Episode 4

245 18 0
                                    

Öncelikle şunu demek istiyorum!!! Okuyan kişi sayımız 150'yi geçmiş bulunmakta ve bunun için size minnettarım !! Gerçekten vampir hikayesi yazmak oldukça zor ve fazlasıyla empati isteyen bir konu ama beğenildiği için uzun sürece size yazmaya devam edeceğim. Ve buradan teşekkür etmek istediğim kişiler var bunlar ; 

Tuğçe ve İpek.. Onlara bana destek çıktıkları ve hikaye konusunda fikir verdikleri için aşırı (!) teşekkür ederim.

--------

Ashley'in ağzından...

Evet buna biraz inanmak güç olsada belki de gerçekten 1-2 karete eğitimi ona iyi gelmiştir ve gerçekten de doğal bir yeteneği vardır yani sonuçta o olağan üstü bir yaratık falan değil yada olağan üstü güçleri falan yok değil mi ? bu tuhaf ve komik olurdu.

Ama her zaman benim bir özel gücümün olmasını isterdim ne bileyim zihin okuma bence gayet uygun çünkü insanların benim hakkımda ne düşündüklerini merak ediyorum. Kim istemez ki ? Bu saçma düşüncelerimi beni sarsan Tiffany bozdu.

'' ondan korkmamalısın. '' diye söyledi. Zaten korkmuyordum. O sadece biraz kaba,büyük(!) bir insandı.

'' korkmuyorum '' diye gülümsedim. Onu rahatlatmış olmalıyım ki bana da aynı şekilde bir gülümseme verdi. Nedense onun yanında kendimi bir anda güvende hissetmiştim. Tufah(!)

'' gideceğimiz alışveriş merkezinde mükemmel giysiler var hepsini alabiliriz '' diye cıvıldadı yanımda. Aslında alışverişi çok sevmezdim. Çok net alabileceğim türden şeyler vardı. Ve kısa sürede işimi halledip çıkardım fakat bugün bütün günümü harcayacağım gibi gözüküyor.

'' alırız '' dedim sadece çünkü bize doğru gelen Harry'e kötü bakışlar atmaya çalışıyordum fakat pek başarılı olabildiğim söylenemez.

'' Selam '' diye giriş yaptı konumuzu tamamen dağıttı Harry.

'' selam '' diye sarıldı Tiffany ve normal olarak Harry'De onun sarılmasına karşılık verdi. Zaten ben burada yoktum(!).

'' sanada selam '' diye eliyle bir şeyler yapıp bana da selam verdi.

'' selam, her neyse '' diyip kestirip attım, bugünümü onunla tartışarak geçiremezdim.

''nereye gidiyoruz ? '' diye soru atmıştı ortaya fakat kimse cevaplamadı.

'' Tiffany ? '' diye tekrarladı Harry.

'' alışveriş merkezine '' dedim biraz yüksek sesle. 

'' Sakin ol güzelim '' diye ellerini havaya kaldırmıştı gülerek. Bana güzelim demişti. Evet güzelim demişti bana. Neyse.

'' Tiffany hadi şu mağazaya bakalım '' diye kolundan çekiştirmeye başlamıştı Harry. Diğer kolundan da ben tutup '' ben burada neyim ? '' diye bağırdım bir yandan da çekiştiriyordum. '' bilmem nesin ? ''diye beni süzen Harrye bkıyordum. '

''bırakın beni ! ''diye bağıran Tiffany'e bir anda baktık. Evet onu biraz fazla sarsmış olaibliriz (!). 

'' sakin ol '' diye fısıldadım.

''siz çocuklar tam bir delisiniz ! '' diye aynı sözle devam etti.

''burada bir deli varsa o da sensin. '' diye söylendi Harry.

''ne dedin sen ? '' sanırım Tiffany duymuştu.

''diyorum ki eve gidip sakinleşmeyi dene. ''  ne demişti o ? 

''tamam, hadi Ash ! '' diye bağırdı. Oturduğum yerden kalkıp Tifanny'nin yanına gittim. Kolumdan sürüklemeye başladı ve çok hızlıydı(!)

''bir dakika ben belki Ashley'le gezicem ? ''  diye durdurmuştu Harry bizi.

''ne ? '' '' ne ? '' aynı anda konuşmuştuk.

''doğru duydunuz hadi gel ash '' diye kolumdan tutmuştu. Ve yürüyorduk arkama bakmama bile fırsat vermedi.

''harry dur '' diye söylendim fakat durmuyordu. Ve çok güçlüydü durduğum anda geri yürütüyordu.

'' ash yürü '' niye sinirliydi bu ?

'' neden noldu ? niye bu kadar hızlıyız ? '' diye sordum. Çok net hemde.

''sevmediğim bir grup var şuan bize doğru geliyor bu yüzden yürü. '' DEMİŞTİ. Ne yani Harry korkuyor muydu ? Onlar bizim okuldandı ve onları rahatça dövebilirdi.

'' korkuyor musun yoksa ? '' diye dalga geçtim. Bir anda durdu baktı ve sonra daha da hızlı yürümeye başladık.

yürürken ''saçmalama ''diye de söylenmeyi unutmadı tabikide(!)

- - - 

harry*nin ağzından...

Onları tanıyordum. Bizim okulun serserileri. Ama kendimi tutabileceğimden emin değildim. Yani bilemiyorum şuan bile zor duruyorum. Ama onlar hala bizi takip ediyorlardı. Ashley'i daha da hızlı yürütebilirdim ama olmaz,öğrenmesini istemiyorum.

'' hey kıvırcık '' diye biri seslendi. Arkama bakmadım. Alışveriş merkezinden çıkmıştık. Bilerek çıkartmıştım. Eğer çıkmasaydık bilemiyorum neler olurdu...

''sana dedim '' diye hala peşimden geliyorlardı. Ve ben hala cevap vermiyordum ama Ashley hala onlara bakıyordu. Ve bu beni sinir ediyordu. Niye bilmiyordum ama sinir oluyorum.

'' yanındaki piliç okulun yeni kızı ashley değil mi ? '' dediğinde duraksadım. Sinirime hakim olamıyordum. Evet yapacaktım. Biraz daha ıssız bir yere götürüp halledecektim ve kim görürse onu da.

Yürüyordum sadece Ashley'i de peşimden sürükleyip yürüyordum. O da öğrenecekti. Sonunda. 

Issız yere geldiğimizde artık beklemeyedim Ashleyi kenara götürüp

'' sakın benden soğuma '' diyebilmiştim çünkü birazdan olanlardan sonra beni görmek bile istemeybilirdi.

'' ne var ? '' diye arkadakilere söylendim. Onlar 3 kişiydi ben tek ama 5 kişi olsalar bile umrumda değil beni durduramazlardı.

'' sakin ol kötü çocuk '' diye imalı bir şekilde konuştu.

''benden uzak dur tavsiyem '' diye söyledim. Son uyarımdı.

''durmazsam nolur ? '' diye üzerime geldiğinde dayanamadım. Bitti.

Dediği anda üstüne atlayıp boynunu ısırdım ve sonunda o bayıldığım tad! Diğer ikisine baktığımda ortadan kaybolmuşlardı bile. Biliyordum. Gözlerim birden Ashley'i arıyordu. Ve duvarın dibine çökmüş bana korkunç bir şekilde bakıyordu...

TEŞEKKÜRLER!!!! SİZİ ÇOK SEVİYORUM !!!!! VİDEODAKİ OLAYLAR GELECEK VE GEÇMİŞ HEPSİNİ HİKAYEMİZDEN ÖĞRENECEKSİNİZ...

Banned?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin