Deel 5

91 12 2
                                    

"Kijk het zit zo, ik heb kanker. Het lijkt misschien een grap of zo door de manier hoe ik het zeg, maar het is echt zo. Elke keer als ik serieus was met een meisje en ik het haar vertelde, stopte ze contact."

Met tranen in haar ogen kijkt ze me aan. Ik zie gewoon aan haar dat ze zich inhoudt.

Ineens rent ze het restaurant uit. Snel betaal ik het eten en ren het restaurant ook uit om haar te gaan zoeken.

Ik ben nu al twintig minuten aan het zoeken, maar ik kan haar nergens vinden.

Ik bel haar op en na 3 keer overgaan neemt ze op.

"Waar ben je?", vraag ik.

"Ik ben onderweg naar huis."

"Waar ben je precies, ik breng je naar huis."

"Nee, hoeft niet. Ik loop wel zelf schat."

"Je gaat nu zeggen waar je bent of ik kom naar je huis toe.", zei ik lachend.

Ze lacht en zegt waar ze is. Ik stap de auto in en rijd naar haar toe.

Aangekomen zie ik haar al zitten op een bankje, ik loop naar haar toe en neem plaats naast haar.

"Hoi prinsesje."

Verlegen kijkt ze op. Het is zo schattig als ze verlegen is, haar wangetjes worden helemaal rood. Net een tomaat.

"Waarom rende je weg?"

Ik zie dat ze zich schaamt voor wat ze heeft gedaan, maar ik vind het niet zo erg. Ik wil gewoon weten wat haar dwars zit, zodat ik haar kan helpen natuurlijk.

"I..ik ik weet het eigenlijk niet."

Ik zie gewoon aan haar dat ze liegt, ze probeert zichzelf alleen maar groot te houden. Dat hoeft ze bij mij niet te doen en dat moet ze weten.

"Je hoeft je niet groot te houden bij mij, je kan me alles vertellen en dat weet je zelf ook."

"Mijn moeder had kanker en toen overleed ze. Ik vind het moeilijk om over dit onderwerp te praten.", zei ze huilend.

Ik vind het echt zielig voor haar. Ik weet niet zo goed hoe ik hierop moet reageren.

Ik ga dichterbij haar zitten geef haar een knuffel. Ze wordt rustiger en stopt met huilen. Ze is echt schattig😍😭. Misschien denken jullie k ben gay of zo, maar dat ben k niet hoor. (Stiekem wel x de schrijfster)

Ik zie dat ze erg moe is, misschien is het beter om haar naar huis te brengen.

"Amira, zal ik je naar huis brengen je ziet er erg moe uit?"

"Nog 5 minuten alsjeblieft schatje?"

"Hoe kan ik nou nee zeggen tegen zo een mooi meisje? Ik doe alles wat jou blij maakt prinses."

Haar naam betekent ook nog echt prinses in het Arabisch, perfect dus.

Na 5 minuten staan we op en lopen naar de auto. In de auto zie ik dat Amira in slaap is gevallen. Zelfs als ze slaapt is ze schattig.

Aangekomen in haar straat, parkeer ik en maak haar wakker. Ze is echt moe meskiena.

We nemen afscheid en ze stapt de auto in. Wanneer ze binnen is rijd ik pas weg. Stel je voor jongens vallen haar lastig of zo? Ewa dan moet ik ze natuurlijk aanpakken.

Wanneer ik bij Amira ben lijkt het alsof alle pijn er niet is. Dit meisje verricht wonderen.

Toen ik thuis aankwam zag ik dat niemand thuis was, behalve mijn moeder. Mijn moeder is mijn koning en Amira mijn prinses.

Ik ga aan mijn moeder vertellen dat ik een meisje heb ontmoet en echt serieus met haar wil zijn. Dit gaat haar echt blij maken. Ook al kennen Amira en ik elkaar niet zo lang, ik zie wel echt een toekomst met haar. 

"Yemma, kom even zitten. Ik wil je iets vertellen."

Ze kijkt me raar aan en neemt plaats tegen over me op de bank.

"Ja, vertel het maar.", zegt ze in het
Berbers.

Even later
Ik heb het haar verteld en ze is echt blij. Ze wilt haar binnenkort uitnodigen. Ik heb haar ook verteld dat ze geen moeder meer heeft en ze zei dat ze haar gaat behandelen als haar eigen dochter. Mijn moeder is echt een schat van een vrouw gewoon, al zeg ik het zelf. Ik kan met trots zeggen dat zij mijn moeder is.

Ik loop naar boven en ga liggen in mijn bed. Ik zie dat ik ben geappt. Toen ik zag dat het Amira is krijg ik gelijk een glimlach op m'n gezicht. Als ik al aan haar denk word ik gewoon blij. Mijn mooie, lieve prinses❤️.

Ik lees haar berichtje:   
Lieve Soufyan, ik ben echt blij dat ik je heb ontmoet. Jij bent de eerste jongen die mij zo blij maakt en gewoon serieus lijkt. Ik wil gewoon echt een toekomst met jou en niet denken dat omdat je kanker hebt ik niks met je wil. Ik ga jou steunen in alles en jou nier verlaten, dat beloof ik je. In slechte tijden heb je mensen nodig die je steunen, die persoon dat ben ik bij jou. Ook wil ik  je bedanken dat je me vandaag hebt getroost. Dat is iets wat ik echt nodig had. Dankjewel en ik houd van jou.

En ik antwoord met dit.
Amira, mijn prinses. Ik houd ook van jou en ik wil en zie ook een toekomst met jou. Ik heb vandaag aan mijn moeder verteld dat ik een meisje hebt ontmoet. Ze was zo blij dat ze je zelfs wilt uitnodigingen. Ik wil je bedanken dat je er altijd voor me zal zijn. En je hoeft mij niet te bedanken dat ik je vandaag heb getroost, daar ben ik voor. Ook ik zal altijd voor je klaar staan.

Helloo, ik heb ineens zo veel inspiratie gekregen woehoee. Dus ik ga zo veel mogelijk schrijven, zodat ik elke dag iets kan plaatsen. Stem als je dit wen leuk deel vond⭐️.

Schrijfster Youssra❤️.

True Love Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu