တိုက်ခန်းတံခါးကိုသော့ပိတ်နေတုန်းကြားလိုက်ရတဲ့တံခါးဖွင့်သံကြောင့်သူအနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။တံခါးလက်ကိုင်ကိုကိုင်ထားလျက်နဲ့ Boss ဟာသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ခေါင်းကိုငုံ့ကာနှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး တံခါးကိုသာသော့သေချာပြန်ခတ်နေလိုက်သည်။
'ဟို'
ထွက်လာတဲ့Bossရဲ့အသံ။
'မနေ့က အိမ်ကောင်းကောင်းပြန်ရောက်ရဲ့လား'
သက်ပြင်းဖွဖွကိုမသိမသာခိုးချရင်း Bossနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်လှည့်ကာ။
'ဟုတ်ကဲ့ မနေ့ကဘတ်စ်ကားကသိပ်မစောင့်ရဘူးBossရဲ့'
သူပြုံးရင်းပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဘာမှမသိခဲ့သလို။
'ဪ'
တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တဲ့အခြေအနေက ဘာလို့များကျွန်တော်တို့၂ယောက်ကြားခဏခဏကြုံနေရပါလိမ့်။မရှိရှိရာစကားရှာပြီးပြောချင်စိတ်လည်းမရှိတာမို့။
'ဟို ဒါဆို ကျွန်တော့်ကိုသွားခွင့်ပြုပါဦး Boss'
လွယ်ထားတဲ့အိတ်ရဲ့ကြိုးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း Bossအရှေ့ကနေ အမြန်ထွက်သွားဖို့ကြံမိပြန်သည်။
'နေဦး'
ခြေလှမ်းတို့သည်တုန့်ခနဲ။အဲ့လောက်ထိ ကိုယ်ကသူ့စကားတွေကိုနာခံတတ်နေတာလား။
'ဒီနေ့ညနေ'
နောက်ကိုလှည့်မကြည့်မိဘဲလှေကားလက်ရန်းတွေကိုသာကိုင်ထားလျက်နဲ့နားထောင်နေမိသည်။
'အားလား'
ဟင်!
'မနေ့က ငါ့မွေးနေ့သိတယ်မလား အဲ့ဒါ ဒီညနေ မင်းကိုမုန့်လိုက်ကျွေးမလို့ မင်းအချိန်ပေးနိုင်မလား'
သူBossကိုလှည့်ကာကြည့်မိတော့ အပြုံးခပ်ဖွဖွလေးကို Bossမျက်နှာမှာတွေ့လိုက်ရလေသည်။အမှန်တော့ ငြင်းပစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့မပီမမြင်ထိုအပြုံးအောက်မှာကျရှုံးမိပြန်ပါသည်။
'ဟုတ် ကျွန်တော်အားပါတယ်'
'အင်း ဒါဆိုရုံးဆင်းရင် ငါနဲ့အတူတူပြန်မယ်နော်'
YOU ARE READING
My First Love is💛
Romanceချစ်ကြည့်ပါ ခံစားကြည့်ပါ ပျော်ရွှင်ကြည့်ပါ ဝမ်းနည်းကြည့်ပါ မင်းကအသက်မဲ့တဲ့ရုပ်သေးရုပ်လေးတစ်ရုပ်မဟုတ်တဲ့အတွက် မင်းဘဝကိုမင်းထုဆစ်ကြည့်ပါ မင်းတကယ့်ပျော်ရွှင်မှုနဲ့လွတ်လပ်မှုကိုခံစားရပါလိမ့်မယ်..... *BL OC Fiction*