~until that moment ft. mainstreet~

part 41

{vanuit Roos}

Rein trekt zich los en gaat naar zijn fiets die bij Aletha haar huis staat. Hij rijd mijn kant op. Shit! waarschijnlijk gaat hij nu naar mijn huis want zijn huis is de andere kant op. Ik draai me op en fiets snel naar huis. Ik zet mijn fiets neer en loop naar binnen. Ik ga op de bank zitten, en dan gaat de bel, Rein. Ik loop naar de voordeur en doe alsof ik van niks weet. 'hee, wat doe jij hier?' zeg ik zo normaal mogelijk. Ik geef hem een knuffel en een kus. 'ben je niet blij om me te zien dan?' vraagt hij. 'hartstikke blij, altijd' zeg ik en ik geef hem nog een knuffel. We geen op de bank zitten. 'ehm, ik was niet naar de studio' begint hij. 'maar dat wist je al, Owen vertelde het' ik knik. 'weetje derest ookal?' vraagt hij. 'ja, ik heb het gezien'. 'ben je boos?' vraagt hij voorzichtig. 'nee, waarom zou ik boos moeten zijn. Zij zoende jou toch. Alleen snap ik niet waarom jullie hebben gelogen'. 'Aletha kwam vanochtend voor schooltijd naar me toe. Ze zei dat ze een verassing voor je had, en daar had ze wat dingen voor nodig. Alleen ze kent je niet zo lang en ik jou wel, dus vroeg je mij om hulp. Ik wou het wel. Ze zei dus dat het een verassing was dus dat ik het niet aan jou mocht vertellen. Maar uiteindelijk blijkt het dat het een smoes van haar was zodat we met zijn tweeën waren'. 'Jezus wat ben ik blij dat ik niet de zus van haar ben. Maar ik ga naar haar toe. Blijf jij hier?' hij knikt. Ik pak mijn fiets, en fiets richting Aletha haar huis.