My stupidoopey Life

Chapter 1

Chapter 1

Eto na yun.

This is really is it is it.

Wala ng atrasan to.

I could hear the shouts behind this curtain.

“Jenny! Jenny! Jenny! Jenny!”

Hmm damn. Ang sarap pakinggan. The adrenaline rushing inside me is oh so Damn High.

“Jenny are you ready?” bulong sakin ng--- teka sino nga ba to? Baka isa sa mga staff dito. Malay ko ba basta tumango nalang ako at muling humarap sa may red curtain.

“Guys get ready! Jenny Position now! I’ll open the curtain in 5..”

Ay tokwa ayan na. Parang kinakabahan naman ako ngayon.

4...

*Sweatdrop*

3..

2...

Ay tofu alimanong chinese dilis! Lalo akong pinagpapawisan kayanin ko kaya ito.

1..

Eto na wala nang atrasan to.

*Curtains Roll*

*LOUD SCREAMS*

Woah! Pak na pak. Ang daming tao. Yihiee ang saya ko! Di ako makapaniwala na pumunta silang lahat dito para lang sakin.

Dinako nagpatumpik tumpik pa agad ko nang tinugtog ang gitarang hawak ko para umpisahan na ang pagkanta.

______________

Huh? Siopao bakit ganon wala akong boses?!

Pilit akong sumisigaw at kinakanta yung lyrics sa kakantahin ko kaso wala talaga akong marinig na lumalabas sa bibig ko.

Pukang ama anu to?!

Natigilan ako ng makita kong may papalapit sakin paakyat siya ng stage. Hindi ko siya makita ng maayos nung una dahil sa sobrang liwanag ng mga ilaw sa stage. Kasabay ng pagakyat niya napansin kong natahimik din ang mga nagsisigawan kanina. Palapit na sakin tong umakyat  pero diko parin maaninag ang mukha nito ang weird bat ganun?

Nilipat ko muna ang atensyon ko sa mga nagsisigawang audience kanina. Laking gulat ko ng makita kong wala man ni Isang tao ang nakaupo sa mga seats.

Fudge! Anu ba to minumulto ata ako eh!

Lumingon ako sa likuran ko at  laking gulat ko ng wala na yung mga kasama ko kanikanina lang. Si ateng bumulong saken. Yung magbubukas ng Kurtina. Yung mga bandmates ko. Anak ng bakang--- What the hell is happening?!

Sinubukan kong tumakbo papaalis sa kinatatayuan ko pero ayaw gumalaw ng mga paa ko parang nastuck sila sa may flooring ng stage!

Binaling ko na lang ang atensyon ko dun sa Taong papalapit sakin kanina.

Nandito na siya sa harapan ko

Pero diko talaga makita ang mukha niya sobrang liwanag.

(<.< () ß- ako

(-----------) ß- siya

“T—T-Teka lang s-sino ka?” tanong ko dito habang tinitignan siya ng mabuti

“Gising na”

“Ha?! An---“

Diko na natuloy ang sinabi ko ng bigla akong buhusan nito ng tubig sa mukha.

“jdsugefuefdhgf ! AHHHHHHHHHHHH!!!”

Napaupo ako bigla at kinapa kapa ang mukha ko. Sh** that panaginip lang pala!

Tofu >.< ang ganda na sana eh futek.

Teka bakit ang basa ng Mukha ko. Ha?! Pati buhok ko? Anyare? Nanaginip ba talaga ako o totoo lahat yon?

Lumingalinga ako sa kwarto ko. Wala naman tao dito. Wala naman sigurong pumasok dito dahil sarado pa ang pinto. Tumingin ako paitaas, Hindi naman butas yung dingding. Eh bakit basa ang mukha ko?

Hindi kaya...

Bopis! Baka Laway ko tong nasa mukha ko! >.< ewwwwwwwwwwww kadiri naman diko expect na ganito pala ako kababoy matulog! Naglalaway ng bongga covered buong mukha additional pa ang buhok.

Hayyy. Kabadtrip. Naalala ko nanaman yung panaginip ko. Ang sarap siguro kung nagkatotoo yun. Ako nga pala si Jenny Kim , college student. I’m currently staying in my own condo here in the city. Maputi , Maliit nga lang pero okay lang atleast maganda. (Okray lang ^.^)  Kung susumahin ang ugali ko mabait naman ako eh. Kaso nga lang dahil sa nagka reputation ako sa school sa pagiging

“The badass Boyish woman”

Yan ang binansag nila saken simula nung pumasok ako isang araw na putol na ang buhok ko na katulad na lamang sa mga lalakeng bumibida sa mga koreanovela na kinahuhumalingan ng mga chikas.

Ayoko man naririnig yan sa iba pero mas maganda na rin siguro to para di ako magmukang kawawa sa break up namin ng Mokong kong EX.

Tama.

Dahil sa Unggoy na yon napagdesisyonan kong pagexperimentuhan ang buhok ko para maipakita ko sakanya na kahit nakipag break siya sakin di ako basta basta nalang umiiyak diyan sa tabi tabi.

Hehehe

Osha back to reality na.

Dahil sa 5 minutes introduction part ko sa inyo hindi ko namalayan ang oras. Laking gulat ko nalang ng masulyapan ko yung relo sa bedside ko.

6:45

Amfffuuuuuu Ilang minnutes nalang bago mag 7 panigurado late na ko nito!

Agad nakong tumayo at dumiretso sa banyo

Wisik wisik ng tubig

Toothbrush

Punta ng cabinet. Bihis Bihis.

Suklay Suklay.

Kuha ng bag.

Check my face in the mirror.

And Voila! Tapos na rin ako J

Dahil sa maliit lang ang buhok ko diko na pinoproblema kung panu to suklayan o patuyuin man lang.

Nagmamadali akong bumaba ng hagdan didiretso na sana akong lumabas kaso nakalimutan ko pala yung baon kong tinapay sa fridge. (Lagi ko kasi tong baon eh nakasanayan ko na J )

Dumiretso muna ako sa kusina nang biglang may nabangga ako,,,

At naramdaman ko nalang may mainit na basang kulay chocolate na dumi sa blouse ko.

Tokwa  =.=

“Sh** sorry Ny!”

Napalingon ako sa nagsalita.

“Alex! Anung ginagawa mo dito?”

Nakalimutan ko bang imention kanina?

Isa rin sa mga dahilan kung bakit nagtotomboytomboyan ako sa school.

For the sake of being close to this guy.

I became a great pretender .

____________________________

A/N:

First chappie :)) sana suportahan niyo thank chu! -----> Jenny and Alex on the side------->