မနက္ေစာေစာ နွင္းရည္စြတ္မိုးတေျဖာက္ေျဖာက္ သံမ်ားျကား Baek နိုးထလာခဲ႔ခ်ိန္မွာ အျပင္ေလာက ကား သာယာမွဳ႕အတိျပီးေနေလသည္.
သြားတိုက္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္အျပီး ေအာက္ထပ္က အေခၚေတာ္ရွိတာမို႔ ဆင္းလာခဲ႔ေတာ့ ခါတိုင္းမေတြ႔ရေသာ X ကို ထမင္းစားဝိုင္းမွာ ေကာ္ဖီထိုင္ေသာက္ေနတာ ေတြ႔ရသည္.
Baek လည္း သူ႔ဘာသာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ Baekေရွ႕က ေျကြပန္းကန္လွလွ ထဲ အေဒၚျကီးက ေကာ္ဖီ လာျဖည့္သည္.
ေပါင္မုန္႔မီးကင္ ျကြပ္ျကြပ္တခ်ပ္ကို လက္လွမ္းလိုက္စဥ္ မွာပဲ.
'ေနာက္နွစ္ရက္က် ေယာက္ေဆာ့နမ္ ကိုသြားရမယ္. စစ္ေဘးနီးတဲ႔ ေဒသမို႔ နည္းနည္းေတာ့ အႏၱရာယ္ရွိနိုင္တယ္. ျပင္ဆင္ထားလိုက္ပါ. '
X ကေျပာျပီး ေကာ္ဖီေသာက္ေနရာမွ ထေတာ့. .
'Baek ကို ဘာလို႔ လိုက္ဖို႔ ေခၚတာလဲ။ '
'တခ်ိန္က် ရင္းနွီးရမဲ႔ ေနရာေတြမလား. ဒါေျကာင့္ အ့ဒီ ဘာသာရပ္ကို ယူခဲ႔တာပဲမလား. က်ယ္ေျပာတဲ႔ ေလာကထဲ ေျခခ်နိုင္ဖို႔ ခုခ်ိန္တည္းက စတင္ေျခလွမ္းထားမွ ရမယ္.
နက္ဖန္ မနက္ ၅နာရီ.ဧည့္ခန္းမွာ ျမင္ခ်င္တယ္. '
က်ယ္ျပန္႔လွေသာ သူ႔ ေနာက္ေက်ာကိုေငးျကည့္ရင္း Baek ေနရာမွာ တုပ္တုပ္မ်ွ မလွဳပ္မိ.
Baekက ခင္မ်ားအမိန္႔ေပးရာ ထဲလိုက္ကေနရမဲ႔ နယ္ရုပ္ေလးလား. . . X ?
🌾가을 연인 🌾
အဝတ္ထည့္ထားတဲ႔ ေသတၱာအိတ္ကို ခပ္သြက္သြက္ ဆြဲလိုက္ရင္း ဧည့္ခန္းဆီ ဆင္းလာေတာ့ ၅နာရီ အတိ.
၅နာရီ ေဒါင္ဆိုတာနဲ႔ အိမ္ေရွ႔ က်ြန္းတံခါးအနက္ျကီးက ပြင့္လာျပီး လူတေယာက္ဝင္လာခဲ႔သည္.
Baek က X ထင္ျပီး မ်က္လံုးေလးပင့္အျကည့္…
မီးစာေလး ေလတိုက္ျပီး ဟုတ္ခနဲ ျငိမ္းသြားသလိုပင္ Baek ရဲ႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တို႔သည္လည္း နလန္ပင္ျပန္မထူလာနိုင္ခဲ႔.
အေျကာင္းကား Baek ကို လာေခၚေသာ လူက X မဟုတ္ခဲ႔။ ခါတိုင္း လာေခၚေနျက Sehun လည္း မဟုတ္ခဲ႔။ တစိမ္းတရံ တေယာက္နဲ႔ ခရီးသြားရမွာမို႔ စိတ္တို႔ေတာင္ ပိုညီးညဴသြားမိေပမဲ႔ သူ႔မွာ ျငင္းခြင့္မရွိပါ.
