Damsels 03: The Tale Of Butterfly

03: When You Try

Hello! AlsonIce muli ang inyong lingkod. H'wag magtaka sa sunod-sunod na UD kase mga Dear (usa. Hahaha) lapit na ang pasok ko. This Chapter is dedicated to @thefoxkwami dahil nagustuhan ko ang kanyang story na "The More Loving One" I hope you can read this chapter! This is for you :)

Eryl Jasmine Valencia

Humiga ako sa kama ko dala ng pagod sa City Library at sa naging pag uusap namin ni Dreane. Kanina ko pa hawak ang Smart Phone ko para abangan ang text niya.

Labin-limang minuto na akong naghihintay para sa mensahe niya. Pero mag la-labing anim na niyan ay wala pa rin ang text na hinihintay ko. Kaya naisipan kong buksan na lang ang Smart phone ko at nagbasa-basa sa Wattpad.

Nong una ay parang nabagot ako kasi parang ang ki-cliche naman ng ilang love story sa genre ng Romance. Halos transferees at mga badass kaagad ang bida. Mayroon din namang nerd type pero pag nakilala na ang bidang lalaki tas tinanggal lang ang salamin ay diyosa na sa ganda. Then there I started wondering. Siguro kung nagkakaroon ng meet up sa wattpad by genre ang dami ng nagkukwentuhan ng sarili nilang buhay at halos magkakaibigan kase relate sila sa kwento ng bawat isa. Halos magkakahawig kase eh.

Halos ang nakita kong eksena sa Mystery/Thriller genre. Lahat ata ng classroom e patayan na. Some are great. Some are not. Some are just copying others work kaya ang nagiging bottom line ay cliche na siya dahil mainstream na masyado.

Before, gangsters are not that "Famous" hindi rin sila ganoon ka "mainstream" hindi katulad ngayon. Sana may magpaalala sa mga readers at sa mismong authors or kahit aspiring pa lang na the gangsters are not that really good in real life. kahit na fiction siya it should stay on the ground of reality. Kahit fantasy pa. Bakit?

Para sa akin kase the authors should acknowledge the readers to be more realistic to the other ideas na hindi lahat ay maganda. Hindi lahat ay happy ending. At hindi lahat ng one night stand ay happy ang ending.

It doesnt mean if her or his story happen it will happen to you too. That's a big no. Ang nakakatawa lang na kalagayan sa Wattpad Ph ngayon ay tinatangkilik pa rin ng mga mambabasa ang mga ganoong klase ng katha. Ah, may naalala tuloy ako na sinabi ng isang author din sa Wattpad na si Ginoong Cris Ibarra o mas kilala bilang AkoSiIbarra : "Katha Bago Mukha"

Iyan lang din ang isa sa mga ikinalulungkot ko sa mga mambabasa lalo na ang mga kababaihan. They love the author not the book itself kaya kapag pinuna mo tatalak sila na parang kay galing ng author nila e, di naman nila pinapansin yung story, mas pansin yung mismong may gawa o sumulat. Kase may hitsura.

Naisip ko tuloy. Magpublish kaya ako ng mga rants ko sa Wattpad? Ang lalim kase ng sira nito. Mula taas hanggang baba. Ibig sabihin mula manunulat hanggang mambabasa pero hindi ko nilalahat. Syempre meron talagang magagaling na author at matatalinong reader. Pero marami-rami pa rin ang hindi katulad ng mga matatalinong reader.

Naramdaman kong nagbeep bigla ang screen ng smart phone ko at naging dahilan iyon para mahulog ito sa mukha ko. Mukhang maraming nagalit sa mga naiisip ko ah? Natawa tuloy ako.

Agad kong binuksan kung kanino.galing ang mensaheng katatanggap ko lang.

From: Unknown

Eryl, this is Dreane I just got home.

Pagkatapos na pagkatapos kong basahin ang text niya ay sinave ko kaagad ito sa phone book ko.

'Dreane The Dreamer' ang inilagay ko. Don't ask me why that's the perfect name for Dreane because she dreaming about the future.

Pero kung iisiping maigi mahirap ang abilidad niya. Katulad nalang kanina. Her mind is too clouded. She don't even know how to handle the stress. Parang pasan niya ang daidig ng dahil sa abilidad niya. Just like how Irene's position. Reading minds kahit ayaw mo? The ability is good but what if may nabasa kang killer na papatay pala ng tao tas dahil di pa miya ginagawa ay wala kang karapatang pigilan siya kase the killer did nothing to accuse him. Ikaw lang ang mapapasama. Kapareho lang din ng kay Dreane she can't stop the phenomenon.

They can't stop the phenomenon in their head.

From: Dreane The Dreamer

Yah? Kinakabahan ako sayo bakit hindi ka nagre-reply?

Kaagad kong pinindot ang reply button para mabigyang tugon si Dreane.

To: Dreane The Dreamer

Hey, I'm fine. Still alive ang kicking. You don't have to worry about me.

Sent!

Huminga ako nang malalim at inilagay ang smart phone ko sa tiyan ko.

Irene just left me and Dreane came. Why do people with abilities sticks with me? Mukha ba akong magnet at sila ang mga metal.

Naisip ko tuloy kung pwede kong bang itext si Irene? I just want to know if she's okay.

To: Irene (Tenant)

How are you? I just want to ask if how are you doing? I just met this girl with ability. She saw that I will die today. And I believed her. I can see my self and she is so puzzled with life|

Masyadong mahaba. Binura ko rin lahat-lahat ng itinipa ko.

To: Irene (Tenant)

Kamusta ka? Ako okay lang. |

Binura ko ulit. I can't find the right worda to say to Irene. I just missed her and I am not counting the days or weeks. Its just that I miss her.

I am missing her so bad. Irene, sana mahintay kita. Sana bumalik ka agad.

Ipinikit ko ang mga mata ko. Kasabay no'n ang pagring ng smart phone ko.

Without looking at the caller I answered it.

"Hi Eryl! I am just wondering if you are sleeping at nasagot na iyon dahil sinagot mo yung tawag. Sleep tight, Eryl. Irene loves you. Please stay alive."

in that voice. In Dreane's voice parang medyo gumaan ang saloobin ko.

"I will. Please you too. Please stay alive and sleep tight." Sagot ko pabalik.

"Iyon lang naman sasabihin ko. Pwede mo nang patayin Eryl. Matutulog na rin naman ako niyan. Lets call it a day." I heard her yawned.

"Again. Good night Eryl." Sabi niya sa akin.

"Good night." Pagkatapos kong sabihin iyon ay pinatay ko na ang tawag at hinayaang kunin ako ng kadiliman.

------

Namiss kong isulat si Eryl. :( maiiyak ako sa pagkamiss ko sa kanya. Namiss niyo rin ba siya? Please Comment and please do vote :)