Aşkın dilinde Şiir

Ayrılıktaki sevda

İnsanı canından bezdirir aşkı sevdası
Bir gül olur bir diken acımaz kanar yüreğin ortası

İçine tüküresi gelir yeter dercesine
Bağırır delice gök yüzüne haykırarak
Namluyu şakağına dayar elleri tetikte
İçimi titrer gözlerimi kararır korkudan

Ölüm nedirki bir nefes oysa hergün ölmek varya
Bir yanın tutulur aşkta içinde çiçekler açar

Kader kurbanı olursun kendin kendinde
Kaptandır sevdiğin sense gemi yüzdürür batırsada
Hayatın hayatı olur kiymetini bilmesede

Sabredersin her güne günler bitmez
Dayarsın sırtını sevdan yetmez
Oysa yaşadıkların ne bir masal nede bir rüya

Kopar sevdan inceden inceye düğüm atarsın
Ayrılık saati sanki bir veda başlar
İçinde nefretin kusmak istersin gidişine

Sevgiler nefret olur aşklarsa zehir
İçip ölmek istersin son arzun gibi
Oysa hayat acımaz derdin dağ olur

Ezilirsin bükülürsün azap içinde
Ne duyguların kalır ne insanlığın
Yokmuş gibi yaşarsın kendini yok sayarak