt fijn, net zoals vroeger. Toen alles nog perfect was!