Пак сайд явах болж Тэхён ч дагаад гарав.
Пак сайд гараад шууд Тэхёнд бөхийн мэндлээд "Ханхүү ёс алдлаа"
Тэхён түүнийг дээш өндийлгөн "Ах аа юунд тэгдэг юм! Угаасаа таныг надтай битгий тэгж мэндлээрэй гэж хэлдэг шд"
Пак сайдн инээвсхийлэн өөрийг нь яагаад тийм захиа гэх мэт зүйлс явуулсан юм гэж ихэд сониучирхан асуулаа.
"Зүгээр л, Жимин бас өөрийнхөө төлөө гэх юм болов уу?"
"Жимин энд ямар хамаатай билээ?"
Мэдээж тэр эцэг хүн хүүдээ санаа зовох нь тодорхой.
"Та мэднэ шүү дээ. Жимин Тэхид сайн, гэхдээ тэд хамт байж чадахгүй"
Пак сайд хүүгийнхээ сэтгэлийг мөн гүнжийн сэтгэлийг мэддэг учир тэднийг гэрлүүлэх талаар хаантай ярилцсан боловч хаан түүнд таагүй хариу өгсөн бөгөөд гүнжийг сүй тавиулчихсан гэх бүр ч таагүй мэдээг дуулгасан юм.
Тэднийг явсны дараа өрөөндөө орж ирхэд Тэхён бид хоёрын хос малгай байж байх нь тэр. Сая ч бас анзаараад байхад тэр малгайгаа өмсчихсөн байсан. Өчигдөр ирэхдээ үлдээж л дээ. Харин би өглөө яарч гарахдаа харалгүй орхиж. Ахлах сургуулийн төгсөх анги байх үеээс л эхлэн бид хамт амьдарч эхэлсэн. Тэгээд хүнсээ хамт цуглуулж янз бүрийн шинэ зүйлс харцгаах гэж явдаг байсан.
Хүмүүс DDLG-ийх харилцааг өөрсдөө мэдэрч үзээгүй болхоор тийм харилцаатай хүмүүсийг өдөр шөнө өглөө оройгүй загас наадуулдаг тэгээд ч болоогүй эрэгтэй нь эмэгтэйгээрээ үргэлж гаж зүйлс хийлгэдэг гэж боддог. Яахав бүр яг тийм хүмүүс байдаг ч ихэнхи нь тийм байдаггүй гэдгийг тэд мэддэггүй.
Тэр үед Тэхён тэр малгайг харчихаад авхыг хүссэн ч надаас болоод чадаагүй юм. Тийм харилцааг нуудаг байтал ил гаргах гээд байсан болхоор дургүйцсэн. Харин эцэст нь Тэхён надтай долоо хоног юу ч яриагүй гурав дөрвөн өдөр алга болсны эцэст энэ малгайг авсан даа. Одоо харин энэ миний хамгийн дуртай малгай минь.
Олон юм бодож толгойгоо гашилгасаар байтал миний унтах цаг аль хэдийн өнгөрч байв.
Бүр жинсэн өмдөө ч тайлаагүй сууж байх нь тэр. Ямар ухаан мэдрэлгүй суугаа вэ энэ чинь
Цамцаа тайлах үед бэлхүүсээр минь нэг гар орж ирээд тэврээд авав.
Эргэж харвал Тэхён байх бөгөөд тэр үнэхээр дэггүй царайлчирсан налдуу харж байв.
