"It's between the Badgirl and the Badboy" 🔗✔ {NEDERLANDS} (IN MAAK)

H4. You don 't have to safe me.

We rijden samen naar het centrum. Stacy zit achter het stuur. Zij heeft ale en rijbewijs. Ik nog niet. Ook al rij ik soms al wel.

Na een kwartiertje zijn parkeren we naast het centrum. Ik ben nog nooit in dit centrum geweest, maar het ziet er groter uit dan ik gewend ben. Er zijn hier wat meer merkwinkels. Dat is veel fijner.

We kijken in wat winkels en passen wat kleding. Ik heb namelijk best veel nieuwe kleding nodig. Liv en Charlotte hebben al wat gekocht. Ik nog niet. Mijn smaak ligt wat anders. We gaan hierna naar de bershka. Daar vindt ik wel iets leuks.

Na een paar uurtjes gaan we wat eten. Eigenlijk hadden we nog Biologie, maar daar had Stacy geen zin in. We zijn toen weggegaan en daardoor hebben we nu nog wat tijd over om te eten.

'Moet ik het doorgeven?' Liv knikt. 'Doe maar, moet ik meelopen?' Ik pak mijn portemonnee. 'Nee, het lukt wel.' Ik loop langs de tafeltjes naar de bar. Ook al is het hier best druk, is de rij niet zo lang. Ik hoop dat ik snel aan de beurt ben, want ik heb honger. Ik lach in mezelf. Het zou nog eens een geinig jaar kunnen worden. Lekker de badgirl spelen. Dat is toch gewoon heerlijk?

Als ik de bestelling heb doorgeven wil ik terug naar buiten lopen. Plotseling word ik weggeduwd. Ik kijk boos om. 'Doe eens even normaal!' Ik kijk een jongen met blond haar, net iets langer dan mij, aan. 'Schatje, je bent best knap. Kom met me mee.' Hij lacht. ' Ik weet dat ik knap ben, dat hoef je me dus niet te vertellen. Maar ik ben je schatje niet en ik kom niet met je mee.' Ik kijk hem gedist aan. Hij grijnst en stapt naar me toe. 'Babe.' Hij legt zijn hand op mijn rug en buigt naar me toe. 'Stop.' Ik wil hem wegduwen. Met een valse grijns houd hij me steeds sterker vast. 'Ik meen het. Ga weg.' Het lijkt wel alsof hij het niet eens hoort. De jongen pakt mijn handen vast en duwt me tegen zich aan. 'Ik weet wel dat je dit wil.' Ik probeer weg te komen, maar dat is nog best moeilijk. 'Hoe bedoel je? Laat me los. Ik ken je niet eens.' En net op het moment dat hij me mee wil trekken, krijgt hij een stomp in zijn gezicht. De jongen laat me los en grijpt naar zijn wang. Ik kijk verbaasd om me heen. Dat ging allemaal zo snel. Ik zie iemand duwen tegen hem. Wat gebeurt hier allemaal?

'Stop!' Ik trek aan het shirt van de jongen die me heeft geholpen. Hij stopt gelijk en draait zich om. 'James?' Mijn mond valt open van verbazing. 'Wat doe j.. .' Hij legt zijn hand op mijn mond. 'Sst, ik probeer je te helpen.' Ik voel de woede in me opkomen, en duw zijn hand weg. 'Je probeert me te helpen?! Wat.. Hoe.. Hoe durf je!' James pakt mijn arm. 'Katy.. Alleen had je dit niet gekunt.' Ik voel dat ik alleen maar bozer word. Hij moet me niet helpen. James kijkt me aan. Zijn ogen branden in de mijne. ' Nee. Nee, dat hoeft niet. Ik kan het zelf wel. Je had hier helemaal niet hoeven te zijn! Ga lekker met je andere chicks. Je hebt er zo veel, mij heb je niet nodig. En ik jou ook niet. Dus blijf uit mijn buurt.' Ik geef hem een klap tegen zijn wang. 'Blijf ook uit zijn buurt.' Ik wijs naar de jongen die nog steeds met zijn hand op zijn wang zit.

James zucht. 'Katy..' Ik schud mijn hoofd. 'Nee.' Ik draai me om en loop naar buiten. 'Waarom duurde het zo lang?' Liv kijkt me vragend aan. Ik zucht. 'Laten we hier vandaan gaan.' Stacy en Charlotte kijken me bezorgd aan. 'Is goed.' Ik knik opgelucht. 'Dankje.' Samen lopen we naar de auto. Dit zou nog eens een moeilijke dag kunnen worden.
-----
'Vertel nou maar wat er was.' Charlotte klopt naast haar op bed. Ik ga zuchtend zitten. 'Nou ik werd geduwd in het restaurant door een jongen. Ik zei er wat van, alleen hij nam het niet serieus. Hij wou me.. Zegmaar.. Zoenen.' Charlotte zucht en schud haar hoofd. Ik ga verder. 'Opeens kreeg hij een stomp en had James hem geslagen. Hij wou me beschermen. Alleen ik heb hem weggestuurd van die jongen. James moet me niet achterna lopen. Hij heeft zijn eigen chicks.'Charlotte knikt begrijpend. 'We goed dat je James duidelijk hebt gemaakt dat jij niets met hem wilt.' Ik glimlach. 'Ja.'

De dag is al bijna om. Daarom loop ik met mijn laptop naar buiten en ga zitten op een bankje in de schaduw. Dat vind ik heerlijk. Lekker tot rust komen aan het einde van de dag. Ik stop mijn oortjes in mijn oren en start Netflix op. Ik ga een serie verder kijken. Daar verheug ik me elke keer weer op. Ik leun tegen de leuning aan en zoek een fijne houding om te gaan zitten. 'Hey.' Ik kijk omhoog en doe mijn oortjes weer uit. 'Oh hai.'

Wauw, hij is wel een knapperd. De jongen komt naast me zitten. 'Wat kijk je?' Ik draai me naar hem toe. Zijn blauwe ogen kijken me diep aan. 'Een serie, wil je meekijken?' Glimlachend haalt hij zijn schouders op. 'Graag. Ik heb toch niks anders te doen.' Ik geef hem een van mijn oortjes en zoek de serie op. Als ik hem heb gevonden ga ik dichter naast hem zitten, anders kan hij het niet zien. Ik zet hem aan en probeer me te concentreren op de serie. Dat is best lastig met zo'n leuke jongen naast je. Uit mijn ooghoeken zie ik hem naar me staren. Dat maakt het een beetje ongemakkelijk.

Hij kijkt op zijn horloge. 'Ohnee. Ik moest om 8 uur helpen in de kantine. Ik kijk hem aan. ' Het is net zo gezellig met je.' Zijn mondhoeken gaan omhoog. ' Dat klopt. Wil je anders meehelpen?' Ik twijfel. Ik wil wel bij hem blijven. Maar ik heb niet zo veel zin om mee te helpen. 'Kan ik aan de bar gaan zitten?' Hij lacht. 'Tuurlijk! Kom.' Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee. Ik laat me met hem meegaan. Dit zou nog eens een hele leuke vriend kunnen worden.

Mijn ogen gaan langs alle mensen in de kantine. Helaas ziet James dit niet. Hij zou eens heel jaloers kunnen worden. 'Liam?' Een vrouw achter de balie ziet ons aan komen lopen. 'Je bent weer te laat.' Mm Liam leuke naam. Liam zucht. 'Ja sorry.' Dan ziet ze mij. 'O, nee geeft niet.' Ze knipoogt naar hem. Ik glimlach en ga op een barkruk zitten. Liam loopt om en zet de koffie aan. 'Wil jij ook iets?' Ik knik. 'Doe maar ijskoffie.' Hij pakt een glas en maakt ijskoffie voor me. Ik staar hem aan. Hij is eigenlijk best knap. Blauwe ogen, blond haar en zachte lippen. Naja, zo lijkt het. Hij heeft ook een leuke lach en zijn haar zit wel een beetje warrig maar wel heel schattig. En niet te vergeten. Een mooi lichaam. Ik begin in mezelf te lachen om mijn gedachtens. 'Hier.' Hij zet de koffie voor me. Ik kijk op. 'Dankje, Liam.'