I Still Love Him.

Chapter 7: Ayoko na

Someone's POV

Natigilan si Alex sa sinabi ni Samantha, Hindi mo malalaman ang emosyon sa mukha ni Alex hindi mo alam kung nagagalit ba o nasasaktan? Pero hindi ito pinansin ni Samantha. Kinuha niya nalang ang Calligraphy pen sa kamay ni Alex at nag simulang mag design.

Samantha's POV

Sana hindi maging awkward to. Anong klaseng mukha yung pinakita niya sakin kanina? Naiinis ako sa mga pinapakita niya na ugali sakin ngayon!

Alex POV

Bakit ako nasasaktan? Naka move on na ako kaya bakit parang ang sakit para sakin yung sinabi ni Sam na Past na yon? so ayaw niya ng balikan ang past naming dalawa? Hindi ko na naiintindihan ang nararamdaman ko ngayon! Alex! what happened to you?! Oo aaminin ko namimiss ko siya pero ayoko na.

"So tapos ka na ba sa ginagawa mo?" Ako na ang unang nag salita kasi ang awkward na naming dito sa kwarto ko.

"Medyo malapit na, nahihirapan lang ako kasi ang ini--" Di ko na pinag patuloy yung sasabihin niya ng binuksan ko yung aircon tsaka yung Fan. Kanina ko pa kasing napapansin na pinag papawisan siya. Bat ko to ginagawa sakaniya?!

"t-thanks" utal pa niyang pasasalamat. Halatang di pa nakaka move on!

After 10 mins natapos din siya. Aaminin ko maganda yung ginawa niya pero mas maganda siya? wait WTF? Anong nangyayari sakin? Dibba naka move on na ako? Pero bakit sa tuwing kasama ko siya naalala ko yung mga nakaraan naming dalawa?

"Baka naman matunaw ako sa ginagawa mong yan?" Biglang naputol ang pag titig ko sa mukha niya.

"May dumi kasi sa mukha mo, ang sarap titigan kasi parehas kayong madumi." Inasar ko na siya para naman hindi masyado halata.

"Ang kapal naman ng mukha mo? araw araw ako naliligo no! di katulad mo hindi naliligo kapag walang pasok!" ba't kailangan pang banggitin yon?

"ahhh? so inaamoy mo pala ako? sabi na nga ba eh dati mo pa ako pinag sasamantalahan!" pag bibiro ko sakaniya.

"Nasisiraan ka na ba ng ulo? malamang amoy na amoy yang baho ng katawan mo! baho mo na nga ang baho pa ng ugali mo pwe! oh ayan na! tapos na!" halatang naasar na siya kaya patago nalang akong tumatawa.

Kala ko uupo siya sa kama ko para mag cellphone yun pala kinuha niya yung bag niya at akmang aalis na sa kwarto ko.

"What the hell? where are you going? di pa tayo tapos!" hindi siya lumingon at patuloy sa paglayas sa aking kwarto

"Samantha to be honest what is wrong with you?" i ask her again

"You know what? I don't want to be with you today, tonight, tomorrow and everyday! i don't like to see your face you know what hindi ko na kaya, i think kailangan na natin sabihin kay Prof na hndi talaga tayo pwede maging Partner for this Project" i can see the pain in her eyes.

"You know what Samantha hindi naman tayo mag kakaganto kung isa satin hindi pa nakaka move on sa mga nangyayari, Please we need to Focus inasar lang kita because it's boring walang nag sasalita sa ating dalawa and hindi ako sanay, Pagkatapos na pagkatapos ng Project naten hindi na kita kakausapin ang kukulitin i promised" so ayun ako na nag adjust.

Kilala ko si Samantha mahirap makiusap sakaniya, you know na. Babae ang pinaka mahirap suyuin but it depends.