6

12 0 0
                                    

De volgende morgen was ik al vroeg op. Van de vorige avond kon ik me niet veel meer herinneren, of ik wou niets meer herinneren. Suzan had ik zoveel mogelijk ontweken, en het was nog best goed gelukt moest ik eerlijk zeggen. Ik had haar niet één keer aan te hoeven spreken. Damon en Sasha - die helemaal weg was van Damon en mij als stel, hadden alle drankjes gehaald. En dat waren er een heleboel, dat moest ik toegeven. Misschien was dat maar goed ook. Ik zal en moest Suzan uit mijn hoofd zetten, bedacht ik me toen ik het koffiezetapparaat aanzette. Terwijl ik luisterde naar het gepruttel van de koffie, probeerde ik me te focussen op andere gedachten. Het lukte niet. Het lag er niet aan dat ik niet wist wat ik wou. Er was een ding wat ik zeker wist, ik wilde niets beginnen met een meisje. Maar was dat al niet gebeurd? Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd toen ik met mijn veel te volle kop koffie en een sigaret tussen m'n lippen naar mijn balkon toe liep. Ik had om tien uur afgesproken met Damon. Mijn rosegoud gekleurde horloge vertelde me dat het acht uur was. De reden dat ik zo vroeg was opgestaan was omdat ik graag mijn best wou doen om er goed uit te zien. We zouden naar de stad gaan om een van mijn grootste hobby's uit te voeren; shoppen. Daarna zouden we gezellig wat gaan lunchen. Dat klonk toch als goud in de oren? Nadat ik mijn koffie en sigaret op had, verdween ik in de badkamer om vervolgens een lange douche te nemen. Twijfelend keek ik naar mijn lichaam in de spiegel, toen ik klaar was met douchen. De badkamer vulde zich met een wazige, warme wolk die de hete douche had achter gelaten. Ik kon niet snappen wat mensen mooi aan mij vonden, maar dat zou wel aan mij liggen, zoals altijd. Nadat ik me had aangekleed in een vlotte spijkerbroek en een shirt wat losjes viel, was het tijd voor make-up. Normaal gesproken droeg ik alleen een laagje mascara, maar ik vond dat ik vandaag wel wat meer mijn best mocht doen. Voorzichtig begon ik met een laagje perfect gekleurde foundation, daarna was het tijd voor wat contour en highlighter. Met alle concentratie die ik had bracht ik als laatste wat lippenstift aan. Een mooie matte, rozige kleur die goed stond bij mijn donkere ogen en haar. Inmiddels was met half 10. Tijd om te vertrekken, vond ik. Nadat ik mijn witte gympen had weten aan te trekken liep ik zelfverzekerd naar mijn auto, die geparkeerd stond in de garage onder mijn appartement.

Binnen een half uur bevond ik mezelf op de plek waar Damon en ik hadden afgesproken. Hij was er nog niet. Terwijl ik wachtte op mijn afspraakje stak ik opnieuw een sigaret op. Ik wist dat het slecht voor me was, maar een reden om te stoppen had ik niet. 'Hallo schoonheid.'
Het was Damon. 'Hey,' zei ik, terwijl ik met moeite mijn sigaret probeerde uit de drukken met mijn spierwitte schoenen. Nadat ik hem had begroet liepen we samen verder.

Na een lange, drukke dag vol kleding, geld en nieuwe spulletjes, besloten Damon en ik nog even wat te gaan drinken in zijn appartement.
'Lieve Zara,' begon Damon opeens, 'ik wil je wat vragen..'
Om mijn naam te horen uit zijn mond klonk raar, alsof het niet helemaal past of zo. 'Ja?' Ik keek hem vragend aan terwijl ik een slokje nam van de rode wijn die hij zonet voor me had ingeschonken. 'Nu we zo een paar weken verder zijn,' hij kuchte even, 'samen.'
Oh god, waar gaat dit heen? 'Ik heb gevoelens, en ik ga er vanuit dat jij die ook hebt,' hij keek me even aan.
Langzaam knikkend keek ik in zijn richting. 'Het lijkt me een goed besluit om samen verder te gaan.'
Ik zweeg. Allerlei gedachten vlogen rond in mijn hoofd. Moest ik hem vertellen dat ik gezoend heb met Suzan? Had ik wel gevoelens voor Damon? 'Oké,' zei ik toen, 'dat lijkt mij ook een goed idee.'
Ik moest niet zo raar doen. Natuurlijk had ik gevoelens voor hem, waarom zou ik anders zovaak met hem optrekken. Deed ik dat niet uit eigen wil? Suzan was een grote fout, ik moest er niet zo mee zitten. Dat Suzan wanhopig was, kon ik niets aan doen. Het feit dat we gezoend hadden moest en zal ik uit mijn hoofd zetten.

The war inside my head (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu