Bir yandan kafamdaki soru işaretleriyle ileliyor, bir yandan da içimde garip bir duygu hissediyordum. O adam kimdi? ve bana benim bilmediğim nasıl bi gerçek anlatabilirdi ki? Off! bu sorular beynimi yakıyordu. Peki bu içimdeki garip duygu, adını bile koyamıyordum. Korku muydu yoksa merak mı? Böyle düşüne düşüne kendimi evimin kapısında buldum. İçeri girmeye korkuyordum; babamı görmekten tekrar dayak yemekten. Zaten ne zaman dayak yemediğim bi vakit vardı ki. Kendimi yeni bir dayağa iyice hazırladım ve korka korka kapıyı açıp içeri girdim, yavaş yavaş odama doğru ilerliyordum ama tuhaf birşey vardı; evde hiç ses çıkmıyordu, benden başka kimse yokmuydu? Diğer odalara bakmam gerektiğini biliyordum ama içimde bir ürperti vardı. Yine de cesaretimi toplayıp adım atmaya başladım. Ayaklarım geri gitmesine rağmen odadan içeriye girdim. Annem yatağında kanla içinde yatıyordu. Tarifi imkansız ve beynimden hiç silinmeyecek bir görüntüydü. Yanına yaklaşmaya cesaret edemiyordum. Açık gözleri tavana doğru duruyor, bi elide göğsündeki bıçağın üzerindeydi. Peki ya babam neredeydi? Yoksa annemi babam mı öldürmüştü? Ya da bana gerçeği söyleyeceğim diyen o adam mı yapmıştı bunları?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İşkence
Novela JuvenilHeyecan dolu anlar. Bir kızın hayat hikayesi. Bazı bölümleri gerçek hayattan alınmıştır. Hayat sizin karşınıza böyle şeyler çıkarmamış olabilir ama olma ihtimalini gözardı edemezsiniz...
