Aşkın dilinde Şiir

Sen Ağlama

Sen ağlama tatlı çocuk
Hayat ne bir dağın zirvesinde mutlu ediyor
Ne toprağın üstünde gününe gün ekliyor
Giden ya senden gidiyor yada ömründen
Her sayfada yarım kalır birşeyler bir aşkın yarım kalması gibi
Yazarsın günbe gün yüreğine dolarda taşar

Gün gelir yüreğin hepsini kusar
Saçların siyahken aklarda basar
Kiymetin bilenler kör olur bakar
Hayatın sahnesi oyun oynarken

Kalemin yazdığı satırlarda ağırlanırken
En ince afilli satırlarda cümlelerde hep insanın sevdiği vardır
Kurduğu düşlerse bir masal gibi
Isıtır yüreğini uyanınca
Bir gün yazar ölürse aşkta masallar kalır akılda

Oysa meyveyi verenle vermeyen ağaç gibyiydi sevda
Mevsimi bitince dökerdi yaprağını
Bir tarafı siyahtır bir tarafı beyaz aslında
Geceye ay düşerdi pencereden düşlerine bir güler bir ağlardı
Gece biterdi ay kaybolurdu
Kalırdı yapa yanlız
Gündüzün aydınlığı sarardı yüreğini