↩↩↩↩↩↪↪↪↪↪↪
Bölüm şarkısı
Gripin; yalnızlığın çaresini bulmuşlar
Iyı okumalar ♡♡♡"Kalk hadi kalk"diye bağıran cırtlak kadın sesiyle kendime geliyordum . Nerdeyim ben diye sordum bu aralar sık sık sorduğum soruydu bu
Karşımdaki hemşire tarzı giyinen kadın " Burası bir akıl hastanesi canım dün gece yapılan bir ihbar sonuncu seni de getirmek zorunda kaldığımız yer dedi sinsice gülümseyerek. Tabiki bunun altında kalmadım bir hışımla kalktım ve kadının boğazını sıktım
"Sen kimisinde bana deli diyorsun nasıl benimle alay edersin "dünkü sinirim hâlâ gitmemişti şimdi ise sinirimi bu sürtükten çıkaracaktım." B-Birak beni pis d-deli . Imdat y -yardım edin " diye bağırıyordu ve bu benim sinirimi daha çok bozdu bu sefer devreye ikinci elim girdi iki elimle boğazını sıkıyordum artık yüzü kıpkırmızı kesilmişti 10 saniye sonra muhtemelen ölecekti ama bu benim umrumda değildi bana yaptığı saygısızlığı canıyla ödeyecekti.
"Bırak kızı çabuk" diye üstüme atlayan erkek hemşire sıkı bir yumruk geçirdim . Geçirdiğim anda yere kapaklanmıştı mal. Bu şekilde bayan hemşire elimden kurtuldu tekrar
bayan hemsireye döndüm. Şimdi de bana bağırmakla meşguldu
"Sen bir delisin allah belani versin az kaldı öldürüyordun beni ama bunun bedelini ödeyeceksin bir hafta yemek verdirtmeyecem sana ."
Sinir bozucu konuşması canımı daha çok sıktı bir hışımla ayağa kaldım ve kadının yüzüne güzel bir tokat yapıştırdım bazı insanlar hiç utanmıyordu
"Mavri kes artık şu saçmalığı "
tanıdık gelen sesin tarafına döndüm bu Pars dı ama burda ne işi vardı . Tabi ya sonuçta Banuyla iş birliği yapıyordu kesin beni buraya kapatmasına yardım etmiştir diye düşündüm
"Senin ne işin var burda " diye sordum tıslayarak
"Ben burda çalışıyorum yani arada bir gelip durumu ciddi olan arkadaşlara bakıyorum. Seni o Banu denen kadın ihbar etmiş benim de yeni haberim oldu merak etme seni birazdan çıkarıcam
"Bunu yapmana gerek yok bir delinin yeri deliler hastanesidir şimdi git burdan yardımına ihtiyacım yok .
" Neden böyle yapıyorsun neden sana yardım etmeme izin vermiyorsun" bu arada bir yandanda içerideki hemşire ve hemsiri dışarı çıkardı aslında adları bu değildi ama benim böyle bilmem sıkıntı değildi. Onları çıkardı ve kapıyı kilitledi kilit sesi geldiği anda nefes alışverişlerim hızlandı hemen ayağa kalkdım .
"Kapıyı aç çabuk "
" Sakin ol Mavrim sana asla zarar vermem bunu sende biliyorsun bu yüzden lütfen korkma benden dedi ama bu beni ne kadar rahatlattı orası soru işareti. Sonuçta o bir erkekti ne kadar iyi olması benim umrumda bile değildi çünkü ben babamdan başka hiçbir adama guvenmedim ve sevmedim.
Bu yüzden Parsa yaklaştım olan bir yumruk attim ama bu onun umrunda bile değildi en zoruma giden şeyse karşılık vermemesiydi bir yumruk daha attım ama burda etki etmedi ona .
"Neden tepki vermiyorsun allahın belası"
Hafif bir sırıtma eşliğinde şu cümleler döküldü ağzından
"Farkında mısın bilmiyorum ama tenin az önce tenime deydi" bu cümleler kanımı dondurmuştu bu adam nasıl bir adamdı anlamiyorudm.Yatağın baş ucundaki sandalyeye oturdu ama ben oturmak istemiyordum ne kadar büyümüş olsam da bir erkekle aynı ortamda kalmak korkunçtu o gün onun evinde olduğumda hasta olduğum için bu şekil düşünmemiştim. Ama şu an pişmanlık duyuyordum . Nasıl o herifle ayni evde kalmıştım
'Mavrim elinin hali ne böyle hemen pansuman yapmalıyız ben ilk yardım çantasını getireyim "o öyle demeyene kadar aklıma gelmemişti elim korkudan ve sinirden hissetmemiştim acımi aslında cam , jilet gibi kesici aletlerin acısına alışmıştım bunun kötü bişey olduğunu biliyordum bunu yapmak beni rahatlatıyordu
"Aç elini "dedi
"Gelerek yok seni yardımına muhtaç değilim kendim yaparım " acil yardım kutusunu çektim ama gelmedi daha sıkı çektim yine gelmedi bu sefer daha hızlı çektim bi anda bırakmasıyla kalça üstü düşmüştüm ve canım acayip bir şekilde aciyordu o ise kahkahalar la gülüyordu.
"Neden guluyorsun Pas bey dedim "s "yi bastırarak.
"Hey hey Pas da ne ya bana PARS diyeceksin dur hatta heceliyim senin için "P
A
R
S
Birleştir bakalım neymiş .
"Pas mış"dedim sinsice gülerek bu sefer gülme sırası bendeydi.
"Ama bi anlaşma yapabiliriz"
"Neymiş bakalım anlaşman" dedi
"Sen bana Mavri deme bende sana Pas demiyim olur mu"
"Olmaz ama senin adın bu"
"Hayır adım bu değil Mavri yıllar önce öldü .Şımdı ise geride kapkaranlık Gece kaldı".
Dedim ve kalktım bu isim konusunun kapanışıydı
"Hadi gel eline pansuman yapalım "bu bir yenilgi miydi bilmiyorum ama kabul ettim.Oy ve yorum lütfen ☺
Seviliyorsunuz💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİ BOŞVER
Non-FictionBelki unutup giderdi çok özlese de, belki kolay yol bu sefer zor gelir, onun gitmesini beklerdi. Belirsizliklerle dolu iğrenç hayatında tek başına mı kalacakdı yoksa karanlığına ışık mı bulacakdı ? Kitap tasarımı your_choice06 a aittir. Tavsiye ed...