4 days a lover, 3 days a friend (Discontinued)

12. Heartbeat

Arthur's POV

"Do you believe in love at first sight?"

Nagulat ako sa tanong ni Hannah kaya panigurado halatang-halata ang bakas ng pagtataka sa mukha ko ngayon.

"Ha?! B-bakit mo naman naisipang ako pa ang tanungin diyan??"

Para akong binuhusan ng malamig na balde ng tubig nung makita ko ang expression sa mukha ni Hannah.

Sana nagbibiro lang si Hannah itong mga oras na ito kaso... Hindi eh.

Mukhang seryoso talaga siya.

"M-may sakit ka ba o nakain na masama para tanu-"

"Just answer the damn question."

Napatigil ako sa pagsalita dahil biglang nanlamig ang tono ng boses ni Hannah.

Umayos ako ng upo ko, tinignan si Hannah sa mata at sa saka sumagot.

"No"

Isang simpleng salita kung tutuusin pero sa palagay ko ay napaka importante nito kay Hannah na dahilan ng pag-iba ng mood niya.

Hindi ko rin maalis ang pakiramdam na para bang may mali sa sinabi ko.

Ang itsura niya kasi kanina para siyang naiirita sa sarili niya na may halong pagiging desperate lalo na kung titingnan mo ang mga mata niya.

Pero ngayon... Ibang klase.

Para siyang pinagsakluban ng langit at lupa, pero hindi lang iyon ang napansin ko.

Mukhang rine-regret niya ang pag-tanong sa akin ng tanong na iyon,

I mean sino bang hindi dahil parang napahiya mo ang sarili mo dahil sa tanong na yun.

"Huy! Seryoso ka ba doon sa itinanong mo?"

Hindi siya mukibo sa tanong ko. Aba!

Tumayo siya at naglakad papalayo sa akin pero nahawakan ko ang kamay niya ng mahigpit kaya dahilan ng pagka-harap niya muli sa akin.

"Hindi mo sinagot tanong ko. Tell me, seryoso ka ba dun sa tinanong mo sa'kin kanina?"

"N-no. No, h-hindi ako seryoso dun sa tanong ko kanina.

You know what? Just forget it!

Dinare lang ako ni Irene na itanong yun sayo okay?

Nothing more than that so don't make such a big deal out of that joke!

Now. Let. Go. Of. My. Hands!"

"Not unless you say please."

"Please?? Happy now?!"

Akmang bibitawan ko na dapat ang kamay ni Hannah ngunit bumalik ang pagiging maldita niya in just milliseconds after saying PLEASE.

"Nah. I'm not buying it."

Pinilit niyang ihatak ang kamay niya para makawala sa pakga-hawak ko pero hinila ko si Hannah ng malakas.

Muntikan nang ma-out of balance si Hannah,

that's why I grabbed her waist as fast as I could before her body hit the ground while still intertwining my hand with hers.

Bukang-buka ang mga mata ni Hannah habang naka-focus sa mukha ko.

Hehe. Mukhang sobra ata ang nagawa ko ah.

Nakaka-tuwa ang expression ng mukha ni Hannah dahil ang daling basahin ng nararamdaman niya.

She blinked her eyes repeatedly

"A-Ano ba?! Bitawan mo nga kamay ko Arthur!"

"Just. Ughh! Wag kang mag-alala bibitawan din kita! Just listen to me one sec okay?!"

Nahirapan akong ikalma si Hannah dahil kanina pa niyang sinusubukan kumawala sa pagka-hawak ko sa kamay niya.

Biglang tumigil si Hannah sa kaka-galaw. Mukhang napagod ang bata ah!

"THANK YOU! Tumigil ka rin sa kakagalaw! Now listen to me."

"When you asked me that question,

"Do you believe in love at first sight"
I said NO right?

Now, what if I said YES? Would you still act like this?"

Lumapit ako ng onti pa kay Hannah para paliitin ang distansya namin sa isa't isa in hopes of taking my question seriously at mukha namang effective.

"Would you believe me kung sinabi kong Oo, naniniwala nga ako."

"Oo. I already answered your question, Now would you please kindly let go of my hands?!"

I instinctively tilted my head to the side dahil nagtataka ako at napaka-imposible nitong babaeng 'to!

Para siyang bata for Pepe's sake!

Dahil nakita ni Hannah that I accidentally left my guard out in the open, hinugot na niya ang mga kamay niya sa mula sa pagkakahawak ko nito.

Pagka-bitaw niya ay binelat-an ako.

Aba! Parang bata nga itong babaeng 'to!

"Hoy saan ka pupunta?!"

"Uuwi na ako!"

Sigaw niya habang tumatakbo palayo sa paningin ko.

Talaga namang iniwan pa ako dito!

Teka! Kung sinabi niya kanina Oo, alin dun sa dalawa kong tanong ang sinagot niya?

Hannah's POV

"When you asked me that question,

"Do you believe in love at first sight"
I said NO right?

Now, what if I said YES? Would you still act like this?"

My breath hitched nang makita kong palapit ng palapit si Arthur sa kinatatayuan ko and in that moment nagsimula nang mag-panic ang utak ko.

But one thing's for sure, I couldn't help but stare into his eyes while his stared back into mine.

"Would you believe me kung sinabi kong,

Oo...

...naniniwala nga ako."