Φίλοι Για Πάντα

97. • ΣΑΒΒΑΣ •

Εγώ ο Σάββας ο ντροπαλός...

Μπορείς να το κανείς!
Μην είσαι δειλός!
Είσαι άντρας Σαββα!

Την πλησιάζω.

«Γεια»λέω και σηκώνει το κεφάλι της απο τα βιβλία.
«Γεια»
«Διαβαζεις;»
«Κάνω μια άσκηση.Τι έγινε Σαββα;»λέει.
«Ωραίος καιρός...»λέω.

Μαλακια είπα.

«Θα βρέξει αλλά οκ ναι»λέει.

Ωραίος καιρός...;
Αφού δεν Μιλησα για την υπερθέρμανση του πλανήτη πάλι καλά...

«Θες κάτι;»λέει.
«Ναι.Βασικα Αλεξάνδρα έλεγα αν θες και εσυ και αν δεν εχεις τι να κανείς το Σάββατο να πάμε να φαμε κάπου έξω...»λέω.

Δεν απαντάει.

«Τι λες;»λέω.
«Σαν ραντεβού;»λέει.

Ναι!!!

«Όχι όχι.Σαν φίλοι»λέω τελικά.

Κότα!

«Όχι»λέει.
«Όχι;Γιατί;»
«Δεν θέλω.Εχω φίλους»λέει.
«Σαν ραντεβού;»το διωρθωνω.
«Σαν ραντεβού ναι.Στις 6 είναι καλά;»λέει.
«Τελεια»λέω και σηκώνεται και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και φεύγει.

Είπε ναι;;
Είπε ναι;;;
ΕΙΠΕ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!

Ποποοοο στο μυαλό μου δεν γινόταν έτσι όσες φορές και να το σκεφτόμουν.

Πάω στην καφετερια και της βλέπω και τις δυο με το κεφάλι στο τραπέζι.

Έφυγε ο Γρηγορης.
Έφυγε και ο Λεωνιδας.
Και μου άφησαν αυτές που όχι μόνο δεν γελάνε αλλά όλη μέρα κλαίνε την μοίρα τους.

Τυχερός που είμαι...

Καθομαι απέναντι τους.

«Έχω καλά νέα»λέω και σηκώνουν και οι δυο τα κεφάλια.

«Όχι δεν γύρισαν τα αγόρια...»λέω και ξανακατεβαζουν τα κεφάλια.

Μιλάμε για πολύ κέφι.

«Ζήτησα από την Αλεξάνδρα να βγούμε.Και είπε ναι!»λέω ενθουσιασμένα.

«Μπράβο...»
«Τέλεια...»λένε και οι δυο όχι τόσο ενθουσιασμένα.

«Μην χερεστε τόσο.Δεν κάνει...»λέω.
«Χερομαστε...»λέει η Χρύσα.
«Απλά εσωτερικά.Δεν το βλέπεις...»λέει η Αφροδίτη.

Κοριτσια...

«Μίλησες με τον Λεωνιδα;»με ρωτάει η Χρύσα.
«Ναι.Αλλαξε σχολειο και του αρεσει μου είπε.Γραφτηκε και στην θεατρική ομάδα»
«Και ο Γρηγορης;»λέει η Αφροδίτη.
«Στην Αυστραλία.Το σχολειο του έχει και μαζορέτες...»λέω.Αν και δεν Επρεπε να το πω αυτό.

«Τελεια!»λέει ειρωνικά.

Πως κατέληξα εγώ αν και χωρις κοπέλα να είμαι Καλυτερα δεν ξέρω...

Εγώ ο Σάββας ο ντροπαλός...
Ναι εγώ.Που κοκκινηζα ολόκληρος και ίδρωναν οι παλάμες μου.

Δεν ξέρω.
Και εμένα περίεργο μου φενεται.

Η αλήθεια είναι ότι η παρέα χάλασε.Ο Γρηγορης είναι ξεροκεφαλος και ο Λεωνιδας δεν θέλει να γυρίσει.

«Ηλιθιο κολέγιο...»λέει η Αφροδίτη.
«Ηλίθια ζωή...»λέει η Χρύσα.

Ναι.
Φουλ στην αισιοδοξία ήμαστε τον τελευταίο καιρό.
Τρελο κέφι.

Τουλάχιστον θα βγω με την Αλεξάνδρα...
Να και ένα καλό...