AF 💫

AF - ep.06

💫

Güzel ve ferah bir odanın penceresinden dışarıyı izlerken içeri biri giriyordu.

Akşam vaktiydi ve izlediğim şehrin ışıkları olmalıydı.

İçeri giren kişiyle ışığımın kapatılması ve açılan flaşın doğrudan yüzüme tutulması bir olmuş ve hızla üstüme yürümüştü.

Kim olduğunu ve neye benzediğini göremeden tuttuğu ışığın altından elindeki bezle ağzıma tutmuş ve bilincimin kaybolmasına sebep olmuştu.

Son anda yüzümden çektiği flaşla yüzünü görmüştüm. Ve korkumun sebebini bulmuştum.

~

Birinin kucağında hızlıca taşındığımı hissettim. Bilincim açık mıydı değil miydi? Şuan hatırladığım anının içinde miydim yoksa gerçek dünyamda mıydım bilmiyordum.

Öylesine korkuyordum ki ne yapacağımı bilmiyordum.

Kapı açılma sesinden sonra duyduğum seslerin hiçbiri tanıdık değildi.

"Neden bu kadar çok ateşin var ve dizlerin paramparça olmuş?"

Kapı kapanma sesinden sonra devam etti.

"Oha kalbin yerinden çıkacak sanki. "

"O evin etrafında bu halde ne işin vardı öyle merak ediyorum ki."

Yavaşça beni rahat bir yere bıraktığında gözümü açamadığımı fark ettim. Açmak istiyordum. Açmak, ayağa kalkmak, kim olduğunu sormak ve gitmek.

Soğuk bir bez önce alnıma konulduğunda ürperdim. Sanırım gözümü açamamamın sebebi ateşimin olmasıydı.

Sonra ellerinin pantolonuma değdiğini hissettiğimde ise olan tüm gücümle inledim.

Elimi bile kaldıramıyordum.

Elleri durdu ve yerini değiştirdi, dizlerimdeki kumaşı kestiğini anlamıştım.

"Dizlerin çok kötü durumda, pansuman yapmama izin verirsen daha iyi olacaksın inan bana."

Uzun bir süre dizlerimdeki acı ile uğraştı ve en son yakan bir şey sürüp üfledi yarayı kapattı.

Alnımdaki ısınmış bezi alıp soğuttu ve alnıma tekrar koydu. Ürperip titrediğimde sesini tekrar duydum.

"Çok ıslaksın. Kalkıp üstünü değiştirebilir misin? "

Cevap veremediğimde birkaç ses gelmişti.

"Daha fazla hasta olamazsın, bakmayacağım sana söz. Şimdi bana izin ver."

Yavaşça gözlerimi açtığımda önce gelen ışık rahatsız etmişti. Gözlerimi kırpıştırarak yukarı baktım.

"Aha açtın gözlerini. Daha iyi misin? Bakayım ateşin mi düşmüş."

Yavaşça yüzüme doğru yaklaştığında ne yaptığını anlamamıştım.

Hafifçe kendimi geri çekip ellerimi omzuna koyduğumda kıkırdadı ve beni umursamayıp yaklaşmaya devam etti.