İnsan istiyor bazen ölüme koşmak
Ne bir keskin bıcak acı verir nede kör kurşun
İçinde birikmişse onca kin nefret
Doğruyu nereye koysan durmuyor
Bakmayın siz onlara dürüst yaşarlar
İçlerinde masum roller oynarlar
Kılıç kadar keskin sözleri varya
İnsanı namludaki kurşun olmaya zorluyor bazen
Firar ediyor insanın vijdanı hürrüyeti bazen büyük durana
Haksızlığın önünde bükülmeden dimdik ayakta
Nekadar zalim varsa tek tek ezerek
Mezarsızlar olarak tarihe geçse gelecek nesillere
Belki düzen değişir düzelir dünya
Gülerek konuşur insanlar birbiriyle mutsuz olsada
Köhnemiş bir bedende çul satan bir eskici şükrederken haline
Varlığın deryasında yokluk bilmeden yüzenlere bak sen
Kimi sarhoş kimi ayyaş ne gecesi belli nede gündüzü
Şükür nedir bilmeden hiç tövbeye gitmeden yaşıyor işte
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın dilinde Şiir
PoetryAșk șiirleri kimi tatlı kimi hüzünlü kimi acı her așkta birgün biter iyi kötü ve çirkin kimi așktan nefret eder kimi așka inanmaz kimi așka taparcasına așkta körolur gider
