HOOFDSTUK XXII

303 7 1
                                    

Ik zucht even wanneer ik de trap van Kaj zijn appartement gebouw oploop

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Ik zucht even wanneer ik de trap van Kaj zijn appartement gebouw oploop. Ik zou echt iets aan mijn verschrikkelijke slechte conditie moeten doen. Wanneer ik op de juiste verdieping aankom wandel ik naar zijn appartement en bel aan.

Niet veel later gaat de deur open en verschijnt Kaj, een glimlach siert zich rond mijn lippen.

'Hey,' glimlach ik.

'Hey,' begroet hij me terug en drukt zijn lippen kort op die van mij.

'Kom binnen,' vervolgt hij en stapt opzij.

Wanneer ik zijn appartement inloop wordt ik beroep door de warmte.

'Is het koken gelukt,' grijns ik en doe mijn jas uit en Kaj hangt hem op aan de kapstok.

'Ja hoor, ik kan koken,' grinnikt hij en begeleidt me naar de woonkamer.

'Hoe was training,' vraag ik en ga op de bank zitten.

'Wel goed, maar nog net niet goed genoeg,' zegt hij en loopt naar de keuken.

'Hoe bedoel je,' vraag ik.

'Als ik in de eerste wil zitten van Ajax moet het nog beter,' vertelt hij en geeft met een glas wijn.

'Dankje, maar je speelt toch iedere week een wedstrijd.'

'Dat is met jong Ajax, ook prima, maar ik zou het toch leuker vinden om in het eerste elftal te spelen,' glimlacht hij en komt naast met zitten.

Ik knik. 'Misschien heb je niet echt geluk met de selectie van het eerste,' begin ik voorzichtig.

Kaj kijkt me even vragend aan en doet teken dat ik verder moet praten.

'Ik heb eens ergens gelezen dat het eerste van Ajax dit seizoen een sterk team is en een keiharde selectie. Misschien is het daarom moeilijk om er als nieuweling bij te geraken. Je bent waarschijnlijk, nee wacht ik weet gewoon zeker, dat je als de selectie van het eerste minder sterk was je er allang bij had gezeten,' glimlach ik.

Kaj lijkt even na te denken en knikt dan. 'Ja je hebt eigenlijk echt gelijk, maar ik wil zo graag in het eerste spelen zodat ik kan indruk maken op grotere clubs en wie weet ooit naar het buitenland te trekken,' zucht hij het laatste.

Ik zet mijn glas wijn even weg en draai me naar hem toe. 'Misschien moet je dan kijken om bij een andere club te gaan spelen een seizoen of langer. Een club waar je weet datje in het eerste zal spelen,' stel ik hem voor en ga op zijn schoot gaan zitten met mijn gezicht naar hem toe.

Hij slaat zijn armen om me heen en glimlacht naar me. 'Ja misschien zou ik daar wel voor moeten kijken in de transfer-periode. Ook al is Ajax mijn nummer 1 in Nederland, als ik wil groeien ga ik naar een andere club moeten.'

Ik knik. 'Denk er eens goed over na en spreek eens met Ajax en wie weet wat ze doen,' haal ik mijn schouders op.

Hij knikt en drukt zijn lippen op mijn voorhoofd. Ik glimlach als ik het voel en druk mijn lippen op die van hem. Hij beantwoordt hem meteen en drukt zijn tong bij me naar binnen. Ik begroet die van mij met die van hem en laat ondertussen mijn handen door zijn haren gaan en druk me dicht tegen hem aan.

Kaj laat zijn handen onder mijn trui glijden en zijn vingertoppen sturen kleine schokjes door mijn lichaam heen. Ik dwaal af met mijn lippen en druk die in zijn nek. Hij verstijfd even, maar drukt me dan als snel op de bank en gaat boven me hangen. Zijn ogen kijken me hongerig aan en hij trekt zijn shirt uit wat me naar adem doet happen, zijn gespierd lichaam vult mijn zicht.

Hij gooit zijn shirt aan de kant en drukt zijn lippen nogmaals op die van mij. Zijn handen glijden weer onder mijn trui die dan ook niet veel later ook uit is. Ik bloos zacht, aangezien nog geen enkele jongen mijn zo heeft gezien. 'Je bent prachtig,' prevelt hij in mijn oor en drukt zijn lippen in mijn nek.

'Wat dacht je ervan als we naar mijn kamer gaan,' grijnst hij.

Ik bijt zacht op mijn lip.

'Het hoeft niet,' zegt hij snel als hij me ziet twijfelen.

'Ik wil het wel, maar ik ben gewoon wat bang. Het is de eerste keer,' geef ik het laatste verlegen toe.

Hij neemt mijn gezicht in zijn handen. 'Misschien is het beter om nog wat te wachten, want de eerste keer doet pijn en erna zul je je stijf voelen en zal lopen wat moeilijker zijn. Morgen heb je gewoon school dus dat is eigenlijk niet handig.'

Ik knik. 'Sorry,' mompel ik.

Hij schudt zijn hoofd. 'Is niet erg, we doen het niet overhaast oké,' glimlacht hij en drukt zijn lippen weer op die van mij.

ZijlijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu