TATLI KÜÇÜK BELA

Karışık Hisler

-ALİSA'NIN GÖZÜNDEN-

''Uraz'la ben...'' dedim. Armin'i sinirlendirmeyi seviyordum. ''Eee  Alisa. Uraz'la sen ?'' dedi sinirlenerek. ''Uraz'la ben... Konuştuk.'' dedim. Armin iyice sinirleniyordu. Seviyordum sinirli tavrını. Çok farklı birine dönüşüyordu. ''Yok artık Alisa. Ciddi olamazsın. Konuştunuz demek. Vay canına.''dedi sesini biraz daha yükelterek. Fazla sinirlendirmemin iyi olmayacağını düşünerek anlatmaya başladım. ''İkimiz de ne konuşacagimizi bilmediğimiz için sustuk biraz. Ben sohbet açtım tabi. 'Armin benden bahsetmiş gibisinden. Ben şey dedim 'Beni seninle tanışmaya ikna eden şey şiir defterin oldu. Gerçekten boyle bir şey yapman hoşuma gitti.'dedim. Uraz da 'Ha evet Armin de senin siir yazdığından bahsetmişti'dedi. Sonra biraz sustuk. 'Kendinden bahsetsene ilgi duyduğun müzikler sporlar falan ?' dedi.'Yabancı müzik dinlerim. Basket, yüzme, tenis ve hentbolla ilgiliyim.'dedim. 'Peki sen kendinden bahseder misin ?' dedim. 'Basketbol ve futbol oynarım. Ben de yabancı müzik tercih ederim, Armin sana benden nasıl bahsetti ?' diye sordu. 'Ya simdi konuştuklarımızdan pek farklı şeyler değil. Şiir defteri, seninle ilgili bazı özellikler, bi de yapı olarak benzediğimizi söylemişti. Peki sana benden nasıl bahsetti Armin ?' dedim. 'Şimdi konuştuklarımız gibi ya' dedi. İşte bu kadar. Olay genel hatarıyla bu kadardı.'' dedim. Armin rahatlamıştı ama yüzünde garip bir ifade vardı. ''Bu kadar mı ? İşte birbirinize benziyorsunuz hani. Yok mu bir şey ?'' diye sordu meraklı gözlerle. Kafamı hayır dercesine salladım. Aslında üzülmüştüm Armin böyle sorunca. Bir şey olmalı mıydı gerçekten ? Düşünceler beynimi kurcalarken Armin'in sesiyle tekrar kendime geldim.

-URAZ'IN GÖZÜNDEN-

Yol boyunca Alisa'yı düşündüm. Tatlı kızdı aslında. Neşeli, güler yüzlüydü. Ama etilenmemiştim ondan. Aslında birbirimize de çok benziyorduk. Heralde aynı kutuplar birbirini iter. Ama biz mıknatıs değiliz ki ? Ne diyordum ben böyle ya. İyice kafam gitmişti. Ahver'e baktım o da bir şeyler düşünüyordu. Nolmuştu buna hiç susmayan Ahver'e ? Yorulmuştur heralde diye düşünerek tekrar olanları düşündüm. Belki de sorun bendeydi. Sevmem gereken kişiyi sevememiştim. Ama öyle olmaması gerek. Doğru kişiyi bulduğumda hissetmem gerek en azından diye düşüncelere boğuldum.

-ALİSA'NIN GÖZÜNDEN-

 Aklımdan çıkmıyordu. Yüz hatlarını, hareketlerini, bakışlarını, ses tonunu unutamıyordum. Aşık olmuş olamazdım. Tabi ne zamandır aşık olmuyordum. Nasıl hissettirdiğini bile unutmuştum. Hoşlantı olabileceğini düşündüm. Çünkü başka mantıklı açıklaması yoktu. Zaten aşık olmuş olsam bunun mantıklı hiç bir yanı yoktu. Onu düşünmemeye çalışıyordum. Armin'e baktım düşünceliydi. Nolmuştu bu kıza ? Acaba kendini suçlu mu hissediyordu ? Üzüldüğümü anladıysa kesin kendini suçluyordu. Bunu hissedebiliyordum en azından. Üzülmesini istemediğim için boynuna sarıldım. Ne olduğunu anlamayarak o da bana sarıldı. Neyse ki yüzünü biraz olsun güldürebilmiştim.

-ARMİN'İN GÖZÜNDEN-

Aslında çok garip duygular içindeydim. Ne olduğunu bile bilmiyordum. Bir tarafım mutlu diğer tarafım ise üzüntü, suçluluk yani kısacası her kötü duyguyu barındırıyordu. Ayrıca bu mutluluğuma da engel oluyordu. Alisa'nın üzülmesinin tek nedeni bendim. Ama nasıl olur da böyle biterdi. Uraz ile Alisa birbirlerine çok benziyorlardı. Buna adım kadar emindim. Ama bir terslik olsa gerek. Böyle olmamalıydı. Alisa üzülmemeliydi. Şuan kendimi yüksek bir binadan atsam yeridir yani. Hakettim çünkü bunu. 

Kendimi toplamalıydım. Alisa anlamamalıydı böyle hissettiğimi. Yüzüme yalancı bir tebessüm takındım. Eve gidene kadar bu halimi hiç bozmadım. Bozmamam gerektiğine inandığım için bozamamıştım da zaten. Sonunda eve gelebilmiştik. Hemen odamıza çıkıp kendimizi yatağın üzerine attık. Yorucu bir gündü. Benim içinde stresliydi tabi. O an aklıma Ahver geldi. Aslında iyi çocuktu. En başta haksızlık ettiğimin farkındaydım ama sinirlerime hakim olamamıştım işte. Zaten özür de dilemedim. Keşke numarası olsaydı da mesaj atıp özür dileseydim. Aklıma bir çılgınlık gelmişti. Uraz'dan isteyebilirdim. İstanbul'a başka yerden gelmişse Uraz'ın evinde kalıyor olabilrdi. E doğal olarak numarası vardır. Uraz'dan ona belli etmeden isteyebilirdim. Telefonu elime aldım tam Uraz'a mesaj atacaktım ki bir mesaj geldi. Sırası mıydı yani ? Mesajı açtım. Tanımadığım bir numaradan geliyordu. Mesajı okudum. YOK ARTIK.