3.Bölüm - Gerçekleri Söyleme Vakti

404 22 0
                                    

O korkuyla yere yığıldım, açılmayan uykum bir anda 10 bardak kahve içmişçesine açılmıştı ama kahve ve çikolata kokusu geliyordu. Nasıl yani ???

Sam yaklaşık 10 dakikadır boş boş dolaba baktığımı görmüş ve beraber kahvaltı yapmak üzere bana kahve ve donut almış. Tüm gün uykulu gezmiştim çünkü; bütün gece uyuyamamıştım. Tüm gece bir silüetin penceremden beni izlediğini fark etmiştim korkmuştum ama kıpırdayamamıştım. Sabah karşı öylece uykuya dalmışım. Bunu duyduktan sonra Sam hayatımda gördüğüm en büyük dudaklarıyla büyük bir kahkaha patlattı. Komik değildi ve sinirlenmiştim. Ben elimi masaya vurup kalktıktan sonra bana o kişinin kendisi olduğunu söyledi ve sinirime sinir kattı. O an ki sinirimle bağırmaya ve ne kadar korktuğumu anlatmaya başladım. Yaptığından pişmandı ve korkak bir ses tonuyla “Neden korktun ki ?” dedi. Konuyla alakasız bir cevap olsa da ben “Eşcinselim.” dedim bir anda ona. Bunu nasıl demiş olabilirdim. Kimseye anlatmayacağıma söz vermiştim kendime. Pişman olmuştum hemen koşarak arka bahçeye kaçtım ve tel örgünün arasından geçip “Girilmesi Yasak” bölgeye girdim. Sigaramı yakıp sessiz ve sakin bir şekilde dikenlerin arasında içmeye başladım. Bir yandan ağlıyordum sessizce diğer yandan da üstümden bir yük kalktığı için seviniyordum geriye kalmıştı söylemem gereken 6.999.999.998 insan. Ona söylemek yani Sam’e beni rahatlatmıştı çünkü onu hoş buluyordum bana iyi geliyordu. Onun yanından mutluydum ken… Hayır hayır hayır. Ben aşık olmamıştım, olamam ki. OLMAM! Kısa süre içinde tellerin arasında başka birini gördüm ve sigaramı söndürdüm. Bana yaklaştıkça kocaman dudaklarından tanıdığım Sam’in yanıma geldiğini gördüm. “Ne var ?” dedim ona. “Bana bunu anlattığın için teşekkür ederim.” Dedi. “Sana hiçbir şey  anlatmadım ben sinirle ağzımdan çıkmış yalan yanlış bir şeydi o.” Dedim. “Lafımı kesme.” Dedi ve devam etti. “Bana anlattığın için teşekkür ederim. Bana güvendiğini fark ettim. Ben zaten biliyordum ama senin bana anlatman beni mutlu etti. Geldiğin günden beri bunu bana itiraf etmen için gözünün içine bakıyordum ama fark etmen uzun zaman aldı. Seni tüm gece izledim ve sabah uykusuz olduğunu tahmin ettiğim için sana kahvaltı getirdim bu kahvaltının sonunda sana anlatmam gerekenler vardı ama bu kahvaltı tahmin ettiğim gibi bitmedi. Seni üzmek, korkutmak veya kırmak istemedim.” Dedi. “O ZAMAN AMACIN NEYDİ SAM ?” diye bağırdım ona.

“Ben sadece …”

Tek Değişen RollerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin