365 HAYAL KIRIKLIĞI

•Altıncı Bölüm

  Bölüm Sözü: 🌌Yüzün Gökyüzüm.🌌

     ||~Medyaya bir adet Araf bırakıyorum😌😍~||

İyi okumalar..♡

••••

    Günlerimiz mutlu bir o kadar da huzurlu geçiyordu.O telefon konuşmasını duyduğum günden beri düşünüyordum aslında Asal ile konuşmayı,neden gidip tekrar geldiğini öğrenmeyi.Ama kendimi bir türlü hazır hissedemiyordum.

    Yüzleşmeye korkuyordum gerçekler ile.Asal ellerimden kayıp gider diye.Çünkü ben güçsüz birisiydim.Hem ruhen hem fiziken.

    Yetimhanede büyümüştüm.Bunu hiç bir zaman eksi bir taraf olarak görmeden büyüdüm.Kendi ayaklarımın üzerinde durmayı erken öğrenmiştim.

    Liseye kadar sürekli dışlanan,annelerinin çocuklarını 'uzak dur' diye uyardığı kız olmuştum.Lise de artık kendi ayaklarımın üstünde durup kendi paramı kazanmam gerektiğini anladığımda,yana döne iş arar olmuştum.Ancak kimse yanaşmıyordu çelimsiz bedenimi küçük görüyorlardı.

      Sınıfta kimse benimle oturmak istemediği için tek oturuyordum,zaten alışmıştım.Canımı yakmıyordu yakamazdı da,sonra bir gün okul çıkışında o durakta saati soran çocuk,yani Asal..
       Damdan düşer gibi düşmüştü hayatıma.

     Birbirimizi tanıyıp sevgili olmamız tam tamına beş ay dört gün sürmüştü.Bu süre zarfında sık sık oto galeriye gelmiş,numaramı almak için çok uğraşmıştı.
     Ve yarın,bizim sevgilimi olmamızın dördüncü yıl dönümü..
 

    Zaten dört yılın bir yılında yanımda değildi,ama ona inancım asla bitmedi,sevdanın içinde beklemek de vardı ve bekledim de.

      Kafamda karma karışık düşünceler dönerken ne ara kendimden buralara kadar geldiğimi düşündüm ve şuh bir kahkaha attım.Film izleyen Asal'ın kafası bana döndüğünde gülümsedim ve omuzuna yaslandım.Elimi yüzüne götürüp kokusuna hayran olduğum sakallarını okşadım.

     Biraz sonra Asal iyice mayıştığında geriye çekildim ve dizime yatmasını sağladım.Sakallarını okşaya okşaya o hayran olunası yüzünü izledim.Her santimetresi aklıma kazılı olan yüzünü defalarca öptüm,sanki her an elimden kayıp düşecekmişcesine.

         Her hayal kurduğumda ona benzeyen bir oğlumuzun olduğunu hayal ederim.Bu adam böyle güzelse kim bilir bizden birer parça ona neler katar ve nasıl birisi olur sorularının hayali bile heyecanlandırırdı.Hâlâ da heyecanlandırıyor.Güzel yüzünü düşüncelerimle izleyerek kendimi gelen uykunun kollarına bıraktım..

    Ertesi Gün
~27 Haziran 2017~

      Yüzümü yakan güneşe biraz söverek dikleştim ve o an koltukta tek başıma olduğumu anladım.Hızla ayağa kalkıp seslendim "Asal neredesin?" ancak hiçbir ses gelmedi.

   Alt kattaki odaları aradığımda yoktu.Üst kata çıktığımda yatak odama girdim.Ve yatağımın üzerinde bir kutu buldum.....

B ö l ü m S O N U

     Selam!Yaz tatiline girmiş bulunup arada bir bölüm atacağımı bildirmeye geldim.Bu bölüm biraz kısa oldu,bundan sonrakilere daha uzun yazmaya çalışacağım..

Sevgiyle kalın💕