Louis's POV.
Zanim jeszcze zrobi się ciemno biegnę do domu dziecka, w którym jest Harry.
Rozmawiałem z jego opiekunką, która zgodziła się oddać go na kilka dni. Harry jeszcze tego nie wie, ale dziś mu powiem o wszystkich moich uczuciach. Prosiłem Nialla żeby w plecak bruneta spakował jego ubrania. Pukam do drzwi pokoju chłopaka otwiera mi blondyn.
- Hej Louis - mówi chłopak.
- Hej, Harry nie wie o niczym? - pytam.
- Nie wie. - mowi podaje mi jego plecak z ubraniami, który zakładam sobie na ramiona.
Z łazienki wychodzi loczek, jest ubrany w czarne rurki i białą koszulę, a jego włosy są roztrzepane na wszystkie strony, kiedy mnie widzi uśmiecha się szeroko i biegnie mnie przytulić.
- Czyli to do ciebie idę? - pyta i uśmiecha się szeroko. - Najlepszego LouLou. Przepraszam, że nie mam dla ciebie prezentu, ale dwiedzialem się dopiero dziś rano - spuszcza głowę i wzdycha cicho.
Podnoszę jego podbródek i uśmiecham się do niego
- Miała to być niespodzianka, ale i tak bys sie domyślił. Hazz moje urodziny nie są takie ważne, a przy tobie sam o nich zapominam, wiec nie smuć się bo się pogniewam okej? - loczek kiwa głową - Gotowy? - pytam, a on ponawia ruch.
- Daj mi jeszcze pięć minut, żeby okiełznać moje włosy.
- Prestań są urocze.
Młodszy uśmiecha się do mnie słodko po czym całuje mnie w policzek i wychodzimy.
×××
U mnie w domu jak zwykle w święta jest zamieszanie. Lottie układa sztućce, mama robi coś jeszcze w kuchni, a moje rodzeństwo i młodsze dzieci moich ciotek biegają po domu. Kiedy słyszą, że ktoś przychodzi od razu lecą się przywitać.
- Kto to? - pyta Liz i pokazuje na Harry'ego.
- To Harry, mój... przyjaciel.
- Hej jestem Elizabeth tam jest Adam - pokazuje na bruneta - A tam Justin i Tyler - pokazuje na najmłodszych, którzy są blizniakami. - Lou czemu on nie mówi? - odzywa się po dłuższej chwili dziewczynka.
Hazz spuszcza wzrok, a ja łapię go za dłoń.
- Wiesz... Harry ma bardzo chore gardło i nie może mówić.
- Ale ma tak przez zawsze? - pyta, a loczek kiwa głową. - A pobawisz się z nami?
- Nie teraz nie może - mówię i ciągne go za dłoń w głąb domu.
- Kto to jest? - pyta jedna z moich ciotek.
- To mój przyjaciel Harry - mówię cicho, a chłopiec uśmiecha się do wszystkich.
- A sam z własną rodziną nie mógł spędzić świąt? - warczy kobieta.
- No... - zaczynam.
- Niech się sam wypowie, chyba umie mówić.
Do pokoju wchodzi moja mama i uśmiecha się do nas lekko.
- On jest niemową Agnes - warczy moja matka. - I nie mógł spędzić z rodziną ponieważ już to robi - mówi i uśmiecha się do Harry'ego co chłopiec odwzajemnia.
W jego oczach widzę przebłyski łez. Podchodzi do kobiety i ją przytula. Słyszę jak tym swoim uroczym głosikiem dziekuje jej za wszystko.
Po uroczystej kolacji, łamaniu się opłatkiem i tej całej reszcie przychodzi czas na prezenty. Harry siada z boku i przygląda się wszystkim.
Podchodzę do niego i łapie go za rękę. Spogląda na mnie, pokazuje mu ruchem głowy, żeby poszedł ze mną na górę.
Zaglądam pod łóżko i wyjmuję małe pudełeczko dla niego i mu je wręczam. Chłopiec uśmiecha się lekko i również daje mi niestarannie zwinięty prezent co wydaje się urocze.
Loczek otwiera swój prezent i zatyka sobie dłonią usta, a po jego policzkach zaczynają płynąć łzy.
Kupiłem mu srebrną bransoletkę, do której przyczepione jest kilka wisiorkow. Mała kopia samochodu, który dostał ode mnie, kubeczek z kawą ze starbucksa gdzie poszliśmy poraz pierwszy, choinka podobna do tej, ktorą ubieraliśmy u mnie i malutkie serduszko.
- Podoba ci się ? - pytam, a on kiwa głową i rzuca mi się na szyje, bierze telefon i coś pisze.
Harry💕: Dziekujedziekujedziekuje!💖 Jeszcze chyba nikt nie dał mi nigdy czegoś takiego 😭A teraz odłóż mój prezent bo jest beznadziejny :/
- Daj spokój - mówię, otwieram papier w którym znajduje się samochodzik, który dostał ode mnie i mała karteczka.
Kiedy widzi, ze mam ją otworzyć. Piszczy cicho i zabiera mi ją po czym kręci przecząco głową.
- Oj pokaż - mówię i siadam obok niego.
Chłopiec nie wiedząc co zrobić pochyla się i całuje mnie w usta, a ja szybko zabieram mu tą karteczkę. Młodszy chowa twarz w dłoniach i prawdopodobnie znów się rumieni.
" Dziękuję za te wspaniałe dwa tygodnie Louis jeszcze nikt nigdy nie zrobił dla mnie czegoś takiego. Przez ten czas zrobiłeś dla mnie tak wiele, ale zrobiłeś coś jeszcze... Prawdopodobnie o tym wiesz, ale skradleś moje serce Louis.
Kocham cię ♡"
Jest napisane na karteczce, pochyłym pismem i fioletowym długopisem. Zielonooki podnosi głowę i spogląda na mnie.
- Ooo... znów cegiełka - śmieje się, po czym pochylam i całuje w usta. - Też cię kocham Harry przez te dwa tygodnie odmieniłeś moje życie do góry nogami.
THE END
__________________
Wesołych świat kochani! ❤️❤️
Także kończymy przygodę z 14 Days :((
Mam nadzieje, że ksiazka wam się podobała, i dziękuje wam za każdy głos i komentarz 🤗
Będzie jeszcze dodatek, ale to już na sylwestra 🤓
CZYTASZ
14 Days || Larry
Fanfiction- Sprawie, że te święta będą twoim najlepszymi. Czyli: Louis poznaje uroczego bruneta, ale jak się okazuje chłopak jest niemową i jest z domu dziecka, a Tomlinson chce pokazać mu magię świąt. Harry ! bottom (16 lat.) Louis ! top (18 lat.)
