EZIK

E6◆

Babam şaşırmıştı

"baba içeri geçelim mi artık"

"ta tabi geçin" babam kekelemişti. Ilk.

"Baba işte bu yakışıklı çocuk sana tanıştıracağım çocuk cidden yakşıklı dimi" Arda gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu. Aras hala ciddiydi kafasını bana çevirip gülümsedi ve bende göz kırptım.

" Evet yakışıklı kızım, siz yemeğe geçin Mina sen benimle bir gel" babamın peşinden gittim ve

" kızım bu oğlan kim?"

"baba arkadaşım dedim ya"

" olamaz bununla arkadaş olamazsın"

" baba sen ne diyorsun? Onu tanımıyor musun?"

" Hayır tanımıyorum onunla konuşma bir daha şimdi evden kovucam" nee babam içeri girdi ve arkasından gittim.

babam: "evimden çık! " Aras'a bağırmıştı. Aras'ın gözleri doldu! Iki dakika sabremedin mi baba ya!!

" baba sen ne saçmalıyorsun o benim abim!! Onu tanımamazlıktan gelme! " evet babama bağırmıştım. Aras:

"sorun değil Mina giderim ben alışkınım babanın böyle yapmasına çok kovdu beni zamanında"

"baba sen hani abimi bulamamıştın hiç! Bana yalan söyledin ben hep abim olsun isterdim. Baba abimi ben buldum annem sayesinde annem bizi birbirimize kavuşturdu. Yazıklar olsun baba" Aras çekip gitti ve evden çıkıp Aras'ın yanına gittim.

" dur gitme bende geliyorum seninle"

" olmaz Mina sen benimle kalamzsın"

" bekle dedim abi!" abiyi bastırarak söylemiştim. Hemen kıyafetlerimi küçük valize koydum ve çıkarken babam

" Mina gitme lütfen"

" baba sus gideceğim ben abimi buraya getirdim eger onu kovuyorsan ben de yokum!" Arda bana dönüp

" nereye Mina gidemezsin babanı bırakıp! "

" Arda ben gitmek zorunluyum ikimizde onun çocuğuyuz ve babam onu kovduysa beni de kovmuş demektir!" ağlamaya başladım arabaya doğru giderken Arda beni elimden tuttu ve bana sıkıcı sarıldı bende ona sarıldım.

" Güle güle Mina geri gel yalnız bırakma beni halanla"

"tamam geri geleceğim senin için egolu çocuk" dedim ve gülümsedim arabaya bindim ve Aras'ın yanına oturdum. Aras gaza bastı ve bizim eve göre daha küçük bir eve geldik. Hatta çok küçüktü ama benim için sorun olmaz.

" geldik Mina" arabadan indim ve valizimi aldım eve girdik. Ev dağınıktı biraz.

" Kusura bakma biraz dağınık"

" sorun değil abicim senin yerinde ben de olabilirdim bence burası daha iyi dır dır yok."

" Mina sen emin misin? Seni geri bırakabilirim"

" Hayır Aras ben o eve geri dönemem! Seni evinden kovdu Aras! "

" gel buraya abisini de düşünürmüş" dedi ve sarıldı. Bende ona sarıldım.

" Yalnız ilk önce bu evi toplayacagım "

" hey yorulurdun zaten yeterince"

"hayır beni babam yordu sen değil sen git otur ben iki dakika da temizlerim"

" aynı anneme benziyorsun Mina"

" teşekkür ederim canım ya" dedim ve yüzüme yapmacık gülümsememi takındım.