Eryl Jasmine Valencia
Nakita ko nang dahan-dahan kung papaano kinalabit ni Robbie ang gatilyo sa hawak niyang baril habang nakatutok ito sa ulo niya.
Pero laking gulat na lang namin ni Dreane at maging si Robbie dahil walang lumabas mula rito na kahit ano.
“I know that you will do that so I will take the credits for that gun without a bullet.” Rhein smiled playfully.
“I-ikaw? P-papaanong?!”
“ Officers, you better get this man now.” utos ni Rhein sa mga pulis at ganoon nga ang ginawa nila pero naging mabilis si Robbie at agad na pumunta sa pintuan pero nandoon si Rhein para harangin siya.Robbie tried to strangle Rhein. Luckily walang panama si Robbie dahil kaagad siyang sinipa sa mukha ni Dreane. At doon siya natumba at kaagad kinuha ng mga pulis. There's no way to escape walang bintana sa loob ng kwarto dahil naka-aircon ito.
“Paanong ikaw ang may gawa non?” naguguluhang tanong ko sa kanya pero nakangiti lang siyang siya sa akin.
“Do you still remember when I said that I am good at observing things? I just did that to Robbie and tell to the police my hunch and they did because our family is known for this characteristics and the police knew that I am not stating something useless.” Mahabang litanya niya at nahagip ng mata ko si Dreane na nakanganga lang kay Rhein Concordia.
“Why didn't you tell us about your hunch? ” Nakakunot ang noo sa kanya ni Dreane.
“It's because we're strangers at baka makasira pa kayo sa plano. Imagine if I said my hunch to you two. Edi nabulgar na ang lahat?” Nagdekwatro siyang nakaupo sa upuan niya saka humawak sa tungki ng ilong niya.
“Nabulgar? I kicked that man's face. If I didn't do that you would probably strangled by him or maybe naging kahinaan ka pa dahil sayo makakatakas siya.” Tumaas ang boses ni Dreane kay Rhein and as I look closer to her fist they form into circular form. Isang pagpapahayag ng galit sa lalaking prenteng nakadekwatro.
“You saved me and that was part of my plan, Dreane. I knew you were going to do that. I just observed how firm your arms and legs and ther I conclude that you know a hand-to-hand-combat. ” humagikgik pa ito saka dinugtungan ang mga pangungusap na binitawan niya kanina. Hindi ako makapagsalita sa mga naririnig ko kay Rhein. He is turning himself to be a monster and his fangs and tail is getting more and more visible to our eyes.
“Umalis na tayo rito, Dreane.” I pulled Dreane dahil baka masapak niya si Rhein.
Nang eksaktong nakalabas na kami.ng pinto ay bigla niyang inalis ang hawak ko sa kanya.
“Eryl! Bakit tayo umalis sa opisina ng lalaking iyon? Pinagmukha niya tayong mga tanga kanina at iniligtas ko pa siya! Hindi ko na dapat ginawa iyon.” napaismid siya saka bumalik sa upuan namin kanina.
May apat na tray na wala ng laman at tatlong shake na parang nilinis na ang naabutan namin sa mesa.
“Ayos lang ba kayo?” tanong ni Creyson sa amin at sinagot siya ng Dreane ng tango saka umupo sa tabi ni Dino na sa tantya ko ay siya lang ang umubos ng laman ng apat na tray dahil sa umbok ng tyan niya.
“We saw the police entered the same door you entered with the cute manager.” nagblush pa si Heliza nang banggitin niya ang manager nitong JuiceMeow.
“Hindi iyon cute.” Narinig kong bulong ni Dreane.
“Anong sabi mo Dreane? Cute ako?” Narinig ko ring bumulong si Dino kay Dreane at tinignan siya ni Dreane saka ngumiti ng pilit. Umupo na ako sa tabi niya. Saka siya napahawak sa tyan niya.
“Uh, Dino nasaan iyong pinaorder kong kape?” She asked to Dino.
“Ah? Hindi ko kasi alam kung anong gusto mong timpla kung may creamer o wala. Kung may asukal o wala kaya hindi na ako nagorder. ” napakamot pa ng ulo si Dino.
“Okay, ako na ang bahalang umorder. Nagugutom na rin naman na kase ako e.” Pagpepresinta ko saka akmang tatayo nang sumuot si Dino sa ilalim ng table para hilahin ang dulo ng T-shirt ko.
“Order ka ng club house yung mega tyaka cheese.” nagbeautiful eyes pa siya pero inirapan ko lang siya sa kabaklaang nakikita ko sa kanya.
Pagdating ko sa counter there is a girl na nakasuot ng cap na may tenga ng pusa at kulay sky blue ang uniform nila just like the other staff. Her name is Joan...
“May I take your order sir?” tanong ni Joan sa akin kaya kaagad kong sinabi ang sa palagay kong magugustuhan ni Dreane.
“Uhm, Black coffee with creamer tyaka dalawang chocolate cake at isang green mango shake.” ngumiti ako sa cashier at ngumiti rin siya pabalik. Binigyan ko siya ng 200 pesos para sa bayad.
“I recceived 200 pesos sir. Here is your change sir.” sabay abot niya sa akin.ng three pesos.
“Sa side nalang po kunin yung Order. Enjoy your meal!” masiglang sabi niya bago ako magtungo sa side para kunin ang order na mabilis naman nilang naihanda kaya mabilis ko ring nakuha.
Naglalakad ako papunta sa table namin nang may mapansin ako na nakaipit sa tissue na kakaibang note sticky note. Kulay asul.
T
here were numbers and a signature.
“3666 99966688 644477777777 633?
-MataRin”
Huh? Mata rin? Ano to? Baka kagagawan to ni Rhein. Abnormal talaga yung pandak na iyon baka gusto niyang gawin ko siyang pako at binigyan pa niya ako ng sasagutin. Sasabihin ko ba kay Dreane ang tungkol sa note na ito?
Hinawakan ko yung tray gamit ang isa kong kamay at kinuha ang note. I let may hand enveloped it and let it also crumple inside.
Nang makarating na ako sa table namin. Nakita kong may nakatingin sa akin... Lalaki at nakacap. Without looking at that man that long. Mukhang hindi niya nakita na nakatingin ako sa kanya.
“Hey, Eryl! Ginasgas ni Dino ang card ko!” sumbong ni Dreane habang hinahampas niya sa braso si Dino. But I just ignore them because of the man that I saw. Who is that man?
![](https://img.wattpad.com/cover/151279500-288-k567281.jpg)
BINABASA MO ANG
Damsels 03: The Tale Of Butterfly
Science FictionThis is the Last book in Damsels. Sabi nila, You can't change the future because you haven't seen it. You can't change it because it is already written on the walls and no one can break the walls of destiny. What if I saw what destiny's planning to...