Bizim Arkadaşlar 14. Bölüm ''Tatiliz,Tatilim,Tatil.''

2.7K 108 6
                                    

Selamlaar sevgili okuyucularımız :) Eğlenceli bölümler hız kesmeden devam ediyor. Umarım beğenirsiniz. Lafı fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyoruz..Vote ve yorumlarını mutlaka ama mutlaka bekliyoruz. İyi okumalar ;)  

*Bölüm şarkısı ve hikayemize yeni katılan karakter Sarp multimedyada.

CEREN&BERRA

1 AY SONRA

ZEYNEP'İN AĞZINDAN 

Tatile girişimizin ardından kocaman 1 ay geçiyor. Ve ben bu 1 ayda ne yapıyorum tahmin edin? Tabii ki evde oturuyorum. Kalkıyorum dizi veya film izliyorum, yatıyorum. Tatilim bundan ibaret resmen. Tabii arada Kerem'le beraberiz. Zaten beraber olmadığımız zamanlarda bile mutlaka ya telefonda konuşuyoruz ya da o hep yargıladığım aşık ergenler misali mesajlaşıyoruz. Hayatımın bundan ibaret anlayacağınız. Ama Allah'tan ki, yaklaşık 1 haftaya bizimkilerle beraber tatile çıkıyoruz! İzin almak tabii ki, hiçbirimiz için o kadar da kolay olmadı.. Gelin size kısaca izin alma maceramızı özet geçeyim..

FLASH BACK

 Oluşan sessizlik sinir bozucu olmaya başlarken bir kez öksürüyorum. Cihan amca bozuyor sonunda sessizliği.

''N'oluyor size? Hepimizi topladınız buraya. Şimdi de asker bavulu gibi dizildiniz.''

Bu arada hepimiz birbirimize bakıyoruz. Gerçekten de haklılar. Melis, Yağmur, ben, Kerem, Can, Sedat, Merve ve  Barış olarak aramızda sıfır mesafe tek birbirimize yakın oturuyoruz.

Son bir kez gelen cesaretle konuşmaya başlıyorum.

''Cihan amcacım, babacım, Engim amacacım, Rıza amcacım-''

''Zeynep! Kızım ne söyeyecekseniz  geveleme ağzında.''

Hadi kızım Zeynep! Yaparsın sen! Ya Allah bismillah!

''Baba biz Kerem'ler falan hep birlikte tatile çıkmak istiyoruz.''

Bir çırpıda söyledikten sonra gözlerimi sımsıkı yumuyorum. Ve sonra yavaşca aralıyorum.

Ve tam bu anda ibretlik bir olay oluyor.

''HAYIR!''

Babam, Engin, Cihan ve Rıza amca aynı anda sanki sözleşmiş gibi 'hayır' diyolarlar. Sonra da babam devam ediyor.

''Kesinlikle olmaz.''

Hemen Melis, Yağmur, ben ve Merve birbirimize bakış atıyoruz.

''B planı.'' diye fısıldıyorum. Ve aynı anda koltuktan kalkıp babalarımızın ayaklarına kapanıyoruz. Olağan gücümüzle ağlıyoruz. E ne demişler bir kadının gözyaşları en güçlü silahıdır. demişler miydi bunu? Aman her neyse!

***

"Yaa baba lütfen. Bak zaten 1 aydır full evdeyim, sıkıldım artık. Hem okuldakilerin hepsi grup grup gitti bile!" 

"Evet Tayfun amcacım, biz de gitsek ne olacak sanki?" diyor Can yavru kedi misali bakışları ile. Tam bu sırada tüm hepsi sözleşmişler gibi bakışıyor.

"Pekii ama bir şartım var."

"Seni çok seviyorum baba!" diyerek babamın boynuna atlamam bir oluyor.

"Daha şartı duymadın bile Zeynep."

"Kabulümdür baba, yeter ki izin verin siz."

"Pekiii o zaman ablan da gelecek sizinle."

Bizim ArkadaşlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin