Melodim~ [Levi•Ra] (Tamamlandı)

0.8

Sokak lambaları sönmüştü.

İki haftalık uykusuzluktan sonra, adamın uykusunu iki saatlik uyku karşılamıştı. Saat 4.50

Adam ağır ağır kalktı oturduğu iskemleden.

Sorgulamaktan bıkmıştı artık.

Fakat bırakamıyordu da.

Böyle zamanlarda inanılmaz bir baş ağırısı sarardı beynini, yayılırdı... parmak uçlarına kadar.

Adam çok şey yaşamıştı, dayanıklıydı.

Boynunda asla çıkarmaya cüret edemediği, annesinin elbisesinin kana bulanmayan tek parçasını, kumaş parçasını çıkardı. Arka bahçedeki kırmızı güllerin bir tanesinin sapına sardı. Gülü kesti ve bir vazoya koyarak camın dışta kalan kısmına yerleştirdi.

İçeri geri girdi.