AF - ep.10

43 1 0
                                    

💫

Üvey annesi, öz annesiydi.
Babası da aslında üvey babasıydı.
Bunları Havva'dan öğrenmiştim.

Yıllar önce öz dedesinin yaptığı şeyleri öğrendiğimde yaşadığım şoku yeniden hatırladım. Öz dedesi değildi.
Fakat dedesiydi o zamanlar.

Dedesi, lise öğrencileri ile ilişki yaşıyordu. Bu, şirketlerinin tek bir hamlede bitmesi için yeterli bi kusurdu. Aralarından biri ise bir kasete olan her şeyi çekmişti. Üstelik dedesi tek de değildi. İş dünyasından birçok isim de vardı.
Kasetin içinde şiddet de vardı.
Bulduğum belgeler de darp ve taciz raporlarıydı.
Dedesinin, Afra yaşındaki kişilerle ilişki yaşayıp onlara şiddet uyguluyor olması beynime kan sıçratmıştı.

Kendi dedemin kasasında bulduğum bu şeylerle önce Afra'yı aramıştım. Endişeyle onunla konuşurken elimdekileri de alıp polise gitmemi, dedesinin de dışarı çıkmasını engelleyeceğini söylemişti.
Aramızda birkaç sokak vardı.

Biz konuşurken odaya giren babasından dolayı sesler ve bağrışmalar arttığında polise değil önce Afra'ya gitmem gerektiğini biliyordum.

Gözüm hiçkimseyi görmüyordu.

Arabayı da görmemişti.

Havva da üvey amcasının kızıydı. Olay aslında çok karışıktı fakat en özetiyle şöyle gelişmişti.

Bendeki kasetleri ve belgeleri alan babam, yıllar önce bunları Afra'nın üvey ama resmiyette öz olan babasına vermişti. Bu sayede hayatta kalmıştım.

Neden babasının öz gösterildiği ise daha karışıktı.
Dedesi, Afra'nın öz babasını öldürmüştü. Bunu öğrenen üvey babası da Afra'nın annesine böyle bi teklifte bulunmuş ve kendi babasının hatasını bu şekilde kapatmaya çalışmıştı.

Batan şirket, aslında tamamen Afra'nındı. Yeniden yükselen şirket de onun olcaktı. Fakat annesinin aracılığıyla.

Batan şirketin de aslında kendilerinin olduğunu iddia eden üvey amcası da Afra'nın yaşadığını ve Türkiye'ye döneceğini öğrendiğinde harekete geçmiş ve onu ortadan gerçekten kaldırmak istemişti.

Havva sadece aracıydı.

Ve böylece ta en başta yaptığım kötü plânların ana karakterinin Afra olduğunu da acı bir şekilde öğrenmiştim.

Afra'nın Afra olduğunu anlamak için saçından bir tel alıp annesine vermiştim. Annesi ile konuştuğumda da daha başka şeyler öğrenmiştim.

Başta sadece Afra'yı görmek istemişti. Fakat Afra için sessizce beklemesinin daha iyi olduğunu söylemiştim.
Afra'yı bekleyen üvey amca tehtidinin o da farkındaydı.
Güvenle yanına getiremediği için oldukça pişmanken benim onu bulduğumu öğrendiğinde çok sevinmişti.

Her görüşmemizde ise gözyaşlarını saklayamamıştı.

Yıllarca Afra'yı korumak için onu yaşadığını benden gizlemişti.
Afra, yurt dışında da birkaç kez fark edilme tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştı. Nasıl ben fark ettiysem diğerleri de fark etmişt o evde birinin olduğunu. Ev hapsinde yaşamıştı yıllarca.

Her yıl aynı zaman diliminde aynı şeyleri yaptığımızı öğrenmiştim. Aynı kitabı defalarca okumuştuk.

Her öğrendiğim ayrıntıda kalbim çok parçalanıyordu.

Onun peşine düşmemi beklemişti yıllarca. Her gelen mektuptan umutla ismimi aramıştı.

Orda da arkadaşları varmış. Hatta aralarından biriyle duygusal bi ilişki yaşıyormuş. Afra'nın annesi Hilal Hanım, Afra'nın sadece duygusal destek için onunla çıktığını belirtmişti. Onunlayken mutlu olmadığını belirtmek istercesine.

AF 💫Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin