Light My Fire #SCFS WINNER 2018

E I G H T

Δίχως να φέρω αντίρρηση,πιαστήκαμε χέρι-χέρι με σκοπό να ξεφύγουμε από το χάος.Το ίδιο χάος που μας οδήγησε ο ίδιος.

Ακούγονται πυροβολισμοί να πέφτουν δίπλα μας σαν βροχή όσο εμείς τρέχουμε μέσα από τις σφαίρες.Ευτυχώς φτάσαμε στο αμάξι.Πήγα να ανοίξω την πόρτα πανικόβλητη για να μπω,μα τον είδα κάτω να πιάνει πληγωμένος το στομάχι του.Είναι γεμάτος στα αίματα.

Μέσα στην σύγχυση μου τον ρώτησα αν μπορεί να οδηγήσει.Ναι βρε μπορεί και να σηκωθεί να σου χορέψει τσιφτετέλι άμα θες.Από τον μορφασμό του διέκρινα ένα νευριασμένο όχι.Αντί να χάσω χρόνο με άσκοπες συζητήσεις,προτίμησα να τον βάλω μέσα και να μπω εγώ στην θέση του οδηγού όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

Ήρεμα Alexandra.Μπορεί το κοντινότερο σε αμάξι που έχεις οδηγήσει να είναι από αυτά τα πλαστικά και "καλά" αμάξια που παίρνουν στα μικρά παιδιά, αλλά μπορείς.Αν και τώρα θυμήθηκα ότι και τότε παίζει να είχα χτυπήσει καμία 10αριά άτομα.Περνούσα από πάνω τους σαν μηχανή του γκαζόν.Είναι απλά ένα αμάξι,μπορείς να τα καταφέρεις.

Μπήκα γρήγορα μέσα επιτέλους.Εκείνος ευτυχώς έχει ακόμη τις αισθήσεις του.
"Ξέρεις να οδηγάς;" έπιασε το τραύμα του.
"Εμμμμ" κοίταξα όλα τα κουμπιά τού αυτοκινήτου και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό."Καλά κατάλαβα,θα σου λέω εγώ που να πας και τι να κάνεις" έτσι,ελαφρά ανακουφισμένη έβαλα μπρος το αμάξι και η ώρα πέρασε λέγοντας μου τις οδηγίες.Τίποτα παραπάνω.

Μετά από κάμποση ώρα φτάσαμε σπίτι.Δεν ήξερα ούτε τι ώρα ξεκινήσαμε ούτε τι ώρα είναι τώρα.Πήγα να βγω και τον είδα ότι ζορίζεται."Έλα" του είπα και του έκανα μια κίνηση σαν να του έλεγα βασίσου στον ώμο μου.Αυτός χωρίς καν να το σκεφτεί το έκανε.Έτσι,με αργά και σταθερά βήματα μπήκαμε στο σπίτι.

Αισθανόμουν να πονάει η καρδιά μου έτσι όπως τον βλέπω.Αβοήθητος.Φοβόμουν μήπως έχει πάθει κάτι πολύ σοβαρό.Δεν μπορούμε να πάμε σε νοσοκομείο διότι θα μας βρουν.Τότε,μου ήρθε μια ιδέα.Θα του καθαρίσω την πληγή όπως μπορώ,πρέπει να κάνω κάτι για αυτόν όσο το συντομότερο γίνεται.

"Κάτσε"τον πρόσταξα.Αυτός με κοίταξε σαστισμένος αλλά στο τέλος μου χαμογέλασε πονηρά.Μέχρι και τότε έχει το μυαλό του εκεί,αν είναι δυνατόν.Ανέβηκα πάνω γρήγορα για να βρω γάζες και τα απαραίτητα.
Μπαίνω σε κάθε δωμάτιο και ψαχουλεύω τα πάντα.Εκείνη την στιγμή που ήμουν έτοιμη να κατέβω κάτω,τα παίρνει ευτυχώς το μάτι μου στο μισόκλειστο ντουλαπάκι του μπάνιου.Τα άρπαξα κατευθείαν και όρμησα κάτω.