The war inside my head (dutch)

4

Het was een paar dagen later. Het voorval met Suzan wou mijn hoofd maar niet verlaten. Het was alsof ze me overal achtervolgde, ook al had ik haar niet meer gezien sinds onze kus. Ik durfde er bijna niet aan te denken, en toch deed ik het. 'Dus, we gaan shoppen?' het was Sasha, die me even daarvoor enthousiast had begroet. 'Goed idee,' zei ik, terwijl ik friemelde met een van mijn lange, donkere plukken haar. 'Ieuw, moet je daar eens kijken,' zei Suzan, ze keek met een verafschuwende blik naar twee meisjes aan de overkant van de weg. Ze gaven elkaar een lange kus. 'Gadverdamme,' zei ik, het leek alsof mijn stem trilde. Het was voor mijn geen nieuwtje dat Sasha tegen homo's was. Het kon mij niet zoveel schelen. Al was ik wel opgegroeid met twee ouders die hier een sterke mening over hadden; het kon absoluut niet. Ik mocht dan wel in Amsterdam wonen, maar de mensen waar ik mee om ging waren hier sterk op tegen. Tot op een paar dagen geleden, kon me dat niet zoveel schelen. 'Laten we gaan,' zei ik snel, het laatste waar ik zin in had was een immense preek van Sasha over wat ze wel niet vond van twee meisjes die elkaar kusten. 'Hoe is het met Damon en jou?' vroeg Suzan, toen ze in de metro stapte. 'Goed, we gaan veel met elkaar om de laatste tijd,' vertelde ik haar. Sasha knikte langzaam, 'Heb je gevoelens?'
Ik haalde mijn schouders op, 'gevoelens en relaties zijn niet weggelegd voor mij, dat weet je.'
'Doe waar je je goed bij voelt,' was Sasha's korte, maar inhoudende antwoord.
Wat nou als ik me goed voelde bij Suzan? Nee, sprak ik mezelf tegen. Het was een grote fout, ik hoopte dat Suzan het zelf ook zo zou zien. Ik viel niet op meisjes, dat was toch wel duidelijk op te merken aan mijn gedrag?