'Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?' vraagt mam als ik aan de ontbijttafel schuif.
Ik knik, waarna ik in mijn ogen wrijf even in mijn ogen.
'Om hoelaat ga je terug naar Amsterdam?' vraagt Léon.
'Ik word om 11 uur opgehaald door Kaj.' vertel ik en smeer een boterham met choco.
'Kaj van je klas? Kaj Sierhuis?' vraagt Léon.
Ik knik.
'Ik wist niet dat je daar nog contact mee had.' vertelt mam.
'Ik ben hel gisteren tegen gekomen en we hebben nummers gewisseld. Hij stelde voor om samen iets te gaan drinken en aangezien hij ook terug naar Amsterdam moest en een auto heeft pikt hij me op.'
Mam knikt.
'Dan ga je je wel moeten klaarmaken over een half uurtje staat hij hier.' zegt mam nadat ze een blik op de klok heeft gewerpt.
Ik slik snel mijn boterham door, waarna ik de trap op ren om mij aan te kleden en mijn tas te maken.
-
'Hey.' glimlacht Kaj als ik in zijn auto stap.
'Hey.' glimlach ik terug.
'Goed geslapen?' vraagt hij als hij de auto start en mijn straat uitrijdt.
Ik knik.
'Ja jij ?' vraag ik.
'Ja, het was eens fijn om terug in mijn oude bed te slapen.' lacht hij.
Ik moet ook lachen.
'Begrijp ik.'
'Dus je bent op kamers?' vraagt hij geïnteresseerd.
Ik schudt mijn hoofd.
'Ik heb huur een appartement. Niet één van de universiteit, maar een gewone wie iedereen kan huren.' probeer ik uit te leggen.
Hij knikt.
'En jij?' vraag ik.
'Ik heb een appartement gekocht.' vertelt hij.
Ik knikt.
'En hoe voelt het om bij jong Ajax te voetballen?' vraag ik terwijl ik uit het raam kijk naar het la dschao dat voorbij raast.
'Heel goed, het is fijn om te doen wat je graag doet en Ajax is een fijne club.' glimlacht hij.
-
'Hoe komt het dat je de kant van psychologie hebt gekozen?' vraagt Kaj als we in een gezellig café zitten en ons drinken voor ons hebben.
Ik neem een slok van mijn hete thee.
'Ik weet het niet, ik ging gewoon hier de universiteit in Amsterdam bezoeken en toen wist ik op eens dat ik psychologie wou doen.'
'Heel vreemd ik weet het.' lach ik als ik Kaj raar zie kijken.
Kaj moet ook lachen.
'Het is fijn dat we elkaar tegen het lijf gelopen zijn.' zegt hij na een stilte.
Ik kijk hem vragend aan, want ik zie dat hij nog iets wilt zeggen.
'Hier in Amsterdam is het heel leuk, maar ik mistte iemand uit het dorp waar ik heel mijn leven heb gewoond. Dus Lola bedankt dat je hier in Amsterdam studeert en woont.' grijnst hij.
'Graag gedaan Kaj. Ik begrijp je want ik mis ook mensen, want niemand van de middelbare school studeert in Amsterdam.' geef ik toe.
'Dan ben ik tenminste niet alleen, weet dat je altijd bij me terecht kunt Lola. Ook al hebben we elkaar een lange tijd niet gezien. Je blijft een belangrijk persoon in mijn leven.'
'Jij kunt ook altijd bij me terecht Kaj. Als je een goede babbel nodig hebt of gewoon als vrienden.' glimlach ik.
JE LEEST
Zijlijn
FanfictionLola Kuijpers en Kaj sierhuis hebben enkele jaren in dezelfde klas gezeten. Nadat ze afgestudeerd zijn hebben ze elkaar niet meer gezien. Kaj focust zich nu helemaal op voetbal en Lola is de kant van psychologie ingegaan. Waneer Kaj eens op bezoek...