Catch Me ✔

VI - Andrew

"Andrew, care to tell me where your phone and wallet is?" Nanliliit ang mata ni mama sa akin.

"I--uhm, I actually.. left it. Sa bahay ng ka-team ko. Kasi ma, kagabi.. late na tlaga kaming nakauwi ni Angela. Sorry." I smiled sweetly.

"Just make sure that you'll get it later. Ayoko lang na masanay kayong pabaya. Dapat nga eh pinapagalitan pa kita dahil naiwan mo yun.. at late na kayong nakauwi ni Angela. Naalimpungatan nga ako at parang 5AM na kayong umuwi?!"

"Yes mama. Sorry, hindi na po mauulit." Maamo kong sabi. Si Angela na katabi ni mama, tahimik lang.

"We almost got caught. Buti magaling kang magpa-sweet kay mommy! I almost puked!" Angela snorted.

"I saved our asses! Kasi ayokong mapagalitan tayo eh!" Tumongin sa akn si Angela at inirapan lang ako. Yan yan! Ganyan! Dyan sa magaling, sa pang-iirap! Di ko nga alam kung bakit marami pang manliligaw yan eh mataray naman!

Gabi pa naman ang victory party kaya balak ko talagang dumaan muna doon sa bahay na pinanggalingan ko kagabi.

Pagdating ko, kahit na hapon ay tahimik talaga ang lugar.. at malamig. Ni hindi mo nga aakalaing may nakatira dito sa bahay na 'to eh.
Huminga ako ng malalim at kumatok sa harap na pinto. "Tao po? Tao po, may nandito ba?"
Walang sumagot. Wala rin akong narinig na kahit anong ingay.

"Tao p--"
"I'm here. Why?"
Narinig ko ang boses ng isang babae sa likuran ko. Sa gulat ko pa ay napaupo akong hinihingal at nanlaki ang mata.

"Bakit wala ka sa loob ng bahay?" Wala sa sarili kong tanong.
"Am I not allowed to go outside?" Malamig na tonong pagkakasabi niya. Pumasok siya sa loob ng bahay kaya pumasok na rin ako.

"S-sorry.. Ano nga palang pangalan mo? Hindi na kita napasalamatan noong--"
"I'm Eleanor. No need to thank me for that. Do you want something to drink?" Napanguso ako. Ang sungit naman nito. Baka magkasundo pa sila ng kambal ko eh. Magkakasundo o magtatarayan rin? Ewan ko ba.

"Ako nga pala s--"
"Andrew, right? Your name is Andrew. You left your.. mobile phone here., and your wallet. I knew your name because... because of a card."

"Pero wala kang kinuha sa mga gamit ko ah?" I suspected.
"Is that how you thank someone who did a good thing to you?" Tumaas ang kilay niya at yung tingin niya parang nanunuya.
"N-no.. I mean. Just making sure. I'm sorry, Elle."
"And you gave me a nickname. Are we that close?" She said in a very sarcastic tone.
"Masama bang makipag-lapit sa taong may manuting ginawa para sa akin?"
Tumikhim siya at doon na nanahimik, umiwas ng tingin at umalis paakyat ng hagdan.

"Look, Eleanor, I'm really sorry. I don't mean anything bad. Gusto ko lang pumunta rito para.. kunin yung mga naiwan kong gamit at--"

"Here!" Binato niya sa akin ang cellphone na nasalo ko, pero ang wallet ay hindi.
Pinulot ko ang wallet ko at nagulat akong nakatayo na siya sa likuran ko at bumulong. "Leave now."
Tumingin pa ako sa kanya at dahan-dahang tumayo.

She stared as if she pierced through my soul, melting it. I don't even know if I should be scared or... choose to hug her. Because if not for her.. I might be dead by now.
I bilnked. "LEAVE NOW!" Malamig at nananakot niyang sigaw.

Dali-daling akong lumabas at ini-start ang kotse at umalis papunta sa victory party namin.

There really is something about her.
I want to figure it out.