True Love

Deel 2

De volgende dag
Vandaag is het zondag, dus dat betekent dat ik vrij ben. Ik ga vandaag even chillen met Marouan, ik ken hem al heel lang. Hij is de enige vriend die er altijd voor mij is geweest en mij altijd steunde. Ik zie hem meer als mijn broer.

We hebben afgesproken om 19:00, hij komt langs mijn huis en dan zien we wel wat we gaan doen.

Het is nu 15:00. Mijn moeder wilt dat ik voor haar naar de winkel ga, dus natuurlijk luister ik naar haar.

"Mama, wat moet ik voor je halen?"

"Brood, citroenen en tomaten."

"Is goed mama, beslema."

"Beslema."

Onderweg naar de Albert Heijn was Amira weer in mijn gedachten. Ik hoop zo erg dat ze aan het werk is. Ik ken haar niet eens, maar ze doet al zo veel met me. Je zou denken dat ik gek ben. Ze lijkt echt anders dan andere meisjes, maar ik weet her natuurlijk niet zeker. Ik ken haar helaas niet.

Aangekomen bij de Albert Heijn pak ik alle dingen die mijn moeder nodig had en nog een paar dingen voor mezelf.

Toen ik naar de kassa liep zag in Amira al vanaf de verte. Zal ik haar nummer vragen, spookte er in mijn gedachtes. Nee ze gaat je uitlachen, zei ik tegen mezelf. Ik liep expres naar haar kassa.

"Dat wordt dan €7,55", zegt ze.

Ze is zo knap.. gewoon perfect Masha Allah. Ik zou haar zo graag willen leren kennen.

Toen ik had betaald stopte ik alle spullen in de tas en liep de winkel uit.

Ik wil haar graag leren kennen, alleen dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Helaas.

Elke keer als ik een meisje tegen kwam ging het goed. Op het moment dat ik vertelde dat ik kanker heb verpestte alles. Ik snap het gewoon niet. Is het zo moeilijk te accepteren? Ik kan er toch niks aan doen, Allah swt heeft het bepaald. Maar sabr is de sleutel tot succes.

Amira, zij is de vrouw waarmee ik wil trouwen. Ze heeft een mooi uiterlijk en ik hoop dat hetzelfde geld voor haar innerlijk.

Het is 18:55 en ik wacht op Marouan. Hij kan elk moment aanbellen.

Even later hoorde ik de bel gaan.

"Soufyan, Marouan is er."

Ik loop de trap af naar beneden en loop de woonkamer binnen. Marouan zit op de bank en praat met mijn vader. Ik groet Marouan en neem plaats naast hem.

"Gaan we naar buiten?"

"Ja saff kom"

"Beslema", zei Marouan tegen mijn ouders.

"Beslema eh Marouan, kom snel weer langs en neem je moeder mee", zei mijn moeder.

Onze moeders zijn al heel lang beste vriendinnen, daardoor kennen Marouan en ik elkaar.

Buiten aangekomen vroeg ik waar we naartoe zouden gaan. Marouan had zin om te voetballen. We liepen samen naar het pleintje in onze buurt.

"En, hoe gaat het?"

"Alhamdoulillah en met jou?"

"Goed Alhamdoulillah."

Een paar uurtjes later
Het is nu 23:12, ik was net bij Marouan thuis en nu ben ik onderweg naar huis.

Van de verte zag ik een meisje lopen samen met een jongen. Ze lijkt op Amira van de achterkant. Waarschijnlijk verbeeld ik het me maar, het lijkt alsof ik ben geobsedeerd door haar. Amira.. Amira.. is het enige wat door mijn hoofd spookt. Toen ik dichtbij kwam was de jongen al weg, alleen het meisje was er nog. Hoe dichterbij ik kwam hoe meer ze op Amira leek. Ja ik weet het zeker dit is Amira.

Thuis aangekomen deed ik mijn schoenen uit en groette iedereen. Ik liep naar boven. Ik was erg moe dus ik wou zo snel mogelijk mijn bed in. De laatste tijd word ik echt snel moe man, komt waarschijnlijk door de medicijnen.

De gedachte om Amira te zien met een andere jongen doet gewoon pijn, maar het hoeft niet per se een vriend van haar te zijn. Het kan ook gewoon familie zijn?

Drie kwartier later
Ik val maar niet in slaap, terwijl ik zo moe ben. Amira, wat doe je nou met me? 

Hey hey, nu al het volgende deel hihii. Ik ben echt enthousiast over dit boek, dat kun je vast wel merken, maar vergeet niet te stemmen als je het nu al leuk vindt⭐️.

Schrijfster Youssra❤️.