Lola Kuijpers en Kaj sierhuis hebben enkele jaren in dezelfde klas gezeten. Nadat ze afgestudeerd zijn hebben ze elkaar niet meer gezien. Kaj focust zich nu helemaal op voetbal en Lola is de kant van psychologie ingegaan.
Waneer Kaj eens op bezoek...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Dat was zo een mooie film.' zucht ik wanneer de film is afgelopen.
Kaj moet zacht grinniken.
'Wat zit jij nou te lachen?' vraag ik hem.
'Het is gewoon schattig en grappig om te zien hoe jij je in een film kunt laten opgaan.' antwoordt hij onschuldig.
'Is er daar iets mis mee?' daag ik hem uit.
Ik ga rechtop zitten zodat ik hem goed kan aankijken.
'Nee dat heb ik niet gezegt. Ik heb gewoon gezegt dat het leuk is om je zo te zien. Heel schattig.'
Ik grinnik. Wanneer hij dichterbij komt, stokt mijn adem heel even.
'En extreem aantrekkelijk.' fluistert hij in mijn oor.
Wanneer hij zich terugtrekt en me met een speelse glimlach aankijkt, krijg ik ook een glimlach op mijn gezicht.
'Dus ik ben aantrekkelijk volgens jou?' vraag ik.
Hij knikt.
'Ik vind je ogen heel aantrekkelijk.' begint hij.
'Jou glimlach ook.'
'Je hele lichaam mag ook niet vergeten.' grijnst hij.
'Maar het aller aantrekkelijkste vind ik toch je lippen.' fluistert hij waarna hij zijn lippen zacht op die van mij drukt.
Ik ga zachtjes mee in zijn kus en ga zacht met mijn handen door zijn haar. Al snel vinden zijn handen een weg naar mijn heupen en trekt hij me dichter tegen zich aan.
Wanneer onze lippen elkaar verlaten wegens een tekort aan lucht, leunen onze voorhoofden tegen elkaar en komen we op adem. Een glimlach kruipt op mijn gezicht.
'Wow.' fluistert hij.
'Inderdaad.' grijns ik.
We kijken elkaar een lange tijd diep in de ogen. Zijn mooie blauwe ogen tonen zoveel. Zoveel emoties. Liefde, tederheid en lust.
Hij overbrucht de afstand tussen ons terug en onze lippen vinden weer een weg naar elkaar.
Alleen is deze kus anders dan de vorige. Die was voorzichtig, nu is hij iets ruwer en vol met emoties.
Ik kruip bij Kaj op schoot terwijl we nog steeds elkaar aan het kussen zijn.
'Wat ben je toch mooi.' preekt hij wanneer we elkaar loslaten en een pluk haar uit mijn gezicht streelt.
Ik moet grinniken.
'Jij bent anders ook niet verkeerd.' grijns ik en druk een kus op zijn wang.
'Hoe laat is het?' vraag ik.
Kaj neemt even zijn telefoon uit zijn broekzak.
'Het is net elf uur geweest, waarom?' vraagt hij.
'Is het al zo laat? Ik moet gaan. Ik moet morgen werken en ik begin net super vroeg dus zou je me kunnen naar huis brengen?' vraag ik hem en sta recht van zijn schoot.
