BÖLÜM 2

46 13 15
                                    


Bölüm şarkısı
Ceza ; holocaust 

İyi okumalar ; ' )

GECE'DEN

Karşımdaki çocuğu okuldan tanıyordum yıllardır aramızda düşmanlık vardi belliki yine  kavga etmeye gelmişti (hemde  itleriyle)bunu farketmek çok da zor degildi.
  Ayağa kalkmamla adının Rüzgar olduğunu bildiğim  çocuğun tekmesiyle yere yapıştım. Bu beni sinir etmişti çünkü bir erkeğin temasindan nefret ediyordum o günden sonra hiç bir erkeğin temasina uğramamak için dövüş dersleri almıştım bu yüzden kendimi koruma konusunda uzmandım. Temasın verdiği sinir ve nefretle Rüzgar'a  güzel bir yumruk geçirdim bunun altında kalmayacağını biliyordum Rüzgar benim kaç yıllık düşmanımdı sonuçta,az çok tanıyordum onu .Tam yumruk çakıyordu ki yere çöktüm  ve hızlıca bacağına tekmeyi geçirdim

  O lanet günden sonra hep korkdum erkeklerden ama büyüdükçe korkunun yerini nefret ve öfke aldi  o zamanlarda erkeklere karşı çok vahşiydim  şimdi de öyleyim ama o günlerde kendime mukayet olamıyordum  hele ki dövüş derslerinden sonra bana gözucuyla  bakan erkeklerin bile yüzünü dağıtıyordum. Rüzgâr da bunlardan biriydi . Bir gün okula giderken yolda onu gördüm  tam önünden geçerken bana seslendi yüz vermedim onu dövmemek için kendime mukayet olmaya çalışdım ama kaşınak herif yerinde durmadı çelme taktı,  yere o öyle bi hızla  düşdüm ki kafami yerdeki taşa sertçe  vurdum,vurduğum anda kafamdan damla damla kan akmaya  başladı  o sinirle kalkıp yüzüne yumruğumu geçirdim ve onu tüm okulun önünde  dövdüm o da güçlüydü hatta yüzüme attığı yumruk yüzünden gözüm morarmışdı ve dudağımı patlatmışdi sonra polisler gelip bizi zorla ayırdılar ve  kafamdaki yaradan dolayı fazla kan kaybettiğim ve  oracıkta bayıldım bunu gören   okul müdürü beni hastaneye götürüp pansuman yaptırtmıştı (O zaman ki müdürümüz Banu cadısı değildi) .
Rüzgar'ında kolu kırılmıştı artık  nasıl dövmuşsem :'). Bu olaydan sonra Rüzgar'in okul da ki ağırabiliği son bulmuştu herkes onu  bi kızdan dayak yedi diye dışlıyordu , o günden sonra ne zaman beni görse düello ya çağırıyor bende her seferinde zevkle kabul ediyorum  sonuç olarak hep ben kazanıyordum ama bu sefer serefsizlik yapıp itlerini de getirmişti zaten ondan da böyle birşey beklenirdi .
Yüzüme yediğim ikinci yumrukla düşüncelerindem sıyrıldım . Ve karşılık verdim yüzüne  yumruğumu gecirmemle birkaç adım geri gitti tam tamına altı kişilerdi onları yenmek gerçekten zor olacakdı ama pes etmeyecektim Rüzgarı bırakıp diğer adama yumruk çaktım adam resmen yumruğumu  hissetmedi kolumdan tuttu ve yüzüme sert bi tokat yapıştırdı yüzümdeki acıyla gözüm karardı sonra aynı tokadı diğer yanağıma vurdu ağzıma gelen kan  tadıyla midem bulandı artık birşeyler yapma zamanı gelmişti   ve o anki düşünceyle adamin münasip yerine güzel bi tekme geçirdim bu da beni bırakmasına yaramıştı o bıraktı ama diğerlerini nasıl atlatacaktım artık gerçekten önemli bişey yapmalıydım  yanımda ne çakı nede silah vardı sanırım bu sefer yapmam gereken tek şey kaçmaktı kaçmaya yeltendiğim anda Rüzgar  turuncu saçlarıma yapıştı canım acayip bir şekilde  acıyordu bacağımla Rüzgara tersten bir tekme  attım  sonra onu dayanak olarak kullanarak yüzüne iki tekme atip havada takla attım   ve dengeli bir şekilde yerde durdum durmamla beraber hemen yanımdaki adama güzel bi yumruk attim adamlar etrafımda  daire oluşturmuşlardı  arkadan güzel bi tekme yememle  kendimi yerde buldum adamlardan biri yerden kalkmamam için saçlarıma basıyor du ne yapacağımı  bilmiyordum keşke fırsatım varken kaçsaydım.Birden adamların birinin kalçama dokunduğunu hissettim hissetmemle beraber tüylerim diken diken olmuştu vücudum kaskatı kesildi  zar zor nefes alıp veriyordum ne yapacakdim şimdi ne yani aynı  şeyleri tekrar mi yaşayacaktım olmaz hayat bana yine bu oyunu oynayamaz adamın eli daha yukarı gittikçe nefes almak da zorlanıyordum lütfen biri beni bu durumdan kurtarsın  neden böyle hazırlık yakalanmıştım ki. Keşke dokunacaklarına öldürseler beni onların dikkatini dağıtmalıydım sonra aklıma gelen fikirle gülümsedim  daha doğrusu gülümsemeye çalıştım Rüzgar'ı sinirlendirmeliydim  sonucta onların patronu oydu artık gerçekten birşey yapma vaktim gelmişti konuşmaya başladım
"Rüzgar duyduğuma göre seni okulun önünde dövdükten sonra şu seni çok(!) seven sevgilin senden ayrılmış ve şimdi senin yerinde olan Ayazin  koynuna girmiş nıç nıç acıdım şimdi sana " zor konuşuyordum ama bunu belli etmemeye çalışıyordum çünkü bi şerefsizin eli kalçamdaydi ne kadar rahat konuşabilirdimki .
Konuşmam işe yaradı ki Rüzgar arkadan saçlarımı çekti ve yüzüne doğru çevirdi
"Seninle çok eğlencem" ,dedi ve yüzünü yüzüme yakınlaştırdı bu neydi şimdi bir şerefsizden kaçmaya çalışırken daha büyük bir şerefsize mi yakalandım  Allah kahretsin hayat bana neden hep bu  oyunu oynuyordu bu düşünceyle gözümden  bir damla yaş aktı artık kaçışım yoktu yine aynı olayı yaşayacaktım  belki de kaderim buydu şerefsiz insanların tecavüzüne uğrayıp bir köşeye atılmaktı kaderim...
Yüzüme daha da yaklaştı artık nefesini yüzümde hissediyordum lanet olası elleri vücudumun heryerine değiyor du artık sonum gelmişti bu olaydan bir tane daha kaldıramazdım intihar edecektim kurtulacaktım bu lanet hayattan.
"Yapma "diye konuştum zorlukla "saçma sapan bi nedenden dolayı hayatımı mahfetme  istediğini yaparım beni burada öldür ama bunu yapma" sesimi sinirli yapmaya çalışıp "seni öldürürüm tüm aileni mahfederim" , dedim ama nafile  beni duymazdan geliyordu ve dudaklarima  baktı dudaklarını yaklaştırdı ve artık sonum gelmişti. ...
Aaaaa.. diye bağırdı biri dur bi  dakika bu bağıran Rüzgâr dı  gözlerimi açtım ve onu gördüm Rüzgar in boynunu iki eliyle sıkıp üstümden kaldırdı hala boğazını bırakmamıştı Rüzgâr'in yüzü kıpkırmızı kesilmişti artık ölecekti gebersin köpek diye geçirdim içimden ve Parsa baktım  mavi gözlerinden resmen ateş çıkıyordu Rüzgarı köşeye fırlatıp diğerlerinin üstüne yürüdü o kadar sert dövüşüyordu ki tek yumrukla bütün adamlar yere kapaklaniyordu bu adam gerçekten iyi dövüşüyordu. Arkadan bir adam geldi elinde demir bir çubuk vardı Pars onu  görmüyordu bağırmaya çalıştım ama o kadar korkmuştum ki dilim tutulmuştu  adam ona yaklaştı  ne yapacağımı bilmiyordum ve tam vuracağı anda Pars'ın önüne atladım ve sert bir biçimde kafama değen demir sopayla yere düştüm sonrası  karanlık.... 

Kitap hakkındaki görüşlerinizi bildirin lütfen.. Oy vermeyi de unutmayınız please

Sizi seviyoruz😉😍

GEÇMİŞİ BOŞVERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin