İntikam oyunu (askıda)

1. Bölüm Yanlız

EVEEEET :D ŞİMDİ BAŞLIYORUM SIZIN DE YARDIMLARINIZI BEKLİYORUM IYI OKUMALAR :D

Bembeyaz duvarların üstünde siyah kalemlerle yazılmış pisikopatça yazıları, Bozuk televizyona bakıp gülenleri ve üstünde deli gömleği olup tavanda iple asılı duran elmayı hiç yiyemeyeceğini bilmeyen birkaç insanı görmezden gelerek odanın köşesindeki yerimi aldım. Kan kırmızısı olup üstünde siyah yazıları olan defterimi elime aldım ve yazmaya başladım.
Tam iki sene, tam iki sene olmuştu beni buraya tıkalı. Evet doğru akıl hastahanesindeki ikinci yılım yarın doluyor, ama daha fazlasına izin veremem. Yarın benim için çok büyük bir gün neden mi çünkü iki senedir yapmak için uğraştığım kusursuz plan artık uygulanacak herkesden intikamımı alacağım, hiçkimse kimle uğraştığını bilmiyor bundan sonra eski Nora değilim ben artık, ben çok değiştim burada geçirdiğim iki sene beni çok değiştirdi. Yarın gerçekten çok büyük bir gün planım gerçekten işlerse (ki işlememesi için hiçbir kuşkum yok) bu deliler hastahanesinden kaçacaktım. Bunun için çok iyi hazırlandım sadece buradan çıktıktan sonra birşeyden daha kurtulmam gerekecekti yalnızlıktan. Yanımda olan en normal kişi Bill onunla burada tanıştım bana planlarımı yaparken yardım edeceğini söyledi ama ben bütün ısrarlarını reddedip ben tek çalışırım cevabını verdim. Bunun nedeni onunla ilgili birkaç şüphem olması tabiki o deli falan değil birkaç kez uyuşturucu kaçakçılığından hapise atılmış ancak kimse durduramamış Göndermedikleri uzman kalmamış ama hiçbirinin faydası olmamış bu yüzden çözümü burda bulmak için buraya göndermişler zavallı bill deli damgası yiyor bu da yetmezmiş gibi haftanın 3 günü şok tedavisi Görüyor bunun uyuşturucu alışkanlığını yok edeceğini düşünmeleri sadece komik bu tamamen bir işkence tam da buradaki doktorlardan Beklendiği gibi kimseyi tedavi ettikleri falan yok sadece işkence ve diğer görevlilerle birlikte olmak tüm Hayatları bunlar. bunu bilmek yeterince iğrenç zaten. Anlatmya çalıştığım o gerçekten deli değil onu da burada bırakacak değilim herhalde, bütün planlarımı iki kişilik hazırladım. Ancak daha önce söylediğim gibi buradan çıktıktan sonra en çok ihtiyacım olan şey benim tarafımda olan birileri. Cümlem bittiğinde zilin çalmasıyla irkildim hastahane görevlilerinden biri hem elindeki zili çalıp hem de "haydi salaklar serbest zaman bitti hücrelerinizeeeee" içimden kadına saydırırken yazmaya devam ettim dediğim gibi herşey yarın bitiyor bu insan dışı varlıklardan kurtulacağım kendime güveniyorum. Yazım bittiğinde kafamı hafif yukarı kaldırdım ve önümde dikilmiş iki çift biçimsiz şişman bacağı fark ettim kafamı biraz daha kaldırdığımda ellerini beline koyup sallanan, kaşlarını havaya kaldırıp gözlerini bana dikmiş olan kadını fark ettim. Biraz daha etrafıma bakındım ve hiçkimsenin olmadığını gördüm. "sen duymadın sanırım serbest zaman bitti o koca poponu kaldır yerden hemen!" ah bu orospuyu hiçbir zaman sevmedim. Kadının burada çalışma nedeni boş vakitlerinde hastahanenin çalışanlarıyla birlikte olup para kazanmaktı, bir de zil sallayıp herkese hakaret ediyordu tabiki, ama yarın kurtulacağım sonuçta kimse benim keyfimi kaçıramaz diye düşünüp alttan almaya çalıştım "dalmıştım geçiyorum" dedim biraz imalı bir şekilde, adım atacakken kadının bağıran sesiyle irkildim "demek dalmıştınız hanımefendi öyle mi? Bir dakika o elindeki de ne hemen bana ver onu" derken elimdeki  deftere bakıyordu "ne? defteri mi? tabiki hayır o defter benim, seni ilgilendirmiyor" "ooo küçük kızımız günlüğüne aşk hikayelerini mi yazıyormuş ay ne tatlı" Gözlerimi devirdim ve deftere sarıldım kadın daha çok sinirlendi resmen dalga geçiyordu kadın elimdeki deftere yapıştı çekmeye başladı ani şokun etkisiyle ben de çekmeye başladım "çek ellerini defterimden bu benim defterim bunu alamazsın" "demek alamam öyle mi izle ve gör o zaman" kadın daha hızlı çekmeye başladı artık dayanamıyordum ama aklıma yapacak birşey gelmiyordu kollarımdaki güç yavaş yavaş azalırken kadının yüzündeki gülümseme daha da genişliyordu kadının yüzüne baktıkça daha çok sinirleniyor ve gaza geliyordum o gelen güçle  deftere bir anda asıldım ikimizde geriye doğru tökezlerken sonunda dengemi sağladığımda kadın hala zorlanıyordu, doğruca ona doğru gidip kafasına sert Kapaklı defterimi geçirdim. Gerçekten çok sert vurmuş olmalıydım çünkü elim bile acımıştı kadın yere yığıldı ve defterin arasından fırlayan planlar, garip çizimler ve birtakım insanların adlarının yazılı olduğu liste kağıtlarını topladım ardından kadına bakmak için Kafamı kaldırdığımda bayılmıştı  sanırım kafasını yere de çarpmıştı. kafasının arkasından gelen cılız kan bunu kanıtlıyordu. Telaşlanmam için iyi bir sebep gibiydi, aslında hak etmişti bunu o orospuya yapmaktan gercekten zevk almadım diyemezdim ama şu an yapmam gereken tek şey kimse görmeden burdan uzaklaşmaktı.