Lola Kuijpers en Kaj sierhuis hebben enkele jaren in dezelfde klas gezeten. Nadat ze afgestudeerd zijn hebben ze elkaar niet meer gezien. Kaj focust zich nu helemaal op voetbal en Lola is de kant van psychologie ingegaan.
Waneer Kaj eens op bezoek...
Hopelijk hebben jullie allemaal een fijn weekend x Ik ben er over aan het twijfelen om een vaste uploaddag te hebben, als ik het zou doen welke dag?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ben jij al begonnen met het leren voor de komende tentamens?' vraagt Jente, een vriendin van me, terwijl we uit de aula lopen.
Ik schudt mijn hoofd. 'Nog niet, jij wel?' vraag ik.
Ze schudt ook haar hoofd. 'Nee nog niet, maar ik denk dat ik dit weekend zal beginnen zodat ik genoeg tijd heb om alles te leren. Dan moet ik als de tentamens er zijn enkel nog de leerstof herhalen.'
Ik knik begrijpelijk. 'Dat is eigenlijk een best goed idee, ik ga dit weekend denk ik een planning maken en plannen welke dag ik welke leerstof ik zal leren. Want ik ken mezelf zonder planning ben ik een chaotisch persoon.'
Jente moet lachen.
'Inderdaad mevrouw Kuijpers je bent toch wel een chaotisch persoon.'
Ik glimlach. 'Ik moet gaan, ik zie je morgen.'
Jente knikt en antwoordt: 'Ja tot morgen.'
Ik zwaai nog eens en begin aan de lange wandeltocht naar mijn appartement.
-
Ik wil net de sleutel van mijn appartement in het sleutelgat stoppen als ik wordt gebeld.
Ik frons en neem mijn telefoon uit mijn tas.
Kaj Sierhuis belt.
Ik druk op het groene icoontje en houd de telefoon aan mijn oor.
'Hey.' glimlach ik, ook al kan hij at niet zien.
'Hey, kijk een achter je.'
Ik draai me om en een grote glimlach priemt zich op mijn gezicht. Kaj staat daar met een boeket bloemen in zijn hand.
'Hey.' glimlacht hij en komt dichterbij.
'Hey.' antwoord ik nog iets wat verbaasd.
'Ik wil je iets vertellen, maar misschien is het beter als we naar binnengaan.' grijnst hij.
Ik moet lachen, maar knik en doe dan de voordeur open.
Wanneer we in de woonkamer zijn komt Kaj voor me staan.
'Lola.' begint hij, iets wat nerveus.
Ik knik als teken dat hij Verde rkan praten.
'Lieve Lola, we kennen elkaar al best wat jaren en we hadden een leuke tijd met elkaar. Toen we beide onze eigen wegen zijn opgegaan, miste ik je toch wel meer dan ik had gedacht. Toen we elkaar weer tegen het lijf kwamen, was ik heel erg blij dat we terug contact hadden en ik weer eens met iemand van vroeger praatte. Wanneer je vertelde dat je ook in Amsterdam woonde spraken we vaker af. Van het één kwam het ander en toen hadden we gekust en kon ik je niet meer uit mijn hoofd zetten.'
Hij gaat op één knie zitten en steekt de rozen uit.
'Lola wil je mijn vriendin zijn?' vraagt hij.
Ik sla mijn handen voor mijn mond en knik hevig met mijn hoofd.
'Natuurlijk wil ik dat.' Ik vlieg hem om de hals.
Kaj heeft een grote glimlach op zijn gezicht en drukt erna zijn lippen op die van hem. Een warm gevoel overspoelt mijn lichaam.
'Ik hou van je.' fluistert hij erna.
'Ik hou ook van jou.' glimlach ik.
Kaj staat recht, waarna ik zijn voorbeeld volg en geeft me de bloemen.
