Gizli Görev

♢Özür Dilerim♢

Jungkook bize sanki hayal kırıklığıyla bakıyordu. Gözlerindeki kırılmış ifadeyi okuyabiliyordum. Neden kalbim sıkışıyordu?

Yoongi"Gördüğün gibi. Biz gerçek bir çiftiz."

Jungkook"Cidden harikasınız." Dedi ve bizi alkışladı.

Cidden aklımı kaçıracaktım. Neden mutlu gibi davranmaya çalışıyordu?

Masadan aniden kalktı ve dolmuş gözlerini gizlemeye çalışarak mutfaktan ayrıldı. Peşinden gideceğim sırada Yoongi kolumu kavradı.

Yoongi"Şuan yalnız kalması gerekiyor."

Jimin"Yalnız mı? Onu yeterince yalnız bıraktığımı düşünüyorum." Dedim ve göz yaşlarımı daha fazla tutamadan serbest bıraktım.

Yoongi nin kolundan kurtulup odasında olduğunu tahmin ettiğim için odasına girdim. Balkondaydı. Kollarını balkon direğine yaslamış etrafı izliyordu. Yanına usulca yaklaştım.

Jimin"Neden aniden gittin? Sorun mu var?"

Bazen hiçbir şey bilmiyormuş gibi yapmak en doğrusuydu.

Jungkook"Siz harika görünüyordunuz. Beni duygulandırdınız." Dedi ve yanağındaki yaşı sildi.

O an ona ne kadar çok dokunmak istesem de kendime engel oldum.

Jimin"Bizi destekliyor musun?"

Jungkook"Sen mutluysan, evet. Neyse misafirimizi daha fazla bekletmeyelim." Dedi ve yanımdan geçip gitti.

Balkonda yere çöküp ağlamaya başladım. Neden bu fikrimin berbat olduğunu düşünüyordum? Çünkü berbat hissettiriyordu. Kendimi toplamam lazımdı.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve makyajımı tazeledim.

Mutfağa geri döndüğümde kadeh kaldırıyorlardı.

Jungkook"O zaman size içelim." Dedi gözlerime bakarak.

Yoongi nin yanına oturdum ve sakince yemeğimi yedim.

Yoongi"Tatlım patronunun bu kadar iyi biri olduğunu bilmiyordum."

Jimin"Evet. İyi biridir."

Yemekler bittiğinde bulaşığı yıkadım. Salondan gelen konuşma seslerini duyabiliyordum.

Jungkook"Çok uyumlu görünüyorsunuz."

Yoongi"Sanırım öyleyiz. Bir de birbirimizden asla bir şey saklamayız. Direk ne hissediyorsak onu söyleriz. Jimin in hisleri çok güçlüdür bunu biliyor muydun?"

Bizim hakkımızda dikkat ettiği şeyler ilgimi çekerken dinlemeye devam ettim. Bulaşıklar bitse de sandalyeye oturmuş seslerini dinliyordum.

Jungkook"Hisleri mi? Nasıl mesela?"

Yoongi"Mesela bir şeyi olmadan önce hissedebiliyor. Ya da hissettiği bir şey oluyor. Bunun gibi."

Jungkook"Güzelmiş."

Daha fazla oturmaktan sıkılıp salona gittim. Yoongi nin yanına oturdum.

Yoongi"Ben artık gideyim. Geç oluyor."

Jimin"Seni geçireyim." Dedim ve Yoongi yle ayağa kalktım. Jungkook ta ayağa kalkıp Yoongi ye sarıldı. Kulağına sessizce bir şey fısıldadı. Ne olduğunu duyamamıştım.

Ben de Yoongi ye sarıldım ve uğurladık.

Jimin"Ben yatayım artık."

Jungkook"Biraz konuşmak ister misin?"

Balkona oturduk. Hafif bir rüzgar vardı.

Jungkook"Bugün.. Senin gerçekten aşık olduğunu anladım. Yoongi ye. Ona çok güzel bakıyordun."

Öyle mi bakıyordum?

Jimin"Ben.. Aslında duygularımdan emin olamıyorum. Daha ilişkimiz çok yeni."

Jungkook"Yeni olabilir. Belki de sen ilk görüşte vurulmuşsundur. Olamaz mı?"

Jungkook la ilk karşılaşmamız hafızamı süslerken gülümsedim. Bingo! İlk görüşte vurulmuştum.

Jungkook"Seni sevdiğim için özür dilerim."

Gözlerine baktığımda göz bebeklerinin titrediğini gördüm.

Elinin üstüne elimi koyup gülümsedim.

Jimin"Sevgi isteyerek olan bir şey değil. Bunun için özür dilemene gerek yok. Sen sadece kalbini dinledin."

Jungkook"Kalbim yanılıyormuş. Bana senin beni sevdiğini söyledi." Dedi ellerimize bakarak.

Kesinlikle kalbi haklıydı.

Jimin"Ben içeri giriyorum." Dedim panik olup içeri girerken.

Daha fazla bu duygusal konuşmanın içinde kalırsam ağlayacaktım ve Jungkook kalbinin haklı olduğunu anlayacaktı. Odama koşup kapıyı kilitledim. Kendi halime bürünüp yatağa uzandım.

Yoongi den gelen mesajı okudum.

Yoongi'Bugün güzeldi. Bir şey hissediyorum. Jungkook senden hoşlanıyor.'

Jimin'Neden ki?'

Yoongi'Hatırlatırım sen orada onun gözünde bir kızsın. Sana bakışlarını gördüm. En önemlisi de benim kulağıma söylediği cümle. Duydun mu?'

Jimin'Duymadım. Ne dedi?'

Yoongi'Ona değer veriyorum. Onu sakın üzme yoksa seni üzerim.'