Beni sen mi güçsüzleştirdin,
Ben mi bu kadar acizdim?
Neyin savaşını veriyoruz ki ikimiz,
Düşman hangimiz?
Ben dost dediğim yüreklerden aldım en büyük darbeyi,
Sevdim dediğim insanlar tarafından
Hep terk edildim;
Bilmiyorum ki senin neyine, neden güvendim?
Gitme vaktini bile kaçırmışız biz,
Çoktan birbirimizden gitmeliydik...
Saygımız bitmeden, bitirmeliydik...
Bak yine geç kaldık,
Her zamanki gibi...
Sen sevemeyen bir yürektin,
Bense sevgiye aç bir aciz...
Ne sen de vardı
Ne de bende o aşk denilen büyüden
Tek bir iz...
Hadi toparlan, daha da gecikmeyelim
Gitme vakti...
Ne sen durabildin bende
Ne ben kalabildim sevgisizliğinle...
Bu kadar katlanabildim,
Buraya kadar gelebildik...
Yüreğim...
Ağlama!
O sana acımadı,
Artık sende acıma!
Kov gitsin,
Zaten ufacık sevgi kırıntıları kalmıştı,
Sirkele içini artık
O da bitsin...
Bir gidişi daha izle yüreğim,
Acımıyorum sana,
Aç gözlerini...
Sana yanacaksın dedim,
Kanma, yaralanacaksın dedim
Dinlemedin...
Şimdi yan yanabildiğin kadar,
Küllerin toza dumana karışana kadar...
Zerre umurumda değil artık o ama,
Nasıl toparlayacağım bilmiyorum seni...
Bir gidişe daha sus dilim...
Bir gidişi daha seyre dal gözlerim...
Sessiz ve yaşsız olsun...
Aynı hakkettiği gibi...
E.H
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEVSİM MEVSİM AŞK - ŞİİR KİTABI *EDHAK
PoetryAşk bazen sonbahardır... Gizemi taşır içinde... Aşk bazen kış gibidir... Ayazı vurur yüreğine... Aşk ilkbahardır... Mutluluğu saklar gözlerinde... Aşk yaz gibidir... Sıcaklığıyla yakar seni de beni de... Kim demiş aşk tek mevsim yaşanır diye... Ben...
