TWO FACED (Albanian Translation)

S I X T E E N

"Do te mundohem. Nuk do te jete e larget dita kur do te mesoj ta fal. Jo tani, por gradualisht." - Paige

KAPITULLI SIXTEEN

ME FAL. Dy fjale, keto dy dreq fjalesh ishin mjaftueshem per te me dhene nje rremuje ndjenjash. Te degjoje ato fjale nga vete Sehun... kishin nje ndjesi tjeter. Ishin sikur doja vertet t'i degjoja nga ai.

"Paige, je mire?" zeri i Sehun me solli ne realitet. Kuptova se lote po me formoheshin ne sy. I fshiva menjehere perpara se t'i dallonin. Zot, ato fjale me dhane nje impakt te madh.

"O-oh... jam mire. Nuk eshte nevoja te kerkosh ndjese, nuk u lendoiva gjithsesi" gjenjeshter.

"Thjesht fjalet me dolen nga goja papritur. Por ne cdo rast, edhe nese, me fal dhe e kam me gjith mend" tha teksa me pa drejt e ne sy.

"Okay" pohova dhe nuk e pashe ne sy.

Pse duket sikur doja ta degjoja perseri t'mi thoshte ato dy fjale? Eshte pak egoizem apo jo? Nuk duhet te me kerkoje falje meqe nuk ka asnje ide ne ate cfare ndodhi. Por sinqerisht, nuk e kisha me tere mend kur i thashe se nuk ishte e nevojshme te kerkonte te falur.

"Na duhet te shkojme ne menyre qe Paige te shplodhet" tha suho duke u kollitur. Edhe ai ishte konfuz si te tjeret, por e di se ata jane edhe me te lodhur sesa konfuze. Nese ka nje gje qe eshte e nevojshme per te gjithe ne tani eshte gjumi.

"Do te jesh mire vetem?" Baekhyun pyeti i shqetesuar.

"Po sigurisht, do te shplodhem per pak" i thashe teksa u shtriva per te fjetur. i ndjeva qepallat e syve te me rendoheshin. Dy demone u ushqyen mbi mua, eshte nje mrekulli qe arrij te leviz ne kete gjendje.

"Do ta pastrojme kete mesele neser. Shko te flesh" tha Xiumin perpara se te iknin nga dhoma.

Jam cuditerisht e habitur qe Sehun nuk beri shume pyetje. Ndoshta e dalloi qe vellezerit e tij ishin shume te lodhur, pashe njefare shqetesimi ne syte e tij kur pyeti se perse ishin te lenduar. Me e rendesishmja, perse kerkoi te falur? Ishte sikur ai e tha ate per nje motiv. A nuk eshte e ndare forma e tij humane nga demon, keshtu me kane thene vellezerit e tij qe ai nuk i dallon shnderrimet. Si e tregon fakti qe me lendoi?

Epo isha shume e lodhur, mendimet i kisha te mjergullta, nuk e kuptova qe me kaploi gjumi. Nuk kisha fjetur mjaftueshem kur ndjeva disa shushurima ne dhome. U ngrita dhe pashe dhomen per ndonje gje dyshuese.

Frika mori gjysmen e qenies time keshtu fillova te behesha paranojake kur po shikoja rrotull. Kjo lloj fare skene ishte enjohur per mua, me kujtonte naten e pare ketu.

Hapa mire syte per te rimarre fokusin e tyre. Nuk kishte asgje dyshuese por isha me nervoze se me pare.

"Paige"

Degjova nje ze te cuditshem dhe pashe deren te hapej. Pashe nje hije te kalonte. Tunda koken duke menduar se mendja po ma punonte. Ndoshta jam pak si shume e lodhur.

"Paige" do doja te mos kisha halucinacione por tani veshtire te besoj. Dukej sikur kembet e mia po ecnin vete, u ngrita ne kembe dhe dola nga dhima. Dukej sikur e kisha humbur kontrollin e trupit. Po ecja dhe pashe nje siluete ne fund te korridorit.

Kam frike. Kush eshte aty? Aleister? Sehun? Njerku? Pse nuk mund te kthehem dhe te shkoj te fle?! Dukej sikur kembet ecnin vete.

Nje dere u hap dhe pashte nje nejri te futej aty. Duhet te isha vertet budallacke per te ndjekur kete deri ketu. Kur u futa ne dhome ishte erresire. Arrita kontrollin e qenies time, por ishte teper vone. Provova te hapja deren por ishte e mbyllur nga jashte.

Atehere, dritat u ndezen dhe pashe nje grua perballe meje. Dukej e njohur per hsuem arsye. Kishe floke te gjate kafe qe arrinin deri ne bel, lekura e saj ishte e zbehte dhe kishte sy aq te bukur si te me kujtonin syte e Baekhyun.