EZIK

E27◆

Gözlerim açılmakta zorlanıyordu. Sanki hep gözlerimi kapatmak istiyordum. Biraz daha zorladım. Tek hatırladığım şey Arda ameliyata girecekti.

" Arda! "

" Uyandı! Doktor çağır!"

" Arda nerde?" tekrar ağlamaya basladım.

Aras: "sakin ol güzellik 2 gündür uyuyorsun"

" A arda nerdeee?!" Aras'ı dinlemeden ayağa hızla kalktım dışarı kaçtım. Deli gibi ağlıyordum. Arda yoktu! Ona bir şey olamaz demi? Halam bayılmıştı! Babam bile ağlıyordu!!

"Arda neredeee?!!" doktora döndüm

"Arda nasıl? nerdee?!"

Doktor: "Sakin olun! Kan ihtiyacı var"

" B benim kanım Brh+ "

" Tamam Arda beyin kanı ile aynı ama kontrol yapmalıyız ve de aile izini"

" İzin var! Lütfen çabuk olun!"

" Maalesef babanıza sormam lazım" babamın yanına gittim.

" Baba Arda'ya kan vereceğim senden izin istemiyorum sadece söylüyorum izin verdin tamam mı doktora izin verdiğini söyle hadii!"

" Tamam kızım sen iyi ol" dedi ve bana sarıldı. Doktorun yanına gittik kontroller yaptı kan verebilirdim. Hemşire kan verme yerine getirdi. Kanı verirken

Hemşire: "Sevgilinizi çok seviyorsunuz herhalde her şeyi yaptınız"

" O benim sevgilim değil."

" Pek öyle durmuyor arkadaşınızın ilk söylediği kelime kelebek oldu ameliyata sadece kelebek diye sayıkladı"

" Kelebek mi? "

" Evet ne alaka anlamadım"

" İşimiz bitti mi?"

" Evet geçmiş olsun"

" T Teşekkürler" o kelebek demişti! Babamın yanına gittim ve göz yaşlarımın aktığından bile habersizdim! Arda olmayınca Susamıyordum. Babama sarılarak ağlıyordum ağlamam artmıştı.

Babam: "Sen aynı annen gibisin Mina"

" Neden?"

" Annen benim için her şeyi yapmıştı ve o.." devamını getirmeden ağlamaya basladı.

" Ve o?"

" Boşver kızım zamanı değil"

" B baba söyle"

" Annen beni çok sevdiği için vefat etti. Araba kullanıyordum ve uykusuzdum. Arabayı bir yere çarparken annen kendini benim üstüme attı. Ve benim yerime.."

" Baba tamam!" dedim ve hıçkırığım arttı. Doktor Arda'nın odasına girdi. Sonra çıktı ve yanımıza geldi.

Doktor: "Hastamız hep kelebek dedi ve durumu.." durdu ve

" Gayet iyi geçmiş olsun"

" Onu görebilir miyim? "

" Evet şuan iyi" Arda'nın odasına doğru gittim. Kapıyı açtım yavaşça. Ardanın yanına oturdum. Arda:

" Kelebek" dedi güçsüz sesi ile.

" Burdayım Arda" aglamaktan zor konuşuyordum.

" Mina sen..." cümlesini bitiremedi zor konuşuyordu.

"Kendini zorlama sadece dinlen " dedim yüzüme ellerimi koyup hıçkırarak sessizce ağlıyordum. Arda o soğuk ellerini sıcak ellerimin üstüne koydu.